چیستی

كفشدارى، محل نگه دارى كفش. در مسجدها، حرم‌ها، زيارتگاه‌ها و خانه‌هاى بزرگان است. در مکان‌های زیارتی، كسانى با نام كفشدار، از كفش‌ زائران نگه‌دارى مى‌كنند تا آنان به زيارت رفته و برگردند. هدف این کار را، احترام به زائر دانسته و مکان‌های مقدس را نیز از گرد و غبار و آلودگی‌های کفش‌ها حفظ می‌کند.

به قسمتى از مكان‌هاى مقدس كه كفش‌هاى مراجعين و زائران در قفسه‌هايى در آن جا نگه دارى مى‌شود، «كفشدارى» و به زبان عربى «كشوانيه» گفته مى‌شود. بعضى هم به عنوان تكريم زائران، به صورت افتخارى دركفشدارى خدمت مى‌كنند. اين كار، علاوه بر تكريم زائر، حرم‌ها، مساجد و مكان‌ها را هم از گردو غبارو آلودگى‌هاى كفش‌ها حفظ كند.

كفشدارى حرم رضوى، بيش از ١٨٠٠ نفر كفشدار ثابت و سيار و اتاق انوار دارد كه در دو نوبت ١٢ ساعته و ٨ كشيك، از كفش‌هاى زائران نگه دارى مى‌كنند. پذيرش كفش‌هاى زائران با ادب و احترام، حفظ نظافت و طهارت محدودۀ كفشدارى محل خدمت، حفظ نظم و آرامش در محل كفشدارى، ارائۀ راهنمايى‌هاى لازم به زائران و همچنين نگه دارى و مرتب كردن قرآن‌ها و كتاب‌هاى دعا در مكان‌هاى مخصوص، وظايفى هستند كه كفشداران با افتخار آنها را انجام مى‌دهند. ١

برخی از شخصيت‌هاى محترم، خادمى به همراه دارند كه مراقب كفش‌هاى آنان و جفت كردن كفش پيش پاى آنان است، که به او كفش جفت كن می‌گويند.[۱]

به كفشداران، كفشبان، باشماق‌چى و كفش بردار هم گفته مى‌شود.

پانوشت

  1. فرهنگ نامه زیارت، فصلنامه فرهنگ زیارت، شماره ۱۸، ص36.

منابع

این مقاله برگرفته از مقاله فرهنگ نامه زیارت، جواد محدثی، فصلنامه فرهنگ زیارت، شماره هجدهم، بهار ۱۳۹۳، ص۳۶ است.