کاربر:Gholampour/صفحه تمرین۱
اهل‌سنت یکی از مذاهب بزرگ اسلامی است.
واژه شناسی
اهل‌سنت، نام فرقه‌ای است که پس از وفات رسول‌الله(ص)، خلافت را به شورای مسلمانان مشروط کرد.[۱] اهل سنت، مشهور به سنی، اصطلاحى است که اشاره به گرايش مذهبى فرقه بزرگی از مسلمانان، غیر از گروه‌های شیعه و اباضیه دارد. فرق و مرزبندی اهل‌سنت و دیگر گروه‌های مذهبی مسلمانان در عصر حاضر، بر مبنای دیدگاه مذاهب نسبت به خلفای نخستین مسلمانان صورت می‌پذیرد. گروه‌های اهل‌سنت، خلافت ۴ خلیفه اول را مشروع و بر آن اتفاق نظر دارند، برخلاف شیعیان که حضرت علی(ع) را جانشین بلافصل پیامبر اسلام(ص) می‌دانند و اباضیه که به خلافت عثمان و حضرت علی(ع) منتقد هستند.[۲]
مذاهب فقهی اهل‌سنت
اهل‌سنت پس از رحلت پيامبر اكرم... سپس فرقه‌هاى ديگرى همچون حنفیه، مالکیه، حنبلیه و شافعیه...
اهل سنت در حوزة فقهى، به ۴ مذهب اصلی حنفى، مالكى، شافعى و حنبلى تقسیم شدند. البته مذاهب دیگری همچون مذهب اوزاعى، مذهب سفيان ثوري، مذهب ابوثور و مذهب ظاهري نیز بودند که در طول زمان، همگى به تاريخ سپرده شده‌اند. مذهب ظاهري امروزه به عنوان مذهبى از مذاهب هشتگانة مسلمين، مورد توجهى محدود قرار گرفته است.[۳]
حنفیه
اعتقادات حنفیه عبارتند از:
مالکیه
حنبلیه
شافعیه
مذاهب کلامی و اعتقادی اهل‌سنت
اهل‌سنت از نظر اصول اعتقادی و کلامی، از حیث استفاده از راه کلامی و استدلالی و یا پذیرفتن نص و پیروی از شیوه سلف(صحابه و تابعین) در برخورد با مباحث اعتقادی و کلامی، به اشعریه، ماتریدیه و سلفیه تقسیم می‌گردند.[۴]
زیارت از نظر اهل‌سنت
حج در مذاهب فقهی اهل‌سنت
پانویس
منابع
- دائرة المعارف بزرگ اسلامی، اهل سنت و جماعت، ج۱۰، تهران، مرکز دائرة المعارف بزرگ اسلامی، ۱۳۸۰ش.
- فرهنگ فرق اسلامی، محمدجواد مشکور، مشهد، بنیاد پژوهش‌های اسلامی، ۱۳۷۵ش.