تراژدی کربلا: مطالعه جامعه‌شناختی گفتمان شیعه (کتاب)
 | |
| پدید آورندگان | |
|---|---|
| نویسنده | ابراهیم حیدری |
| برگرداننده | علی معموری، محمدجواد معموری |
| ویراستار | علی معموری |
| نشر | |
| تعداد صفحات | 516 |
| ناشر | دارالکتاب الاسلامی |
| محل نشر | قم |
| شابک | 964465045x |
تراژدی کربلا: مطالعه جامعه‌شناختی گفتمان شیعه، نوشته ابراهیم حیدری است. اصل این کتاب عربی بوده و توسط علی معموری و محمدجواد معموری به فارسی ترجمه شده‌است.
ساختار
کتاب حاضر شامل 7 فصل به شرح زیر است:
- فصل اول: نگاهی گذرا به تاریخ
- فصل دوم: تراژدی کربلا: کنگره اشک و اندوه
- فصل سوم: عوامل مؤثر در گسترش و تحول مراسم عزاداری حسینی در عراق
- فصل چهارم: اهمیت و نقش مذهبی، اجتماعی و سیاسی شهرهای مقدس در عراق
- فصل پنجم: جامعه‌شناسی گفتمان سوگ و عزای حسینی
- فصل ششم: ویژگی‌های فولکلور سوگواری حسینی
- فصل هفتم: تحریف قیام امام حسین و سوءاستفاده از مراسن عزاداری
محدوده مکانی مطالعات کتاب
مطالعات میدانی این مطالعه، در سال 1986م در شهر کاظمین، و نیز در محرم و صفر همین سال در شهر کربلا صورت گرفته‌است.
محتوا
کربلا، نخستین تراژدی اسلام
نویسنده با برشمردن منزلت امام حسین و محبت پیامبر به ایشان، چگونگی وقوع واقعه کربلا را شرح می دهد.
رفتارهای مغایر با اسلام معاویه و جانشینش یزید و نیز عهدشکنی معاویه در پیمان با امام حسن را یادآور می‌شود و در ادامه نامه کوفیان به امام حسین و راهی شدن امام از مدینه به سمت کوفه را بیان می‌کند.
امام حسین هدف را خود را اصلاح دین پیامبر معرفی و اهل بیت خود را نیز همراه خود رهسپار کوفه می کند.
نویسنده عهدشکنی کوفیان و نیز تنها نهادن مسلم در اثر ارعاب سران قبایل توسط ابن زیاد را بیان می‌کند و در نهایت به شهادت رسیدن امام حسین و یارانش و نیز به اسارت رفتن اهل بیت ایشان را یاد آور می‌شود. سپس به خطابه روشنگرانه حضرت زینب در شام می‌پردازد.
نویسنده با شرح این واقعه، عاشورا را نخستین تراژدی تاریخ اسلام می‌داند که در آن نوه پیامبر که برای احقاق دین اصیل خروج کرده بود کشته و اهل بیتش به اسارت برده شده‌اند.
نویسنده سپس به مراسماتی که در اثر این واقعه بویژه در عراق شکل گرفت می‌پردازد:
مجالس عزاداری، مقتل خوانی، دسته‌جات عزاداری، دسته‌های زنجیرزنی دسته‌های قمه زنی، تعزیه، برگزاری مراسم اربعین
عوامل مؤثر در گسترش مراسم سوگواری امام حسین در عراق
نویسنده با برشمردن سیر تاریخی عراق، گذاره‌های اجتماعی و سیاسی را در فراگیری و گسترش مراسمات عزای امام حسین مؤثر می‌داند، پدیده‌هایی نظیر:
یکجانشین شدن عشایر و گرایش آن‌ها به مذهب تشیع
قوانین اصلاحات ارضی و تبعات آن در مهاجرت روستاییان به شهرها، سکونت آن‌ها در حاشیه شهر و آگاهی نسبت به شکاف طبقاتی و در نتیجه آشنایی با مفاهیم ظلم و عدالتخواهی
تأثیرگذاری شهرهای مذهبی، در گذاره‌های فرهنگی، اجتماعی و سیاسی عراق
نجف، با محوریت مرقد امام علی(ع)، مرکز تجمع علویان بوده و پس از عزیمت شیخ طوسی به این شهر، حوزه‌های علمیه رونق فراوانی یافت و نجف تا اوایل قرن بیستم به عنوان بزرگترین حوزه علیمه و مرجعیت به‌شمار می‌آمد.
قبرستان نجف و علاقه به دفن شدن در جوار امام علی(ع)، باعث رونق اقتصادی این منطقه نیز شد، متقاضیان می‌بایست تعرفه خاصی را پرداخت می‌کردند.شغل‌های جانبی مرتبط با دفن مردگان و زیارت عتبات نیز رونق یافت.
کربلا، با محوریت مرقد امام حسین(ع)، از نظر فرهنگی جایگاه بالایی در عراق داشت، نخستین چاپخانه عراق در این شهر افتتاح شد.این شهر در شکل‌گیری انقلاب 1920م ضد استعمار انگلیس و نیز نقش بسزایی داشت. شهر کاظمین و نیز شهر سامرا با وجود مرقدهای امام‌های شیعه و حضور علمای شیعه در این شهرها، به کانون‌های فرهنگی تبدیل شد.
این شهرهای مذهبی، با وجود دریافت مقادیر نذورات، وجوهات، رد مظالم، از نظر اقتصادی توانمند بوده و به‌واسطه میل زیارت شیعیان مختلف برای زیارت این شهرها، روابط خارجی مؤثری داشتند. این موقعیت در اواخر دوره عثمانی و افول قدرت آن، جنبش‌های استقلال طلبانه‌ای در کربلا شکل داد که با شکست مواجه شد.
ایجاد حسینیه در شهرهای مختلف و تأثیرگذاری این نهاد درنهضت‌های ملی و جهاد ضد استعماری انگلیس از 1920م از مواردی است که حضور عتبات در عراق داشته‌است.
نهضت امام حسین، الگویی برای عدالتخواهی و مبارزه با ظلم
نویسنده، واقعه عاشورا را در نزد شیعه «نجات الهی» خوانده است بهطوریکه پیامبر و اهل بیتش شافع مؤمنین خواهندبود و سپس این‌طور بیان می‌کند: «تراژدی دردناک شیعه با شهادت امام حسین در کربلا در کربلا و سرکوب تاریخی شیعیان علی و ناکامی آن‌ها در تحقق اهداف و آرمان‌هایشان آغاز گشته و موجب پیدایش اندیشه درد و اندوه نجات‌بخش شده و آن را به صورت عملی در قالب فداکاری و شهادت، به واقعیتی اجتماعی بدل ساخت.
سپس نویسنده به تأثیر این فرهنگ در جامعه عراق پرداخته و بروز و مطالبه عدالتخواهی توأم با مجالس عزاداری امام حسین را بیان می‌کند.
و در نمونه‌ای بارز، به نهضت‌های ملی عراق اشاره می‌کند، بهطوریکه مراسم‌های عزاداری امام حسین را عاملی برای ایجاد وحدت ملی و کاهش اختلافات سیاسی و مذهبی معرفی می‌کند. [۱]
- ↑ تراژدی کربلا، ص 387