مصر
 | این مقاله هماکنون در دست ویرایش است.
این برچسب را کاربر:Abbasahmadi1363 در تاریخ ۲ دی ۱۴۰۰ برای جلوگیری از تعارض ویرایشی قرار داده است. لطفا بدون توافق با کاربر فوق برچسب را برندارید. |
موقعیت و جمعیت
جمهوری عربی مصر در شمال آفریقا و در منطقه خاورمیانه قرار گرفته است. کشور مصر از غرب به لیبی، از جنوب به سودان و از شرق به نوار غزه محدود می‌شود و شمال آن به دریای مدیترانه و شرق آن به دریای سرخ متصل است.
جمعیت مصر تا تاریخ ۱۳۸۷ش، هشتاد میلیون ذکر شده که بیشتر آن در سواحل رود نیل زندگی می‌کنند. این کشور دارای منطقه گسترده بیابانی است که عموماً غیرمسکونی است.
اهمیت نقش مصر در طول تاریخ به دلیل موقعیت ژئوپلیتیکی و استراتژیکی این منطقه بوده است. کانال سوئز دریای مدیترانه را به دریای سرخ و اقیانوس هند وصل می‌کند و کانال ارتباطی بین شرق و غرب دنیا شمرده می‌شود.
شهرهای مهم مصر را اسکندریه، آسوان، آسوت، قاهره، المحله، الکبری، شرم‌الشیخ و سوئز شمرده‌اند.[۱]
قاهره معروف به داشتن مساجد، مناره‌ها و كليساست، 80 تا 90 درصد مردم مصر مسلمان هستند و اكثر آنها سنى مذهب و تعدادى از مسلمانان مصر تحت تعاليم صوفى‌ها قرار دارند و در مصر اقليتى شيعه نيز زندگى مى‌كنند.
مسيحى‌ها 10 تا 20 درصد جمعيت مصر را شامل مى‌شوند. یهودیان و بهایی‌ها از دیگر اقلیت‌های مذهبی مصرند.[۲]
تاریخچه
مصر از نخستین تمدن‌های بشری شمرده شده است. اهرام ثلاثه مصر مربوط اولین فرمانروایان مصر در ۳۲۰۰ سال قبل از میلاد است. با شکست آخرین فرعون، نکتانبو دوم، در سال ۳۴۳ قبل از میلاد، توسط امپراتور ایران، دوره فراعنه در مصر پایان یافت. از قرن هفتم میلادی به بعد، به ترتیب امپراتوری بیزانس (روم شرقی)، مسلمانان، فاطمیون، مملوکیان و ترک‌های عثمانی بر مصر حکومت کردند.
در سال ۱۸۰۵م، محمدعلی پاشا فرمانروای مصر شد. اشغال توسط بریتانیا، اعلام جمهوری عربی در سال ۱۰۵۳م، برگزیده شدن جمال عبدالناصر، رهبر جنبش افسران آزاد، به عنوان اولین رئیس جمهور مصر در سال ۱۹۵۶م، اشغال صحرای سینا توسط اسرائیل، رئیس‌جمهوری انور سادات،جانشین عبدالناصر و پس از او حسنی مبارک در سال ۱۹۸۱م، از رویدادهای تاریخی مصر است.[۳]
حج و حرمین
نقش حاکمان مصر در تهیه پرده کعبه
پس از انقراض عباسیان (۶۵۹ق.) فراهم کردن پرده کعبه از سال۶۶۱ق. به انحصار حاکمان مصر درآمد.[۴]ملک ظاهر بندقداری نخستین پادشاه مصر بود که پوشش کعبه را فراهم کرد.[۵] در سال ۷۴۳ق. ملک صالح اسماعیل بن محمد قلاوون، یک یا چند آبادی را در پیرامون قاهره به نام قَلیوبیه[۶] برای تهیه پوشش کعبه و حجره نبوی وقف کرد. سپس عثمانی‌ها به گسترش این مکان پرداختند و سنت ارسال پرده از مصر را استمرار دادند.[۷]
در سال ۸۴۸ق. شاهرخ میرزا، فرزند امیر تیمور گورکان، پس از تلاش بسیار موفق شد که پرده‌ای از ایران برای کعبه بفرستد.[۸]
مکان‌های زیارتی
کشور مصر دارای مکان‌های زیارتی پرشماری است.[۹] برخی از زیارتگاه‌های آن مانند رأس الحسین با واقعه عاشورا پیوند خورده و برخی مانند مسجد سیدة زینب و مقبره سکینه دختر امام حسین، منسوب به امامزادگان است.[۹] در این کشور، زیارتگاه‌هایی نیز منتسب به صحابه پیامبر(ص)، مانند مشهد معاذ بن جبل وجود دارد.[۱۰]
پانویس
- ↑ آشنایی با کشورهای اسلامی، ص۱۴۹ و ۱۵۰.
- ↑ آشنایی با کشورهای اسلامی، ص۱۵۱-۱۵۴.
- ↑ آشنایی با کشورهای اسلامی، ص۱۵۵ و ۱۵۷.
- ↑ کشف الارتیاب، ص360.
- ↑ شفاء الغرام، ج1، ص124؛ عجائب الآثار، ج1، ص30؛ تاریخ الکعبة المعظمه، ص318.
- ↑ التحفة اللطیفه، ج2، ص107؛ شفاء الغرام، ج1، ص123؛ تاریخ الکعبة المعظمه، ص317.
- ↑ الضوء اللامع، ج۴، ص۲۶؛ تاریخ الکعبة المعظمه، ص۳۲۰.
- ↑ النجوم الزاهره، ج15، ص364؛ مستدرکات اعیان الشیعه، ج6، ص176؛ انباء الغمر بابناء العمر، ج8، ص64.
- ↑ ۹٫۰ ۹٫۱ صیانة الآثار الاسلامیة، ص۴۷ و ۴۸.
- ↑ صیانة الآثار الاسلامیة، ص۴۹.
منابع
- اهل بیت در مصر، خسروشاهی، هادی و محمد مقدس، تهران، مجمع جهانی تقریب مذاهب اسلامی، ۱۳۹۰ش.
- بررسی زیارتگاه‌های مبتنی بر رؤیا در مصر و شام، خامه‌یار، احمد، در تاریخ اسلام در آینه پژوهش، شماره ۳۲، بهار و تابستان ۱۳۹۱ش.
- تاریخ الکعبة المعظمه: حسین عبدالله باسلامه، به کوشش یوسف الثقفی، ریاض، دار ملک عبدالعزیز، ۱۴۱۹ق.
- التحفة اللطیفه: شمس الدین السخاوی (درگذشت ۹۰۲ق)، بیروت، دار الکتب العلمیه، ۱۴۱۴ق.
- شفاء الغرام: محمد الفاسی (درگذشت ۸۳۲ق)، به کوشش گروهی از علما، بیروت، دار الکتب العلمیه، ۱۴۲۱ق.
- صیانة الآثار الاسلامیة، سبحانی تبریزی، جعفر، ایران، بی‌تا، بی‌نا.
- الضوء اللامع: شمس الدین السخاوی (درگذشت ۹۰۲ق)، بیروت، دار الجیل، ۱۴۱۲ق.
- کشف الارتیاب: سید محسن الامین (درگذشت ۱۳۷۱ق)، به کوشش امین، مکتبة الحریس، ۱۳۸۲ق.
- عجائب الآثار: عبدالرحمن الجبرتی (درگذشت ۱۲۲۷ق)، بیروت، دار الجیل.
- مستدرکات اعیان الشیعه: حسن الامین، دمشق، دار التعاریف، ۱۴۰۸ق.
- النجوم الظاهره: ابن تغری بردی الاتابکی (درگذشت ۸۷۴ق)، مصر، وزارة الثقافة و الارشاد القومی.