واژه‌شناسی

کفشداری، به عمل و شغل کفشدار معنا شده و کفشدار، به کسی که در مکان‌های مقدس یا منزل بزرگان مواظب کفش‌ها باشد.[۱] برخی از شخصيت‌ها، خادمى به همراه دارند كه مراقب كفش‌هاى آنان و جفت كردن كفش پيش پاى آنان است، که به او كفش جفت كن می‌گويند. به كفشدار، كفشبان، كفش بردار،[۲] باشماقچى و باشماقدار،[۳] نیز گفته‌اند. به کفشداری، در زبان عربى «كشوانيه» گفته مى‌شود.[۴]

چیستی

كفشدارى، محل نگه دارى كفش. در مسجدها، حرم‌ها، زيارتگاه‌ها و خانه‌هاى بزرگان است. در مکان‌های زیارتی، كسانى با نام كفشدار، از كفش‌ زائران نگه‌دارى مى‌كنند تا آنان به زيارت رفته و برگردند. هدف این کار را، احترام به زائر دانسته‌اند. کفشداری باعث نگهداری مکان‌های مقدس از گرد و غبار و آلودگی‌ کفش‌ها نیز می‌شود.[۲] کفشداری، دارای قفسه‌هایی است که کفش‌ها در آن نگهداری می‌شود.[۴]

در حرم امام رضا(ع)

كفشدارى آستان امام رضا(ع)، بيش از ١٨٠٠ نفر كفشدار ثابت و سيار داشته، كه در دو نوبتِ ١٢ ساعته و با ٨ كشيك، از كفش‌هاى زائران نگهدارى مى‌كنند. وظایف کفشداران عبارت است از: پذيرش كفش‌هاى زائران با ادب و احترام، حفظ نظافت و طهارت محدوده كفشدارى، حفظ نظم و آرامش در محل كفشدارى، راهنمایی کردن زائران و نگهدارى و مرتب كردن قرآن‌ها و كتاب‌هاى دعا در مكان‌هاى مخصوص.[۴]

پانوشت

  1. فرهنگ‌نامه دهخدا، ذیل واژه کفش، به نقل از فرهنگ فارسی معین.
  2. ۲٫۰ ۲٫۱ فرهنگ نامه زیارت، فصلنامه فرهنگ زیارت، شماره ۱۸، ص36.
  3. لغت‌نامه دهخدا، ذیل واژه‌های باشماقچی و باشماقدار.
  4. ۴٫۰ ۴٫۱ ۴٫۲ راهنماى جامع اماكن متبركه، ص ۶٠.

منابع

این مقاله برگرفته از مقاله فرهنگ نامه زیارت، جواد محدثی، فصلنامه فرهنگ زیارت، شماره هجدهم، بهار ۱۳۹۳، ص۳۶ است.
  • راهنماى جامع اماكن متبركه حرم مطهر حضرت رضا(ع)، روابط عمومى آستان قدس رضوى، ۱۳۸۷ش.