واژه‌شناسی

به معناى تپه‌هاى شنى و گداخته و ملتهب است.


الذَّكَوَاتُ‏" جمع" ذَكْوَةٍ" الجمرة الملتهبة من الحصى، و منه‏[۱]


موقعیت

به منطقۀ نجف و ارتفاعاتِ آن سرزمين كه رنگش به سفيدى ميزده، ذكوات البيض گفته ميشد و قبر امام على(ع) در اين منطقه قرار دارد. در روايات متعددى از آن نام برده شده؛[۲] از جمله ابوحمزۀ ثمالى از همراهی‌اش با زید بن علی تا ذکوات البیض خبر داده و زید بن علی آن‌جا را قبر علی بن ابی‌طالب(ع) معرفی کرده است.[۳]

پانوشت

  1. مجمع البحرين، ج‏1، ص159.
  2. فرهنگ‌نامه زیارت، فصلنامه فرهنگ زیارت، شماره ۵، ص 12.
  3. بحار الأنوار؛ ج‏46 ؛ ص184.

منابع

این مقاله برگرفته از مقاله فرهنگ‌نامه زیارت، جواد محدثی، فصلنامه فرهنگ زیارت، شماره پنجم، زمستان 1389، ص 12 است.
  • بحار الأنوار، محمد باقر بن محمد تقى مجلسى، بيروت، 1403ق.
  • مجمع البحرين، فخر الدين بن محمد طريحى، مرتضوي، تهران، 1375ش.