پرش به محتوا

عبدالله بن مسعود: تفاوت میان نسخه‌ها

۹۱ بایت اضافه‌شده ،  ‏۱۶ سپتامبر ۲۰۱۷
خط ۱۶: خط ۱۶:
او همراه مادرش که اسلام آورده بود، در منزل پیامبر خدمت می‌کرد و در سفر و حضر همراه وی بود و به نگهداری لوازم شخصی او همچون جامه و کفش و فراهم‌آوردن بسترش اهتمام داشت.<ref>اسد الغابه، ج۳، ص۲۸۲؛ الاصابه، ج۴، ص۱۹۹-۲۰۰.</ref> ازاین رو، او را «صاحبُ النَّعلَینِ و السِّواکِ و الوَساد» (صاحب کفش و مسواک و بستر) لقب داده‌اند.<ref>انساب الاشراف، ج۱۱، ص۲۱۷؛ الاستیعاب، ج۳، ص۹۸۸؛ الاصابه، ج۴، ص۲۰۰.</ref>
او همراه مادرش که اسلام آورده بود، در منزل پیامبر خدمت می‌کرد و در سفر و حضر همراه وی بود و به نگهداری لوازم شخصی او همچون جامه و کفش و فراهم‌آوردن بسترش اهتمام داشت.<ref>اسد الغابه، ج۳، ص۲۸۲؛ الاصابه، ج۴، ص۱۹۹-۲۰۰.</ref> ازاین رو، او را «صاحبُ النَّعلَینِ و السِّواکِ و الوَساد» (صاحب کفش و مسواک و بستر) لقب داده‌اند.<ref>انساب الاشراف، ج۱۱، ص۲۱۷؛ الاستیعاب، ج۳، ص۹۸۸؛ الاصابه، ج۴، ص۲۰۰.</ref>


==هجرت==
==ذوالهجرتین==
ابن‌ مسعود را به سبب هجرت به حبشه و مدینه ذوالهجرتین گفته‌اند.<ref>الطبقات، ج۳، ص۱۵۱؛ الاستیعاب، ج۳، ص۹۸۸؛ اسد الغابه، ج۳، ص۲۸۲.</ref> در هجرت دوم، برادرش عتبه نیز حضور داشت.<ref>انساب الاشراف، ج۱، ص۲۳۳.</ref> در حبشه در بازاری به خرید و فروش اشتغال داشت.<ref>دلائل النبوه، ج۲، ص۲۹۹.</ref> اما ابن اسحاق از ۱۰ مرد و چهار زن در هجرت اول نام می‌برد که نام او در میانشان نیست.<ref>السیرة النبویه، ج۱، ص۳۲۲-۳۲۳.</ref> ابن حجر نیز تنها از حضور وی در هجرت دوم سخن گفته است.<ref>فتح الباری، ج۷، ص۱۹۰.</ref> به نقلی وی در پی شایعه اسلام آوردن مکیان از حبشه بازگشت؛ اما برخلاف دیگران که با استفاده از قانون جوار یا مخفیانه در مکه ماندند<ref>تاریخ طبری، ج۲, ص۳۴۰-۳۴۱.</ref>، دیگر بار به حبشه بازگشت.<ref>الطبقات، ج۱، ص۲۶۰.</ref> پس از هجرت پیامبر۹ به یثرب، به ‌آن شهر‌ رفت و ایشان میان او و معاذ بن‌ جبل<ref>الطبقات، ج۳، ص۱۵۲؛ انساب الاشراف، ج۱، ص۳۱۸.</ref>‌ یا زبیر بن‌ عوام<ref>الطبقات، ج۳، ص۱۵۲.</ref> پیمان برادری‌ برقرار کرد.<ref>الطبقات، ج۳، ص۱۵۲.</ref> ابن حجر برادری او را با زبیر در مکه دانسته و پس از هجرت از برادری او با سعد بن معاذ یاد کرده است.<ref>الاصابه، ج۴، ص۱۹۹.</ref> پیامبر جایگاه او و برادرش را در انتهای مسجدالنبی در خطه بنی‌زهره تعیین کرد.<ref>الطبقات، ج۳، ص۱۵۲؛ انساب الاشراف، ج۱۱، ص۲۱۷.</ref> وی در مدینه کنار مسجد رسول خدا۹ خانه داشت و با مادر خود پیوسته به خانه پیامبر۹ آمد و شد می‌کرد؛ بدان حد که ابوموسی اشعری هنگام ورود به مدینه پنداشت که ابن‌ مسعود و مادرش از اهل‌ بیت هستند.<ref>صحیح مسلم، ج۷، ص۱۴۷.</ref>
ابن‌ مسعود را به سبب [[هجرت]] به [[حبشه]] و [[مدینه]] ذوالهِجرَتِین گفته‌اند.<ref>الطبقات، ج۳، ص۱۵۱؛ الاستیعاب، ج۳، ص۹۸۸؛ اسد الغابه، ج۳، ص۲۸۲.</ref> در هجرت دوم، برادرش عتبه نیز حضور داشت.<ref>انساب الاشراف، ج۱، ص۲۳۳.</ref> در حبشه در بازاری به خرید و فروش اشتغال داشت.<ref>دلائل النبوه، ج۲، ص۲۹۹.</ref> البته [[ابن اسحاق]] از ۱۰ مرد و چهار زن در [[هجرت اول]] نام می‌برد که نام او در میانشان نیست.<ref>السیرة النبویه، ج۱، ص۳۲۲-۳۲۳.</ref> [[ابن حجر]] نیز تنها از حضور وی در [[هجرت دوم]] سخن گفته است.<ref>فتح الباری، ج۷، ص۱۹۰.</ref> به نقلی وی در پی شایعه اسلام‌آوردن [[مکه|مکیان]] از حبشه بازگشت؛ اما برخلاف دیگران که با استفاده از قانون جِوار یا مخفیانه در مکه ماندند،<ref>تاریخ طبری، ج۲, ص۳۴۰-۳۴۱.</ref> به حبشه بازگشت.<ref>الطبقات، ج۱، ص۲۶۰.</ref>
 
پس از هجرت پیامبر به [[یثرب]]، به ‌آن شهر‌ رفت و پیامبر میان او و [[معاذ بن‌ جبل]]<ref>الطبقات، ج۳، ص۱۵۲؛ انساب الاشراف، ج۱، ص۳۱۸.</ref>‌ یا [[زبیر بن‌ عوام]]<ref>الطبقات، ج۳، ص۱۵۲.</ref> پیمان برادری‌ برقرار کرد.<ref>الطبقات، ج۳، ص۱۵۲.</ref> [[ابن حجر]] برادری او را با [[زبیر]] در مکه دانسته و پس از هجرت از برادری او با [[سعد بن معاذ]] یاد کرده است.<ref>الاصابه، ج۴، ص۱۹۹.</ref> پیامبر جایگاه او و برادرش را در انتهای [[مسجدالنبی]] در خطه [[بنی‌زهره]] تعیین کرد.<ref>الطبقات، ج۳، ص۱۵۲؛ انساب الاشراف، ج۱۱، ص۲۱۷.</ref> وی در مدینه کنار مسجد النبی خانه داشت و با مادر خود پیوسته به خانه پیامبر آمد و شد می‌کرد؛ تا آن اندازه که [[ابوموسی اشعری]] هنگام ورود به مدینه پنداشت که ابن‌ مسعود و مادرش از [[اهل‌ بیت]] هستند.<ref>صحیح مسلم، ج۷، ص۱۴۷.</ref>
 
==شرکت در غزوه‌ها==
==شرکت در غزوه‌ها==
ابن‌ مسعود در همه غزوه‌های رسول خدا۹ حاضر بود.<ref>الطبقات، ج۳، ص۱۵۲؛ الاصابه، ج۴، ص۱۹۹.</ref> در جنگ بدر ابوجهل را به دست خویش کشت. پیامبر۹ که‌ از کشته‌ شدن‌ ابوجهل‌ خشنود شده بود، شمشیر او را به‌ ابن مسعود بخشید.<ref>المغازی، ج۱، ص۸۹-۹۱؛ السیرة النبویه، ج۱، ص۶۳۵-۶۳۶، ۷۱۰-۷۱۱.</ref> از گفت‌وگوی وی با ابوسلمه بر سر کشتن ابوجهل گزارشی در دست است<ref>المغازی، ج۱، ص۹۰.</ref> که نخست ابوسلمه آن را باور نداشت؛ ولی با توضیح او آن را پذیرفت. ابن‌ عباس‌ وی‌ را از اندک یاران‌ پیامبر۹ می‌داند که‌ در جنگ‌ اُحد در کنار پیامبر پایداری کردند.<ref>سیر اعلام النبلاء، ج۱، ص۴۶۷.</ref> او در غزوه حدیبیه، اعجاز رسول خدا۹ و نیز گم شدن ناقه ایشان را گزارش کرده است.<ref>مسند احمد، ج۱، ص۳۹۱.</ref> گویند: پیامبر به او بشارت بهشت داده است.<ref>الاستیعاب، ج۳، ص۹۸۸.</ref>
ابن‌ مسعود در همه غزوه‌های رسول خدا۹ حاضر بود.<ref>الطبقات، ج۳، ص۱۵۲؛ الاصابه، ج۴، ص۱۹۹.</ref> در جنگ بدر ابوجهل را به دست خویش کشت. پیامبر۹ که‌ از کشته‌ شدن‌ ابوجهل‌ خشنود شده بود، شمشیر او را به‌ ابن مسعود بخشید.<ref>المغازی، ج۱، ص۸۹-۹۱؛ السیرة النبویه، ج۱، ص۶۳۵-۶۳۶، ۷۱۰-۷۱۱.</ref> از گفت‌وگوی وی با ابوسلمه بر سر کشتن ابوجهل گزارشی در دست است<ref>المغازی، ج۱، ص۹۰.</ref> که نخست ابوسلمه آن را باور نداشت؛ ولی با توضیح او آن را پذیرفت. ابن‌ عباس‌ وی‌ را از اندک یاران‌ پیامبر۹ می‌داند که‌ در جنگ‌ اُحد در کنار پیامبر پایداری کردند.<ref>سیر اعلام النبلاء، ج۱، ص۴۶۷.</ref> او در غزوه حدیبیه، اعجاز رسول خدا۹ و نیز گم شدن ناقه ایشان را گزارش کرده است.<ref>مسند احمد، ج۱، ص۳۹۱.</ref> گویند: پیامبر به او بشارت بهشت داده است.<ref>الاستیعاب، ج۳، ص۹۸۸.</ref>
۱٬۷۸۰

ویرایش