عبدالغنی بادکوبه‌ای
| مشخصات فردی | |
|---|---|
| زادروز | ۱۲۶۶ق |
| زادگاه | جمهوری آذربایجان، باکو |
| دین | اسلام |
| مذهب | شیعه |
| تاریخ درگذشت | ۱۳۵۰ق |
| مشخصات دینی | |
| هجرت به | قم و نجف |
| دلیل شهرت | مبارزه با کمونیست |
| دیگر فعالیت‌ها | تشکیل جبهه جمعیة دعوة الاهیة |
عبدالغنی بادکوبه‌ای (۱۲۶۶ق-۱۳۵۰ق)، اهل باکو، از علما و مبارزان شیعه است. او در زادگاهش با افکار کمونیستی مبارزه کرد و به دست دولت وقت، به شهادت رسید.
معرفی
عبدالغنی بادکوبه‌ای، فرزند ملاعبدالله، در حدود سال ۱۲۶۶ق در شهر باکو به دنیا آمد. او روخوانی قرآن و زبان فارسی را در مکتب‌خانه آموخت و مقدمات دروس حوزوی را در مدرسه میرزا حسیب قدسی گذراند.
هجرت به قم و نجف
عبدالغنی، پس از گذراندن مقدمات علوم حوزوی به قم هجرت کرد و ۴ سال در آن حوزه ادامه تحصیل داد. آن‌گاه به نجف هجرت کرد و توانست درجه اجتهاد را بگیرد.
استادان
برخی از استادانی که عبدالغنی بادکوبه‌ای در حوزه نجف از آن‌ها بهره برد به این شرح است:
مبازه با کمونیست
عبدالغنی، در اواخر قرن نوزدهم به زادگاهش باکو برگشت. وی با افکار کمونیستی مبارزه کرده، و جبهه‌ای را به نام جمعیة دعوة الاهیة تشکیل داد. هدف از تشکیل این جبهه، مبارزه تشکیلاتی با دولت بود. فرزند وی، محمدعلی در ماجرای ارامنه به شهادت رسید.
شهادت
عبدالغنی در سال ۱۳۵۰ق به همراه ۳۰ تن از عالمان از جمله حسین رامانایی و حنیفه بادکوبه‌ای به دست دولت وقت دستگیر شد. دولت، همه آنان را پس از ۴ ماه محاکمه و شکنجه به دار آویخت و به شهادت رساند.[۱]
پانوشت
- ↑ گل‌های پریشان در باد، ص۵۳.
منابع
- گل‌های پریشان در باد، عادل مولایی، بی‌جا، چاپ او، ستاره سبز، ۱۳۹۲ش.