مقبره شریف العلماء: تفاوت میان نسخه‌ها

{{جعبه اطلاعات بنای مذهبی

| عنوان            =مقبره شریف العلماء

مزار ایشان همواره مورد احترام [[شیعیان]] بوده است. [[آیت‌الله سیدمحسن حکیم]] بعدها مدرسه علمیه‌ای در کنار قبر ایشان بنا کرد که به [[مدرسه شریف العلماء]] معروف شد.

ملامحمد یا محمدشریف بن ملاحسنعلی آملی مازندرانی، ملقب به «شریف‌الدین» و مشهور به «[[شریف‌العلماء]]»، از فقها و اصولیان بزرگ قرن سیزدهم هجری و از علمای مقیم [[کربلا]] بود. او از شاگردان [[صاحب ریاض]] و فرزندش [[سیدمحمد مجاهد]] بود و پس از ایشان، خود نیز به تدریس علوم دینی پرداخت؛ به‌طوری‌که بسیاری از علما، در حلقه درسش حاضر می‌شدند.

از شاگردان وی، می‌توان از [[شیخ مرتضی انصاری]]، [[صاحب ضوابط]]، [[سعیدالعلمای بارفروشی مازندرانی]]، [[سیدمحمدشفیع جابلقی]]، [[ملا اسماعیل یزدی]] و [[ملا آقا دربندی]] یاد کرد. او در سال 1245 ه. ق، در کربلا از دنیا رفت و در خانه‌ای نزدیک سمت جنوبی [[آستان حسینی]]، به خاک سپرده شد.<ref>ریحانة الادب، محمدعلی مدرس، ج3، ص219 و 220.</ref>

در سال 1384 ه. ق، مرحوم [[آیت‌الله سیدمحسن حکیم]]، مدرسه‌ای دینی کنار قبر وی ساخت که به «مدرسه شریف‌العلماء» نامیده شد. پس از [[انتفاضه شعبانیه]]، رژیم بعثی عراق مدرسه را خراب نمود. اما پس از سقوط این رژیم، [[آیت‌الله سیدمحمدسعید حکیم]]، آن را بازسازی نمود و در تاریخ دهم شوال 1430 ه. ق، افتتاح گردید.<ref>ویکی پدیای عربی، مدخل «مدرسة شریف العلماء. </ref>

مقبره شریف‌العلماء، تاکنون کنار این مدرسه، باقی مانده است و نمای بیرونی آن، با سنگ مرمر سفید، پوشیده شده است. میان این نما، پنجره بزرگی رو به قبر وجود دارد و بالای آن، لوح کوچکی از کاشی‌های آبی‌رنگ وجود دارد که نام وی بر آن، ثبت شده است. داخل اتاق مقبره نیز، لوح بزرگی از کاشی وجود دارد که بر آن، نام و القاب شریف العلماء، ثبت شده و در پایان آن، به بازسازی مقبره در سال 1358 ه. ق، اشاره شده است.