انتفاضه شعبانیه

حزب بعث پس از روی کار آمدن، حزبی ضد الحاد و شیوعی نشان داده می‌شد؛ ولی پس از مدتی سیاست‌هایی برای محدود کردن آیین‌ها و مراسم‌های شیعیان اجرا کرد. برخی از مواردی که محدود شد مجالس عزاداری و زیارت حرم‌های امامان(ع)، به ویژه کربلا و نجف بود.

منابع

این مقاله برگرفته از مقاله نجف و انتفاضه شعبانيه ١٩٩١، بررسى زمينه‌ها وپيامدها، سید یاسر قزوینی حائری، فصلنامه فرهنگ زیارت، شماره پنجم، زمستان 1389، ص 50 و مقاله انتفاضه شعبانیه در کربلا، محمدحسین خوشنویس، فصلنامه فرهنگ زیارت، شماره دهم و یازدهم، بهار و تابستان 1391، ص178 و مقاله روزشمار انتفاضه شعبانیه در نجف اشرف و بررسی علل شکست قیام، ولید حلی، مترجم محمدحسین خوشنویس، فصلنامه فرهنگ زیارت، شماره بیست و یکم، زمستان 1393، ص117 است.