آیتالله بهجت: بنا بر مشهور و موافق با احتیاط و در خصوص شپش حرمت قتل و القاء از جسد یا ثوب خالی از وجه نیست.
آیات عظام تبریزی، خویی، صافی، گلپایگانی: کشتن شپش و انداختن او از بدن برای محرم جایز نیست، اما پشه و کک احتیاط در نکشتن آنهاست، در صورتی که ضرری متوجه محرم نشود اما تا راندن آنها ظاهراً جایز است هرچند احوط ترک است.
آیتالله بهجت: حرمت القای غیر شپش دلیلی ندارد و شهرت هم بر آن ثابت نیست، بلی دور انداختن کنه خود یا کنه شتر خود، مورد احتیاط است.
آیتالله زنجانی: انداختن شپش از بدن یا لباس، جایز نیست و انداختن حشرات دیگر اشکالی ندارد.
آیتالله سیستانی: به احتیاط واجب انداختن شپش از بدن و لباس جایز نیست.
آیتالله فاضل: در غیر شپش احتیاط واجب در نینداختن است.
آیتالله گلپایگانی: بنا بر احتیاط واجب جایز نیست که شپش را از روی لباس و بدن بیفکند اما راندن پشه و کک و مانند آنها ظاهراً جایز است هرچند احوط ترک آن است.
آیتالله مکارم: بنا بر احتیاط واجب در این مسئله و مسئله بعد.
مسئله 384
امام خمینی: جایز نیست [م384 ۱]نقل کردن آن را از مکانی که محفوظ است به جایی که از آن ساقط شود و بیفتد و احتیاط آن است که به محلی که در معرض آن است که بیفتد نقل ندهد.
آیات عظام تبریزی، خویی، سیستانی: به صورت اطلاق فرمودهاند که جابهجا کردن آنها ایرادی ندارد.
آیتالله زنجانی: نقل شپش به مکانی که میداند از آنجا ساقط میشود جایز نیست، ولی نقل آن به جایی که در معرض افتادن است ـ مانند مطلق نقل سایر حشرات ـ جایز است، هرچند جای اول محفوظتر باشد.
آیتالله سبحانی: انتقال آنها از نقطهای به نقطه دیگر از بدن مخصوصاً اگر در معرض افتادن از بدن قرار گیرد.
آیتالله فاضل: در غیر شپش احتیاط واجب در عدم نقل است.
مسئله 385
امام خمینی:احتیاط مستحب[م385 ۱]آن است که آن را از محلی به محل دیگر از بدن نقل ندهند اگر مکان اول محفوظتر باشد.