مسجد بنی زریق
مکان
مکان این مسجد در جنوب باب المصری مسجد النبی و در محدوده محلات سید محمود احمد قرار داشته که مطابق با محدوده قدیمی خانه‌های بنی زریق است.[۱] در حال حاضر محدوده مورد نظر در تکه جنوبی زیر گذر عبد المحسن
 تصویر ماهواره‌ای از محدوده‌ای که مسجد در آن قرار داشته است. | |
| اطلاعات اوليه | |
|---|---|
| مکان | مدینه |
| کاربری | مسجد |
| جنبه دینی | |
| بزرگداشت نزد | مسلمانان |
| وابسته به دین/مذهب | اسلام |
| باورها | اولین مسجدی که در آن قرآن خوانده شده |
| زیارت کنندگان | پیامبر(ص) |
| تاریخ بنا | |
| زمان پایه‌گذاری | عصر نبوی |
| رویدادها | حضور پیامبر(ص) در مسجد |
| ویژگی‌های تاریخی | تعجب پیامبر از درست بودنِ جهت قبله این مسجد |
| وضعیت فعلی | |
| وضعیت بنا | تخریب شده |
|
| |
ویژگی‌ها
مسجد بنی زُرَیق اولین مسجدی است که در آن قرآن خوانده شده و زمان این واقعه پیش از هجرت پیامبر(ص) بوده است.[۲] هنگامی که پیامبر(ص) در عقبه آیاتی که در این ده سال در مکه نازل شده بود را به رافع بن مالک الزرقی تحویل داد، او با قرآن به مدینه بازگشت و قومش را در محل مسجد جمع کرد و آیاتی را برای آنها قرائت نمود.[۳] این مسجد متعلق به قبیله بنی زریق از خزرج و در محدوده خانه‌های آنان بوده است.
پیشینه
مسجد بنی زریق در زمان پیامبر (ص) موجود بوده و گفته شده پیامبر در آن وضو گرفت ولی نماز نخواند.[۲] همچنین هنگام حضور در این مسجد از توازن و اعتدال قبله مسجد تعجب نمود.[۴]
مشهور است که این مسجد در محدوده پایانی خط مسابقات اسب سواری قرار داشته.[۵] این راه برای اسب دوانی
پانویس
منابع
- اخبار المدینه، محمدبن حسن ابن زباله(متوفی199ه)، المملکه العربیه السعودیه، مرکز بحوث و دراسات المدینة المنورة، الطبعة الاولی، 1424ه.
- الدر الثمین فی معالم دار الرسول الامین، غالی محمدامین الشنقیطی، جده، دارالقبلة، ١٩٩٢.
- تاریخ معالم المدینة المنورة قدیما و حدیثا، خیاری، احمد یاسین احمد. ۱۴۱۹. ۱ج. ریاض عربستان: المملکة العربیة السعودیة. الأمانة العامة للإحتفال بمرور مائة عام علی تأسیس المملکة.
- فصول من تاریخ المدینة المنورة، علی حافظ، ناشر:مؤلف. الطبعة الثالثة 1417ه-1996م.
- معالم المدینه المنوره بین العماره و التاریخ، عبدالعزیز کعکی، مدینه، ناشر:مولف، ۲۰۱۱م.
- وصف المدینه المنوره، علی بن موسی، مطبعة نهضة مصر.
- وفاء الوفاء باخبار دار المصطفی، علی بن عبدالله السمهودی، تحقیق قاسم السامرائی، لندن، موسسه الفرقان للتراث الاسلامی، ۲۰۰۱م.