مسجد السقط
این مقاله هماکنون در دست ویرایش است.
این برچسب را کاربر:Abbasahmadi1363 در تاریخ ۲۹ آبان ۱۳۹۸ برای جلوگیری از تعارض ویرایشی قرار داده است. لطفا بدون توافق با کاربر فوق برچسب را برندارید. |
مکان
مسجد السقط، در سوریه، شرق دمشق، نزدیک باب جیرون قرار داشته است. باب جیرون، نزدیک درِ شرقی مسجد اموی، قرار دارد؛ به گونهای که کسی که میخواهد از درِ شرقی، وارد مسجد اموی بشود، باید از باب جیرون بگذرد.[۱] باب جیرون، یکی از دروازههای قدیمی دمشق است، که گویا ساخت آن به دوره حضرت سلیمان(ع) بازمیگردد.[۲]
انگیزه ساخت
اهل بیتِ امام حسین(ع) را، پس از رویداد عاشورا و در حال اسارت، از «باب توما»، که دروازهای در منطقه مسیحینشین دمشق بود وارد شهر کردند.[یادداشت ۱][۳] دمشق، غیر از دروازههای اصلی، دارای دروازههای فرعی نیز بوده، که باب جیرون یکی از آنها بود.[۴] به گفته برخی، سر امام حسین(ع) که روی نیزه قرار داشت، برای مدتی کوتاه، نزدیک باب جیرون قرار گرفت.[۵] بر پایه روایتی دیگر، سر امام حسین(ع)، به سبب شلوغی یا علتی دیگر، در این نقطه به زمین افتاد؛ پس از آن، سر امام(ع) را برداشته، به کاخ یزید بردند. برخی این نقل را، به سبب تناسب آن با نام مسجد، درستتر دانستهاند.[۶]
علت نامگذاری
واژه سقط، به معنای افتادن و سقوط است.[۷] بر پایه روایتی، سر امام حسین(ع)، در نزدیک باب جیرون، به زمین افتاد؛ از این رو، نام آن را مسجد السقط گذاشتند.[۶]
پانوشت
- ↑ مسجد السقط در باب جیرون، فصلنامه فرهنگ زیارت، شماره ۲۶، ص123 و ۱۲۴.
- ↑ تاج العروس، ج6، ص:228؛ ر.ک: البداية والنهاية، ج1، ص2.
- ↑ مقتل الحسین(ع)، ج2 ،ص 6۸؛ ر.ک: کتاب الفتوح، ج5 ،ص ۱۳۰؛ امالی صدوق، ص 166 , 167.
- ↑ معجم البلدان، ج2، ص۱۹۹.
- ↑ صورة الأرض، ج1، ص175.
- ↑ ۶٫۰ ۶٫۱ مسجد السقط در باب جیرون، فصلنامه فرهنگ زیارت، شماره ۲۶، ص۱۲۴.
- ↑ الصحاح، ج3، ص1132؛ معجم مقاييس اللغه، ج3، ص86؛ مقدمة الأدب، ص130.
- ↑ سپاه یزید، اصرار داشت که با وجود نزدیکی دروازههای دیگر به مرکز حکومت، اسیران کربلا را از این دروازه وارد شام کنند.
منابع
الصحاح: تاج اللغة و صحاح العربية، اسماعيل بن حماد جوهرى، دار العلم للملايين، بيروت، 1376ق.
معجم مقاييس اللغة، احمد بن فارس، مكتب الاعلام الاسلامي، قم، 1404ق.
مقدمة الأدب، محمود بن عمر زمخشرى، موسسه مطالعات اسلامي دانشگاه تهران، تهران، 1386ش.
تاج العروس من جواهر القاموس، محمد بن محمد مرتضى زبيدى، دار الفكر، بيروت، 1414ق.
الأمالي، ابن بابویه (شیخ صدوق)، تهران، 1376ش.
معجم البلدان، ياقوت حموى، دار صادر، بيروت، 1995م.
صورة الأرض، محمد بن حوقل، دار صادر، بيروت، 1938م.
مقتل الحسین(ع)، موفق بن احمد اخطب خوارزم، تحقیق محمد سماوی، أنوار الهدی، قم، 1381ش.
الفتوح، ابناعثم کوفی، تحقیق علی شیری، دار الأضواء، بیروت، 1411ق.