فراش
این مقاله هماکنون در دست ویرایش است.
این برچسب را کاربر:Abbasahmadi1363 در تاریخ ۱۲ آبان ۱۳۹۸ برای جلوگیری از تعارض ویرایشی قرار داده است. لطفا بدون توافق با کاربر فوق برچسب را برندارید. |
فَرّاش، در زيارتگاهها به كسانى كه مأمور پهن كردن و جمع كردن فرشها، زيلوها و جارو كردن صحنها و رواقها هستند، گفته مىشود. منصب فراشى در مزارهاى معصومان(ع)، افتخار بوده و گاهى زائران، به صورت افتخارى به آن مىپردازند.
واژهشناسی
از ريشۀ فرش، كسى كه فرش و بساط را مىگسترد. به پيشخدمت و خدمتكار نيز گفته مىشود.[۱]
صيغۀ مبالغه از كلمۀ «فرش» است؛ كسى كه فرش و بساط را مىگسترد. به پيشخدمت و خدمتكار و جاروكش و مأمور نظافت يك ساختمان و مسجد و حرم نيز گفته مىشود.[۲]
در مکانهای مقدس
در زيارتگاهها به كسانى كه مأمور پهن كردن و جمع كردن فرشها و زيلوها و جارو كردن حرم و صحنها و رواقهايند، فرّاش گفته مىشود. منصب فراشى و جاروكشى در مزارهاى معصومين، افتخار است و زائران گاهى به صورت افتخارى به آن مىپردازند.[۱]
پانوشت
منابع
این مقاله برگرفته از مقاله است.
فرهنگنامه زیارت، جواد محدثی، مشعر، تهران، ۱۳۸۷ش.