شیعة العراق و بناء الوطن (کتاب)

از ویکی حج
شیعة العراق و بناء الوطن (کتاب)
پدید آورندگان
نویسنده محمدجواد مالک
محتوا
موضوع عراق، تاریخ، ثورة العشرین، دولت عثمانی
زبان عربی
نشر
تعداد جلد ۱
تعداد صفحات ۹۶۰
قطع وزیری
ناشر العتبة الحسینیة المقدسة
وب‌سایت ناشر http://imamhussain-lib.com
محل نشر کربلا
تاریخ نشر ۱۴۳۳ق.
نسخه الکترونیکی شیعة العراق وبناء الوطن

شیعة العراق و بناء الوطن، کتابی است به زبان عربی، نوشته محمدجواد مالک، که به بررسی تاریخی و تحلیل سیاسی ۲۵ سال از تاریخ کشور عراق، بین سال‌های ۱۹۰۸ و ۱۹۳۲م. پرداخته است.

بررسی اواخر حکومت عثمانی در عراق، مبارزه مردم عراق با استعمار انگلیس، انقلاب عشرین و نقش عالمان شیعه در جنبش‌های سیاسی عراق از موضوعات این کتاب است. این کتاب توسط العتبة الحسینیة المقدسة، در کربلا، در سال ۱۴۳۳ق چاپ شده است.

ساختار[ویرایش | ویرایش مبدأ]

کتاب شیعة العراق و بناء الوطن، پایان‌نامه کارشناسی ارشد نویسنده، محمدجواد مالک است که به دانشگاه «امام اوزاعی» در بیروت ارائه و با رتبه قابل تقدیر، در سال ۱۴۱۸ق. پذیرفته شده و توسط العتبة الحسینیة المقدسة، در کربلا به چاپ رسیده است.[۱] نویسنده، ربع قرن از تاریخ عراق، بین سال‌های ۱۹۰۸ و ۱۹۳۲م. را به سه بخش کرده و هر بخش را در بابی جداگانه بررسی کرده است. هر باب از این کتاب، از سه فصل تشکیل شده است.[۲]

محتوا[ویرایش | ویرایش مبدأ]

این کتاب، به بررسی تاریخی و تحلیل سیاسی ۲۵ سال از تاریخ کشور عراق، بین سال‌های ۱۹۰۸ و ۱۹۳۲م. پرداخته است. برخی از موضوعات این کتاب عبارتند از: عراق در دروه عثمانی، افول حکومت عثمانی، سیر تاریخی انقلاب مردم عراق، تلاش برای آزادی از استعمار انگلیس، نقش عالمان شیعه در هدایت سیاسی مردم، انقلاب عشرین، استقلال رسمی عراق و مهمترین نتایج انقلاب.[۳] این کتاب در یک مقدمه و سه باب، به شرح زیر تنظیم شده است:

مقدمه، در ۶ صفحه، به آموزه‌های اجتماعی اسلام، سیر تاریخی مهمترین رویدادهای بشری، عراق و خیزش‌های مردم، حمایت عالمان از خیزش‌ها، آسیب‌هایی که به آن‌ها رسید مانند قتل و تبعید، و تلاش استعمارگران برای بیرون کردن عالمان از عرصه سیاسی پرداخته است.[۴]

باب اول: تاریخ عراق بین سال‌های ۱۹۰۸ و ۱۹۱۴م.

  • فصل اول، از تاریخ عمومی عراق، عراق در اواخر دوره عثمانی، اوضاع اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی عراق در دوره عثمانی و جغرافیای طبیعی عراق سخن گفته است.[۵]
  • فصل دوم، به این موضوعات پرداخته است: عوامل مؤثر داخلی و خارجی در عرصه اسلامی، برخورد حکومت با انقلابیون، نفوذ بیگانگان در کشورهای اسلامی، بررسی وضعیت انقلاب و بررسی ابعاد تاریخی آن در گستره اسلامی عراق.[۶]
  • فصل سوم، به بیداری اسلامی در عراق، نوشته‌های اصلاحی اسلامگرایان، جنبش اصلاحی در عرصه اسلامی، دوره مرجعیت میرزای شیرازی (م. ۱۳۱۲ق) و تأثیر آن در جنبش سیاسی عراق، تأثیر مشروطه ایران(۱۹۰۵–۱۹۰۶م) و انقلاب قانون اساسی ترکیه (۱۹۰۷–۱۹۰۹م) در نهضت سیاسی عراق پرداخته است.[۷]

باب دوم: عراقی‌ها در مواجهه با اشغال انگیسی‌ها، مبارزه برای آزادی؛ ۱۹۱۴–۱۹۲۰م.

  • فصل اول، از موضع عالمان در مقابل تجاوزهای بیگانگان در کشورهای اسلامی و جنبش جهاد اسلامی ضد حمله بریتانیا به عراق(۱۹۱۴–۱۹۱۷م) سخن گفته است.
  • فصل دوم، به پیدایش گروه‌ها و احزاب مخالف سیاسی بین سال‌های ۱۹۱۷ و ۱۹۲۰م؛ و تأثیر آن در انقلاب ۱۹۱۸م. نجف، جنبش‌های سیاسی در کربلا، کاظمین و بغداد، نقش اسلام‌گرایان در همه‌پرسی ملی (۱۹۱۸–۱۹۱۹م) پرداخته است.
  • فصل سوم، به ثورة العشرین اختصاص یافته و به «الثورة العراقیة الشاملة» نامگذاری شده است. در این فصل، به عوامل انقلاب عشرین، رهبری انقلاب توسط عالمان، همراهی مردم با هر مذهب و گرایشی با عالمان پرداخته و مهمترین نتایج انقلاب عشرین را برشمرده است.[۸]

باب سوم: عراقی‌ها در مواجهه با مشکلات سلطه بریتانا، سیر تاریخی درگیری‌ها برای استقلال؛ ۱۹۲۱–۱۹۳۲م.

  • فصل اول، درباره مواجهه گروه‌های اسلامی با قیمومیت بریتانیا، حکومت موقت و انتصاب فیصل به عنوان پادشاه عراق سخن گفته است.
  • فصل دوم، به گروه‌های اسلامی و مواجهه آن‌ها با معاهده بریتانیا-عراق، و بررسی انتخابات مجلس مؤسسان در سال ۱۹۲۴م. پرداخته است.
  • فصل سوم، به ورود اسلام‌گرایان به عرصه مبارزه انقلابی از نیمه دهه بیستم میلادی تا استقلال رسمی (۱۹۳۲م) اختصاص یافته است. نویسنده در پایان، نتیجه‌گیری خود را از مطالب گفته شده، بیان کرده است.[۹]

فهرست[ویرایش | ویرایش مبدأ]

۳ باب و ۹ فصلِ این کتاب عبارتند از:

  • الباب الأول: الإسلامیون فی مواجهة السیاسة العثمانیة أواخر عدها ۱۹۰۸–۱۹۱۴م، صرا۷ من أجل الإصلاح
الفصل الأول:العراق فی ظل الدولة العثمانیة
الفصل الثانی: الوامل المؤثرة فی واقع الساحة العراقیة (داخلیاً و خارجیاً)
الفصل الثالث: نمو الوعی الإسلامی فی العراق ۱۹۰۸–۱۹۱۴م.
  • الباب الثانی:العراقیون فی مواجهة الاحتلال البریطانی ۱۹۱۴–۱۹۲۰م، صراع من أجل الحریة
الفصل الأول:حرکة الجهاد الإسلامی ضد الغزو البریطانی ۱۹۱۴–۱۹۱۷م.
الفصل الثانی: التصدی السیاسی للمرجعیة الدینیَ الشیعیة و ظهور الجمعیات و الأحزاب السیاسیة المعارضة ۱۹۱۷–۱۹۲۰م.
الفصل الثالث: الثورة العراقیة الشاملة عام ۱۹۲۰
  • الباب الثالث: العراقیون فی مواجهة مشاریع السیطرة البریطانیة، تطور الصراع من أجل الاستقلال ۱۹۲۱–۱۹۳۲م.
الفصل الأول: المعارضة الإسلامیة الوطنیة فی مواجهة الانتداب البریطانی، و الحکومة المؤقتة، و تنصیب فیصل ملکاْ علی العراق
الفصل الثانی: المعارضة الإسلامیة الوطنیة فی مواجهة المعاهدة البریطانیة-العراقیة و انتخابات المجلس التأسیسی عام ۱۹۲۴م.
الفصل الثالث:الإسلامیون فی المعترک الثقافی و الحرکی، منذ منتصف العشرینیات حتی الاستقلال الرسمی عام ۱۹۳۲م (دخول العراق عصبة الأمم)

چاپ[ویرایش | ویرایش مبدأ]

این کتاب با مقدمه محمدحسین الصغیر، توسط العتبة الحسینیة المقدسة، در کربلا، در سال ۱۴۳۳ق چاپ شده است.[۱۰]

پیوند به بیرون[ویرایش | ویرایش مبدأ]

پانوشت[ویرایش | ویرایش مبدأ]

  1. شیعة العراق و بناء الوطن، ذیل صفحه عنوان کتاب؛ شیعیان عراق؛ درنگی در کتاب «شیعة العراق و بناء الوطن»، فصلنامه فرهنگ زیارت، شماره ۱۷، ص۲۲۷.
  2. شیعة العراق و بناء الوطن، مقدمة المؤلف، ص۱۷.
  3. شیعیان عراق؛ درنگی در کتاب «شیعة العراق و بناء الوطن»، فصلنامه فرهنگ زیارت، شماره ۱۷، ص۲۲۷.
  4. شیعیان عراق؛ درنگی در کتاب «شیعة العراق و بناء الوطن»، فصلنامه فرهنگ زیارت، شماره ۱۷، ص۲۲۷. شیعة العراق و بناء الوطن، مقدمة المؤلف، ص۱۱–۱۶.
  5. شیعة العراق و بناء الوطن، مقدمة المؤلف، ص۱۷.
  6. شیعة العراق و بناء الوطن، مقدمة المؤلف، ص۱۷.
  7. شیعة العراق و بناء الوطن، مقدمة المؤلف، ص۱۷ و ۱۸.
  8. شیعة العراق و بناء الوطن، مقدمة المؤلف، ص۱۸.
  9. شیعة العراق و بناء الوطن، مقدمة المؤلف، ص۱۹.
  10. کتاب شیعة العراق و بناء الوطن، محمدجواد مالک، کربلا، العتبة الحسینیة المقدسة، ۱۴۳۳ق.

منابع[ویرایش | ویرایش مبدأ]

این مقاله برگرفته از مقاله شیعیان عراق درنگی در کتاب «شیعة العراق و بناء الوطن»، محمدجواد مالک، به کوشش: محمدحسین خوشنویس، فصلنامه فرهنگ زیارت، شماره هفدهم، زمستان ۱۳۹۲، ص۲۲۷ است.
  • کتاب شیعة العراق و بناء الوطن، محمدجواد مالک، کربلا، العتبة الحسینیة المقدسة، ۱۴۳۳ق.