چاه جاسوم
به نام خدا
 | این مقاله هماکنون در دست ویرایش است.
این برچسب را کاربر:Heidar در تاریخ ۱۱ دی ۱۴۰۳ برای جلوگیری از تعارض ویرایشی قرار داده است. لطفا بدون توافق با کاربر فوق برچسب را برندارید. |
بر اساس برخی نقلها پیامبر(ص) در این مسجد نماز خوانده و از چاهی در آنجا به نام جاسوم نوشیده‌اند. همچنین بلال حبشی در این مسجد اذان گفته است.
| اطلاعات اوليه | |
|---|---|
| مکان | عربستان * مدینه * |
| کاربری | چاه |
| جنبه دینی | |
| بزرگداشت نزد | مسلمانان |
| وابسته به دین/مذهب | اسلام |
| باورها | نماز خواندن پیامبر(ص) در محدوده این چاه |
| تاریخ بنا | |
| زمان پایه‌گذاری | قرن اول هجری |
| وضعیت فعلی | |
| وضعیت بنا | ناموجود |
|
| |
اتصال به پیامبر(ص)
چاه جاسوم از چاه‌هاى مدينه در عهد پيامبر صلّى اللّه عليه و آله بوده است که رسول خدا از آن نوشیده است. همچنین نقل است که پیامبر در کنار دیواره متعلق به چاه، نماز خوانده است.[۱]
نام
جاسوم چاهی متعلق به هیثم بن تیهان در منطقه راتج مدینه بود و بر همین اساس یکی از نام های چاه «بئر ابوالهیثم» است.[۱] نام جاسم نیز برای این چاه بیان شده است.[۲]
وضعیت بنا و مکان آن
این چاه در زمان زیست احمد خیاری (متوفی 1380قمری) شناخته شده نبوده است.[۲] و تا دوران معاصر نیز اثری از آن وجود ندارد. اما مکان تقریبی چاه در نزدیک مسجد راتج[۳]، در شمال مسجدالنبی[۴] و در محدوده جنوبی ساختمان ارتباطات عثمانی قرار دارد.[۵]
جاسم : بلاذرى در « انساب الأشراف » در خبرى از هيثم بن نصر اسلمى نقل كرده است كه گفت : من به پيامبر خدا صلّى اللّه عليه و آله خدمت مىكردم و براى آن حضرت از چاه ابو الهيثم بن تيهان ، ( جاسم ) ، كه آبى گوارا داشت ، آب مىآوردم.
رویداد های تاریخی مرتبط
بر اساس برخی نقل ها روزی به پیامبر(ص) در مدینه خبر رسید که برخی از منافقین در خانه سویلم یهودی جمع شده اند و مردم را از شرکت در غزوه تبوک ناامید می‌کنند. خانه سویلم در کنار چاه جاسوم بود، پیامبر(ص) طلحه بن عبیدالله و یکی دیگر از اصحاب را برای آتش زدن خانه منافقین فرستاد و با شروع آتش، منافقین از پشت خانه فرار کردند.[۶]
پانویس
- ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ تاریخ مدینه منوره، ابن شبه، ص160.
- ↑ ۲٫۰ ۲٫۱ تاریخ معالم المدینة المنورة قدیما و حدیثا، خیاری، ص277.
- ↑ المدینة بین الماضی و الحاضر، 359
- ↑ وفاء الوفاء، سمهودی، ص225
- ↑ المعالم المدینة المنورة بین العمارة و التاریخ، ج4، بخش2، ص181.
- ↑ السيرة النبوية، ج4، ص96.
منابع
- السيرة النبوية، ابن هشام الحميری، مصر، مكتبة محمد علي صبيح، 1963م.
- تاریخ مدینه منوره، عمر بن شبه نمیری، تهران، نشر مشعر، 1380ش.
- تاریخ معالم المدینة المنورة قدیما و حدیثا، خیاری، احمد یاسین احمد، ریاض، المملکة العربیة، ۱۴۱۹ق.
- مساجد الاثریه، محمد الیاس عبدالغنی، مطابع الرشید بالمدینة المنورة، الطبعة الثانیة، 1419 ق.
- التعریف بما انست الهجرة من معالم دارالهجرة، جمال‌الدین محمدبن‌احمد المطری، تحقیق سلیمان الرحیلی، الریاض، دارة الملک عبدالعزیز، 1426ق..
- المدینه بین الماضی و الحاضر، ابراهیم بن علی العیاشی، 1972ق.
- المعالم المدینه المنوره بین العماره و التاریخ، عبدالعزیز بن عبدالرحمن کعکی، جزء الرابع، بیروت، 2011
- وفاء الوفا باخبار دار المصطفی، علی بن عبدالله السمهودی، تحقیق قاسم السامرائی، لندن، موسسه الفرقان للتراث الاسلامی، ۲۰۰۱م.
ل