باب ابیات صوافی

از ویکی حج
(تغییرمسیر از درب ابیات صوافی)

باب ابیات صوافی: از درهای پیشین ضلع شرقی مسجدالنبی می‌باشد. صوافی یعنی املاک و زمین‌هایی که صاحب ندارند و برای بیت‌المال است، و چون این در روبه‌روی خانه‌هایی مشهور به صوافی قرار داشت به باب ابیات صوافی مشهور شد. این در در دوره مهدی عباسی ساخته شده است و بر روی این در آیاتی از قرآن کریم نقش بسته است.

معرفی اجمالی[ویرایش | ویرایش مبدأ]

باب ابیات صوافی در سده دوم ق. واپسین در از درهای هشت‌گانه مسجدالنبی در نهایت سمت شمالی دیوار شرقی قرار داشت.[۱] صوافی یعنی املاک و زمین‌هایی که صاحبان آن‌ها کوچ کرده یا مرده‌اند و وارثی ندارند و از آنِ بیت‌المال به شمار می‌آیند.[۲]

وجه تسمیه[ویرایش | ویرایش مبدأ]

علت اشتهار در به این نام، آن بود که روبه‌روی خانه‌هایی مشهور به صوافی قرار داشت. این خانه‌ها در شرق مسجدالحرام و میان خانه‌های موسی بن ابراهیم مخزومی و عبیدالله بن حسین بن علی بن حسین، امام چهارم شیعیان، جای داشتند.[۳]

تاریخچه باب[ویرایش | ویرایش مبدأ]

این باب در دوران مهدی عباسی (حک: 158-169ق.) ساخته شد.[۴] در سمت داخلی آن، پس از بسمله، آیات 1-6 سوره آل‌عمران: الم* اللهُ لا اِلهَ اِلاَّ هُوَ الْحَیُّ الْقَیُّومُ*... لا اِلهَ اِلاَّ هُوَ الْعَزیزُ الْحَکیمُ و صلوات بر پیامبر و خاندانش نقش بسته بود و در سمت خارجی آن، پس از بسمله، آیات 68-69 زمر: وَ نُفِخَ فِی الصُّورِ فَصَعِقَ مَنْ فِی السَّمَاوَاتِ... * ‌وَ اَشْرَقَتِ الْاَرْضُ... وَ هُمْ لاَ یُظْلَمُونَ‌ نوشته شده بود.[۵]

به سال 310ق. به دستور مقتدر عباسی (حک: 295-320ق.) برای همه درهای مسجدالنبی لنگه‌هایی از جنس چوب ساج ساخته شد.[۶] تا بازسازی دیوار شرقی به دستور ناصر عباسی (حک: 622-575ق.) این در همچنان پا بر جا بود و به سال 589ق. در این بازسازی بسته شد.[۷]

پانویس[ویرایش | ویرایش مبدأ]

  1. اخبار المدینه، ص107.
  2. لسان العرب، ج14، «صفا.
  3. اخبار المدینه، ص107.
  4. الدرة الثمینه، ص121.
  5. المناسک، ص391.
  6. المسالک و الممالک، ج1، ص410.
  7. وفاء الوفاء، ج2، ص218؛ نک: التعریف بما آنست الهجره، ص106-107.

منابع[ویرایش | ویرایش مبدأ]

محتوای این مقاله برگرفته شده از: دانشنامه حج و حرمین شریفین مدخل باب ابیات صوافی.
  • اخبار المدینه: ابن زباله (م. 199ق.)، عربستان، مرکز بحوث و دراسات المدینه، 1424ق؛
  • التعریف بما آنست الهجره: محمد المطری (م. 741ق.)، به کوشش الرحیلی، ریاض، دار الملک عبدالعزیز، 1426ق؛
  • الدرة الثمینة فی اخبار المدینه: محمد بن محمود النجار (م. 643ق.)، به کوشش شکری، بیروت، دار الارقم؛
  • لسان العرب: ابن منظور (م. 711ق.)، قم، ادب الحوزه، 1405ق؛
  • المسالک و الممالک: ابوعبید البکری (م. 487ق.)، به کوشش ادریان فان لیوفن و‌اندری فیری، دار الغرب الاسلامی، 1992م؛
  • المناسک و اماکن طرق الحج: ابواسحق الحربی (م. 285ق.)، به کوشش حمد الجاسر، ریاض، دار الیمامه، 1401ق؛
  • وفاء الوفاء: السمهودی (م. 911ق.)، به کوشش محمد عبدالحمید، بیروت، دار الکتب العلمیه، 2006م.