سفرنامه مکه (عباسقلی بن شهباز)
سفرنامه مکه، نوشته عباسقلی بن شهباز کمررودی و به زبان فارسی است، که شرح سفر وی، میان سال‌های 1246 و 1245ق. از شهر ری به سوی مکه است. این سفر از حرم حضرت عبدالعظیم حسنی(ع) در شهر ری آغاز شده، به سوی اصفهان، شیراز، بندر بوشهر و بندر عباس ادامه یافته، و از آنجا به سوی بندر مُخا در یمن و از بندر مُخا به مقصد جدّه می روند.
| پدید آورندگان | |
|---|---|
| نویسنده | عباسقلی بن شهباز |
| محتوا | |
| موضوع | سفرنامه، مکه، مدینه |
| زبان | فارسی |
| نشر | |
| تعداد جلد | ۱ |
او 33 روز در مکّه توقّف داشته و در مدینه ۶ روز توقّف داشته است.
نویسنده
از صاحب این سفرنامه پس از جستجو در مصادر دم دستی، عجالتاً اطلاعاتی به دست نیامد، مگر آنکه بگوییم وی از فضلای حوزوی زمان خود بوده که به اجتهاد نرسیده و از حجه الاسلام سید شفتی تقلید می‌کرده است. وی از اهالی کمر رود نور مازندران بوده، و گاهی در تهران اقامت داشته است.
او نسخه‌ای از حقّ الیقین علامه مجلسی را کتابت کرده، و در ششم ذی‌القعده سال 1247 ق. در تهران از آن فراغت یافته است. این نسخه خطّی هم اکنون در کتابخانه مدرسه علمیّه مروی تهران به شماره (1012) نگهداری می‌شود.
هرچند وی در متن سفرنامه، اسمی از خود نبرده است، امّا در آخرین صفحه حقّ الیقین از خود نام برده، و در ذیل آخرین صفحه کتاب، شروع به نگارش این سفرنامه مکّه نموده است با همان خطّ. گرچه سفرنامه به سال 1245ـ 1246 هجری قمری بازمیگردد، لیکن پاکنویس آن پس از کتابت حق‌الیقین انجام شده است.
محتوا
صاحب این سفرنامه کوتاه ـ ولیکن دقیق، مفید، جذّاب و دلنشین ـ در روز 15 جمادی الآخر، از سال 1245 قمری، از حضرت عبدالعظیم7 ، از شهر ری حرکت کرده، به سوی اصفهان، شیراز و در بندر بوشهر بر کشتی سوار شده، به سوی بندر عباس، و از آنجا به سوی بندر مُخا در یمن. از بندر مُخا به مقصد جدّه بر کشتی سوار شده، امّا پس از 14 روز دریانوردی، به سبب وزیدن باد مخالف، به عمّان برگشته، و از آنجا با شتر به سوی مکّه سفر کرده است.
وی 33 روز در مکّه معظّمه توقّف داشته و به جز ادای مناسک حج، تعداد450 طواف ـ نه شوط ـ بر گرد خانه کعبه انجام داده، که رقم معتنابهی است.
وی در روز 22 ذی الحجه، از مکّه معظّمه به سوی مدینه منوّره رهسپار، و پنجم محرّم به مدینه وارد می‌شود، و در مدینه النبی، 6 روز توقّف داشته، و در روز عاشورای سال 1246 مَلاعین آنان را از مدینه بیرون رانده و نگذاشتند بمانند و عزاداری کنند.
وی در بازگشت از راه زمینی، به سوی دمشق می‌آید و هشتم ماه صفر به آنجا می‌رسد، 17 روز در آنجا توقّف نموده، و دو بار به زینبیّه برای زیارت می‌رود، و سپس با گذر از شهرهای حمص، حماه، حلب و عینتاب وارد ایران می‌شود، و از شهرهای خوی، تبریز، زنجان، قزوین عبور کرده، و در روز هشتم جمادی الأولی از سال 1246 هجری قمری وارد تهران می‌شود، سفر وی حدوداً 11 ماه به طول می‌انجامد، و هزینه سفر او هشتاد تومان اشرفی تومانی می‌شود که بیش از نیمی از آن برای خرید سوغات و قاطرسواری و... بوده است.
برخلاف بیشتر سفرنامه نویسان مکّه که از ناامنی، گرانی و بیماری عمومی سخن می‌گویند، وی از وفور نعمت و امنیّت و راحتی دم می‌زند، بلکه می‌گوید گمان ندارم چنین شرایطی برای گذشتگان از آغاز بنای کعبه دست داده باشد، و یا در آینده نصیب حجّاج شود.
به نظر می‌رسد وی از بنیه جسمیِ زیادی برخوردار بوده، که با تحمّل مشکلات سفر در آن زمان، باز هم اینچنین از سفر مکّه‌اش سخن می‌گوید.
وی از فاصله‌های دریایی و خشکی بین شهرهایی که پیموده اطلاعات دقیقی ارائه و به اعداد سیاق آنها را ثبت کرده است
منازل از مکه به تهران به این شرح است:
- از مکّه معظّمه إلی مدینۀ مشرّفه [ده ] منزل؛
- از مدینه طیّبه إلی شام محنت انجام [بیست و چهار] منزل؛
- ایّام اُطراق از مکّه إلی شام [ ده ] یوم؛
- از شام [یعنی دمشق] إلی شهر حمص [ پنج] منزل؛
- و از حمص إلی شهر حماه [در نسخه: همای] یک منزل؛
- از شهر حماه إلی شهر حلب [چهار] منزل؛
- از شهر حلب إلی شهر انطاب [چهار] منزل؛
- و از شهر انطاب إلی شهر ملاطیّه [چهار] منزل؛
- و از شهر ملاطیّه إلی شهر آگین [چهار] منزل؛
- و از آگین إلی شهر ارزنجان [چهار] منزل؛
- و از ارزنجان إلی شهر ارزن الروم [چهار] منزل؛
- و از ارزن الروم إلی بلده خوی [دوازده] منزل؛
- و از خوی إلی تبریز [چهار] منزل؛
- و از تبریز إلی شهر زنجان [هفت] منزل؛
- از زنجان إلی شهر قزوین [چهار] منزل؛
- از قزوین إلی دارالخلافه طهران [سه] منزل.