الامام الکاظم(ع) سید بغداد و حامیها و شفیعها (کتاب)

از ویکی حج
الامام الکاظم(ع) سید بغداد و حامیها و شفیعها (کتاب)
پدید آورندگان
نویسنده علی الکورانی العاملی
برگرداننده جعفر آریانی، محمد تقدمی‌ صابری
محتوا
زبان عربی
نشر
تعداد جلد ۱
تعداد صفحات ۳۶۲
قطع وزیری
ناشر العتبة الحسینیة المقدسة و دیگران
وب‌سایت ناشر http://imamhussain-lib.com
محل نشر کربلا
تاریخ نشر ۱۴۳۱ق
ترجمه به فارسی

الامام الكاظم(ع) سيّدُ بغداد و حامیها و شفیعها، کتابی است به زبان عربی، نوشته علی الکورانی العاملی، که به گردآوری روایات و مطالب تاریخی درباره شهر بغداد، جایگاه امام کاظم(ع) و دشمنی خلفای عباسی با امامان(ع) پرداخته است.

نویسنده

على الكَوْرانى العاملى(متولد ۱۹۴۴م)،[یادداشت ۱] اهل جبل عامل، فرزند محمدقاسم، در سال ۱۹۵۸م به نجف هجرت کرده و از استادانی مانند محمدتقی ایروانی، سید محمدسعید حکیم و سید محمدباقر صدر بهره برد. وی بین سال‌های ۱۹۷۷ و ۱۹۷۰م نماینده سید محسن حکیم و سید ابوالقاسم خویی در کویت بوده است. وی پس از انقلاب اسلامی ایران به قم هجرت کرده و با حمایت سید محمدرضا گلپایگانی، مرکز «مجمع الفقهی» و با حمایت سید علی سیستانی مرکز «المصطفی للدراسات الاسلامیه» را راه‌اندازی کرد. برخی از کتاب‌های او عبارتند از: عصر الظهور، معجم احادیث الامام المهدی(ع)، تدوین القرآن و الوهابیة و التوحید.[۲]

ساختار و محتوا

کتاب الامام الكاظم(ع) سيّدُ بغداد و حامیها و شفیعها، به گردآوری روایات و مطالب تاریخی درباره شهر بغداد، جایگاه امام کاظم(ع) و دشمنی خلفای عباسی با امامان(ع) پرداخته است.[۳]

این کتاب در ۱۷ فصل و ۱۰۸ بخش به شرح زیر تنظیم شده است:

  • فصل ۱: اصالت و قدمت شیعه در بغداد (۱۴ بخش)
  • فصل ۲: روایت‌هایی که درباره بغداد آمده است (۴ بخش)
  • فصل ۳: منصور عباسی، مؤسس بغداد (۷ بخش)
  • فصل ۴: امام کاظم(ع)، قدّیسِ بغداد (۵ بخش)
  • فصل ۵: امام کاظم(ع) و مهدی عباسی (۱۴ بخش)[۴]
  • فصل ۶: امام كاظم (ع) و موسى الهادى عباسى (۴ بخش)
  • فصل ٧: خلافت هارون الرشيد، قاتل امام كاظم(ع) (۵ بخش)
  • فصل ٨: وزيران هارون الرشيد (۶ بخش)
  • فصل ٩: هارون و شناخت او نسبت به امامت امام كاظم(ع) (٩ بخش)
  • فصل ١٠: تصوّرات هارون نسبت به خطر امام كاظم(ع) (۴ بخش)
  • فصل ١١: اصرار هارون بر قتل امام كاظم(ع) (٧ بخش)
  • فصل ١٢: شهادت امام كاظم(ع) و مراسم تشييع آن حضرت (۵ بخش)
  • فصل ١٣: هارون و كشتن امام(ع) و انكار قتل او (٢ بخش)
  • فصل ١۴: برخى اخبار امام كاظم(ع) در زندان (٨ بخش)
  • فصل ١۵: امام كاظم(ع) و عالمان نصارا (٢ بخش)
  • فصل ١۶: آيات و معجزات امام كاظم(ع) از دوران كودكى (٣ بخش)
  • فصل ١٧: فروغ‌هايى از احاديث امام كاظم(ع) (٩ بخش)[۵]

ترجمه

این کتاب، نخستین‌ بار توسط جعفر آرایانی به فارسی برگردان شده و با عنوان «امام کاظم(ع) سالار بغداد» توسط نشر دلیل ما، در تهران، در سال ۱۳۹۴ش منتشر شده است.[۶] پس از آن، با ترجمه محمد تقدمی صابری و با عنوان «سید بغداد پژوهشی در زندگانی امام کاظم(ع)» در مشهد، توسط بنیاد پژوهش‌های اسلامی، در سال ۱۳۹۷ش چاپ شده است.[۷]

پیوند به بیرون

مطالعه و بارگیری کتاب الامام الكاظم(ع) سيّدُ بغداد.

چاپ

این کتاب با مقدمه‌ای از محمد علی الحلو، در ۳۶۲ صفحه، توسط العتبة الحسینیة المقدسة، در سال ۱۴۳۱ق[۸] و در قم، توسط منشورات رشید[۹] و در سال ۱۴۳۳ق، در بیروت، توسط العتبة الکاظمیة المقدسة چاپ شده است.[۱۰]

پانوشت

  1. تجربتی الی طلب العلم، مقدمه، ص۵.
  2. السیرة الذاتیة، الموقع الرسمي لعلي الکوراني العاملي.
  3. دو کتاب از یک نویسنده، فصلنامه فرهنگ زیات، شماره ۱۵ و ۱۶، ص۳۸۳؛ الامام الکاظم(ع)،‌ المحتویات،‌ص۳۵۱-۳۵۹.
  4. الامام الکاظم(ع) سید البغداد، المحتویات، ص۳۵۱-۳۵۴.
  5. دو کتاب از یک نویسنده، فصلنامه فرهنگ زیات، شماره ۱۵ و ۱۶، ص۳۸۳؛ الامام الکاظم(ع) سید البغداد، المحتویات، ص۳۵۴-۳۵۹.
  6. امام کاظم(ع) سالار بغداد، سازمان اسناد و کتابخانه جمهوری اسلامی ایران.
  7. کتاب سید بغداد پژهشی در زندگانی امام کاظم(ع)، سازمان اسناد و کتابخانه ملی جمهوری اسلامی ایران.
  8. الامام الکاظم(ع) سید بغداد، التعبة الحسینیة المقدسة، ۱۴۳۱ق.
  9. الامام موسی الکاظم علیه‌السلام سید بغداد، سازمان اسناد و کتابخانه ملی جمهوری اسلامی ایران.
  10. الامام الکاظم سید بغداد، الناشر الامانة العامیة للعتبة الکاظمیة المقدسة، بیروت، دارالمرتضی، ۱۴۳۳ق؛ الإمام الكاظم سيد بغداد، الموقع العتبة الکاظمیة المقدسة.
  1. ضبط درست آن بر پایه نوشته خود وی، الكَوْرانى است.[۱]

منابع

این مقاله برگرفته از مقاله دو کتاب از یک نویسنده، معرفی کتاب « الامام الکاظم(ع) سید بغداد» و « الامام الجواد(ع) شبیه عیسی و یحیی و سلیمان»، جواد محدثی، فصلنامه فرهنگ زیارت، شماره پانزدهم و شانزدهم، تابستان و پاییز 1392، ص381 است.