نماز طواف (فتاوای مراجع)

این مقاله فتوای مراجع درباره لباس احرام برگرفته از مناسک حج، ص 166 است. برای آشنایی بیشتر با این مفهوم فقهی این مقاله را بخوانید← نماز طواف

چگونگی

مسئله ۲۶۹
امام خمینی: واجب است بعد از تمام شدن طواف عمره، دو رکعت نماز بخواند؛ مثل نماز صبح.

مسئله ۷۷۴
امام خمینی: مي‌تواند نماز طواف را با هر سوره‌اي که خواست بخواند، مگر سوره‌هاي سجده،^{[م۷۷۴ ۱]} و مستحب است در رکعت اول، بعد از «حمد»، سوره «قل هو الله احد» را بخواند و در رکعت دوم، سوره «قل يا أيها الکافرون» را بخواند.
مراجع دیگر: ↑ آية الله زنجاني: قرائت سوره‌هاي سجده در نماز، مانعي ندارد ولي نبايد آيه سجده را بخواند. آية الله سيستاني: قرائت سوره‌هاي سجده در نماز جايز است، ولي اگر سجده را انجام داد نماز باطل مي‌شود مگر اينکه سهواً سجده کند و اگر سجده نکند نماز صحيح است ولي گناه کرده است و اگر قبل از آيه سجده، به سوره‌اي ديگر عدول کند اشکال ندارد هرچند عمداً شروع کرده باشد.

مسئله ۷۷۵
امام خمینی: جايز است نماز طواف را بلند بخواند مثل نماز صبح يا آهسته مثل نماز ظهر.

شک در رکعات

مسئله ۷۷۶
امام خمینی: شک در رکعات نماز طواف موجب بطلان نماز است^{[م۷۷۶ ۱]} و بايد اعاده کند و بعيد نيست اعتبار ظن در رکعات^{[م۷۷۶ ۲]} و در ظن در افعال احتياط کند^{[م۷۷۶ ۳]} و در احکام، اين نماز با نماز يوميه مساوي است.
مراجع دیگر: ↑ آية الله بهجت: بعد از استقرار آن به تروّي علي الأحوط، و اظهر اعتبار ظن در رکعات است مثل ظن در افعال؛ چه ظن به وجود باشد يا عدم به مصحّح باشد يا مبطل به رکن باشد يا غير آن، در محل شک و يا نسيان باشد يا خارج از محل. پس لوازم آن از تدارک يا بطلان يا عدم تدارک را مترتّب مي‌کند، اگرچه احتياط در اعاده است في ‌الجمله، در صورت تعلّق ظن به فعل که تدارک نمي‌کند مگر در موردي که انجام دادن آن مبطل نباشد يقيناً. ↑ آية الله مکارم: احتياط واجب اعاده بعد از اتمام است. ↑ آيات عظام تبريزي، خويي، سيستاني: ظن در افعال حکم شک را دارد. آيات عظام سبحاني، گلپايگاني، فاضل: ظن در افعال معتبر است.

فاصله انداختن با طواف

مسئله ۷۷۷
امام خمینی: احوط آن است^{[م۷۷۷ ۱]} که بعد از طواف مبادرت به نماز کند و زود به جا آورد.
مراجع دیگر: ↑ آية الله تبريزى، آية الله خويي: بايستي بعد از طواف مبادرت به نماز کند، که در عرف نگويند بين آنها فاصله شده. آية الله خامنه‌اي: نبايد بين طواف و نماز آن فاصله ايجاد شود. آية الله زنجاني: نماز طواف وقت معيني ندارد ولي چون از توابع و ملحقات طواف است موالات بين طواف واجب و نماز معتبر است، يعني نبايد بدون عذر بين آن و طواف، فاصله بيندازد به قدري که عرفاً از توابع آن به حساب نيايد؛ ولي اگر به جهت عذري مانند تشکيل صفوف جماعت يا تجديد وضو به تأخير بيفتد اشکال ندارد و اگر بدون عذر، نماز را به تأخير بيندازد بايد بعد از خواندن نماز، طواف و نماز را اعاده کند. آية الله سبحاني: بايستي بعد از طواف مبادرت به نماز کند و فاصله آن دو زياد نباشد که موالات به هم بخورد و اين يک امر عرفي است. آية الله سيستاني: به اين معني که به نظر عرف بين آن دو فاصله‌اي نباشد ولي فاصله به مقدار ده دقيقه براي استراحت يا يافتن جاي مناسب و مانند آن اشکال ندارد ولي کاري ديگر مانند نماز قضا به احتياط واجب نبايد انجام دهد. آية الله فاضل: اقوي مبادرت به نماز است و در صورتي که عالماً و عامداً اخلال به فوريت کند، بنا بر احتياط طواف باطل مي‌شود.

[1] 
آية الله زنجاني: قرائت سوره‌هاي سجده در نماز، مانعي ندارد ولي نبايد آيه سجده را بخواند.

آية الله سيستاني: قرائت سوره‌هاي سجده در نماز جايز است، ولي اگر سجده را انجام داد نماز باطل مي‌شود مگر اينکه سهواً سجده کند و اگر سجده نکند نماز صحيح است ولي گناه کرده است و اگر قبل از آيه سجده، به سوره‌اي ديگر عدول کند اشکال ندارد هرچند عمداً شروع کرده باشد.

[2] آية الله زنجاني: قرائت سوره‌هاي سجده در نماز، مانعي ندارد ولي نبايد آيه سجده را بخواند.

[3] آية الله سيستاني: قرائت سوره‌هاي سجده در نماز جايز است، ولي اگر سجده را انجام داد نماز باطل مي‌شود مگر اينکه سهواً سجده کند و اگر سجده نکند نماز صحيح است ولي گناه کرده است و اگر قبل از آيه سجده، به سوره‌اي ديگر عدول کند اشکال ندارد هرچند عمداً شروع کرده باشد.

[2] 
آية الله بهجت: بعد از استقرار آن به تروّي علي الأحوط، و اظهر اعتبار ظن در رکعات است مثل ظن در افعال؛ چه ظن به وجود باشد يا عدم به مصحّح باشد يا مبطل به رکن باشد يا غير آن، در محل شک و يا نسيان باشد يا خارج از محل. پس لوازم آن از تدارک يا بطلان يا عدم تدارک را مترتّب مي‌کند، اگرچه احتياط در اعاده است في ‌الجمله، در صورت تعلّق ظن به فعل که تدارک نمي‌کند مگر در موردي که انجام دادن آن مبطل نباشد يقيناً.

[5] آية الله بهجت: بعد از استقرار آن به تروّي علي الأحوط، و اظهر اعتبار ظن در رکعات است مثل ظن در افعال؛ چه ظن به وجود باشد يا عدم به مصحّح باشد يا مبطل به رکن باشد يا غير آن، در محل شک و يا نسيان باشد يا خارج از محل. پس لوازم آن از تدارک يا بطلان يا عدم تدارک را مترتّب مي‌کند، اگرچه احتياط در اعاده است في ‌الجمله، در صورت تعلّق ظن به فعل که تدارک نمي‌کند مگر در موردي که انجام دادن آن مبطل نباشد يقيناً.

[3] 
آية الله مکارم: احتياط واجب اعاده بعد از اتمام است.

[7] آية الله مکارم: احتياط واجب اعاده بعد از اتمام است.

[4] 
آيات عظام تبريزي، خويي، سيستاني: ظن در افعال حکم شک را دارد.

آيات عظام سبحاني، گلپايگاني، فاضل: ظن در افعال معتبر است.

[9] آيات عظام تبريزي، خويي، سيستاني: ظن در افعال حکم شک را دارد.

[10] آيات عظام سبحاني، گلپايگاني، فاضل: ظن در افعال معتبر است.

[5] 
آية الله تبريزى، آية الله خويي: بايستي بعد از طواف مبادرت به نماز کند، که در عرف نگويند بين آنها فاصله شده.

آية الله خامنه‌اي: نبايد بين طواف و نماز آن فاصله ايجاد شود.

آية الله زنجاني: نماز طواف وقت معيني ندارد ولي چون از توابع و ملحقات طواف است موالات بين طواف واجب و نماز معتبر است، يعني نبايد بدون عذر بين آن و طواف، فاصله بيندازد به قدري که عرفاً از توابع آن به حساب نيايد؛ ولي اگر به جهت عذري مانند تشکيل صفوف جماعت يا تجديد وضو به تأخير بيفتد اشکال ندارد و اگر بدون عذر، نماز را به تأخير بيندازد بايد بعد از خواندن نماز، طواف و نماز را اعاده کند.

آية الله سبحاني: بايستي بعد از طواف مبادرت به نماز کند و فاصله آن دو زياد نباشد که موالات به هم بخورد و اين يک امر عرفي است.

آية الله سيستاني: به اين معني که به نظر عرف بين آن دو فاصله‌اي نباشد ولي فاصله به مقدار ده دقيقه براي استراحت يا يافتن جاي مناسب و مانند آن اشکال ندارد ولي کاري ديگر مانند نماز قضا به احتياط واجب نبايد انجام دهد.

آية الله فاضل: اقوي مبادرت به نماز است و در صورتي که عالماً و عامداً اخلال به فوريت کند، بنا بر احتياط طواف باطل مي‌شود.

[12] آية الله تبريزى، آية الله خويي: بايستي بعد از طواف مبادرت به نماز کند، که در عرف نگويند بين آنها فاصله شده.

[13] آية الله خامنه‌اي: نبايد بين طواف و نماز آن فاصله ايجاد شود.

[14] آية الله زنجاني: نماز طواف وقت معيني ندارد ولي چون از توابع و ملحقات طواف است موالات بين طواف واجب و نماز معتبر است، يعني نبايد بدون عذر بين آن و طواف، فاصله بيندازد به قدري که عرفاً از توابع آن به حساب نيايد؛ ولي اگر به جهت عذري مانند تشکيل صفوف جماعت يا تجديد وضو به تأخير بيفتد اشکال ندارد و اگر بدون عذر، نماز را به تأخير بيندازد بايد بعد از خواندن نماز، طواف و نماز را اعاده کند.

[15] آية الله سبحاني: بايستي بعد از طواف مبادرت به نماز کند و فاصله آن دو زياد نباشد که موالات به هم بخورد و اين يک امر عرفي است.

[16] آية الله سيستاني: به اين معني که به نظر عرف بين آن دو فاصله‌اي نباشد ولي فاصله به مقدار ده دقيقه براي استراحت يا يافتن جاي مناسب و مانند آن اشکال ندارد ولي کاري ديگر مانند نماز قضا به احتياط واجب نبايد انجام دهد.

[17] آية الله فاضل: اقوي مبادرت به نماز است و در صورتي که عالماً و عامداً اخلال به فوريت کند، بنا بر احتياط طواف باطل مي‌شود.

[م۷۷۴ ۱]

[م۷۷۶ ۱]

[م۷۷۶ ۲]

[م۷۷۶ ۳]

[م۷۷۷ ۱]