ذکوات البیض
ذَكَوَات بِيض، به منطقۀ نجف و ارتفاعاتِ آن سرزمين كه رنگش به سفيدى ميزده، گفته می‌شده است. این نام در روایات وارد شده و امام علی(ع) در این منطقه دفن شده است.
واژه‌شناسی
برخی ذکوات را جمع ذکوة، به معنای قطعه‌ای از شن و سنگریزه که آتش‌گرفته و گداخته باشد معنا کرده‌اند.[یادداشت ۱][۱] برخی شن را در معنای ذکوة داخل نکرده و آن را قطعه آتشی افروخته معنا کرده‌اند.[۲] بیض، جمع ابیض[۳] به معنای رنگ سفید و روشن است.[۴] برخی نیز ذکوات البیض را به معناى تپه‌هاى شنى و گداخته و ملتهب گرفته‌اند.[۵]
موقعیت
به منطقۀ نجف و ارتفاعاتِ آن سرزمين كه رنگش به سفيدى ميزده، ذكوات البيض گفته ميشد و قبر امام على(ع) در اين منطقه قرار دارد. در روايات متعددى از آن نام برده شده؛[۶] از جمله ابوحمزۀ ثمالى از همراهی‌اش با زید بن علی تا ذکوات البیض خبر داده و زید بن علی آن‌جا را قبر علی بن ابی‌طالب(ع) معرفی کرده است.[۵]
پانوشت
- ↑ الذَّكَوَاتُ" جمع" ذَكْوَةٍ" الجمرة الملتهبة من الحصى.
منابع
- بحار الأنوار، محمد باقر بن محمد تقى مجلسى، بيروت، 1403ق.
- جمهرة اللغة، محمد بن حسن ابن دريد، دار العلم للملايين، بيروت، 1988م.
- كتاب الماء، عبدالله بن محمد ازدى، دانشگاه علوم پزشكي ايران، موسسه مطالعات تاريخ پزشكي، طب اسلامي و مكمل، تهران، 1387ش.
- الصحاح، تاج اللغة و صحاح العربية، اسماعيل بن حمادجوهرى، دار العلم للملايين، بيروت، 1376ق.
- مجمع البحرين، فخر الدين بن محمد طريحى، مرتضوي، تهران، 1375ش.