بدون خلاصۀ ویرایش
Z mohammad (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
M-mohammad (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۳۳: | خط ۳۳: | ||
==دیدگاه‌ها در محل دفن ابراهیم== | ==دیدگاه‌ها در محل دفن ابراهیم== | ||
با وجود آنکه بیشتر علمای انساب، به سکونت و وفات ابراهیم مجاب در [[حائر حسنی]]، اعتراف دارند، برخی از پژوهشگران، در محل دفن او تردید نموده‌اند که در اینجا، به آن اشاره می‌کنیم. | |||
=== | ===دفن ابراهیم در ایران=== | ||
[[بیهقی]] قائل است که ابراهیم مجاب، در سال 285 ه. ق، به نیشابور رفته و در آنجا، حدیث نقل نموده است.<ref>لباب الانساب، ج2، ص716.</ref> | [[بیهقی]] قائل است که ابراهیم مجاب، در سال 285 ه. ق، به نیشابور رفته و در آنجا، حدیث نقل نموده است.<ref>لباب الانساب، ج2، ص716.</ref> بر همین اساس، برخی تصور کرده‌اند که پس از شهادت [[امام رضا(ع)]]، سید ابراهیم مجاب با پدر و برخی دیگر از پسرعموهایش، به همراه عمویشان [[احمد بن موسی(ع)]]، به [[ایران]] سفر کرده و پس از درگیری با حاکم شیراز، نابینا شده و فرار کرده است و به سختی، با گذشتن از سرزمین‌های زیادی، (برخی آمل و شیراز و نیشابور را ذکر می‌کنند.) به کوفه رسیده و در آنجا ساکن شده است.<ref>مرقدها و مکان‌های زیارتی کربلا، ص100.</ref> اما شیرازی‌ها بر اساس مدارک ضعیف متاخر قائل‌اند که او در شیراز وفات کرده و کنار پدرش، محمد عابد، دفن شده است.<ref>دانشنامه بقاع و اماکن متبرکه، فقیه بحرالعلوم، ج1، ص184 و 185.</ref> | ||
عده‌ای دیگر نیز معتقدند که او به طبرستان گریخت و در شهر آمل، از دنیا رفت که به ابوجواب (منظور همان مجاب است که با تصحیف به ابوجواب شهرت پیدا کرده است.) شهرت دارد.<ref>همان، ج1، ص99 و 100.</ref> | عده‌ای دیگر نیز معتقدند که او به طبرستان گریخت و در شهر آمل، از دنیا رفت که به ابوجواب (منظور همان مجاب است که با تصحیف به ابوجواب شهرت پیدا کرده است.) شهرت دارد.<ref>همان، ج1، ص99 و 100.</ref> | ||
==== | ====رد دفن ابراهیم در ایران==== | ||
ادعای حضور ابراهیم مجاب در ایران، از اساس مردود است، زیرا بیهقی، تاریخ حضور او را در نیشابور، سال 285 ه. ق نوشته است، درحالی‌که به گفته دیگر مورخان، او در سال 248 ه. ق، در حائر حسینی ساکن شده و در همانجا، وفات یافته و دفن شده است.<ref>المشاهد المشرّفة، ج1، ص63؛ بغیة النبلاء فی تاریخ کربلاء، ص122.</ref> | ادعای حضور ابراهیم مجاب در ایران، از اساس مردود است، زیرا بیهقی، تاریخ حضور او را در نیشابور، سال 285 ه. ق نوشته است، درحالی‌که به گفته دیگر مورخان، او در سال 248 ه. ق، در حائر حسینی ساکن شده و در همانجا، وفات یافته و دفن شده است.<ref>المشاهد المشرّفة، ج1، ص63؛ بغیة النبلاء فی تاریخ کربلاء، ص122.</ref> | ||
=== | ===دفن ابراهیم در کربلا=== | ||
[[سیدمحمدکاظم یمانی موسوی]] تصریح دارد که او در مشهد امام حسین(ع) مدفون است.<ref>النفحة العنبریة، 90.</ref> | [[سیدمحمدکاظم یمانی موسوی]] تصریح دارد که او در مشهد امام حسین(ع) مدفون است.<ref>النفحة العنبریة، 90.</ref> | ||
| خط ۵۱: | خط ۵۱: | ||
[[سیدحسین صدر]] در کتاب «[[نزهة اهل الحرمین فی عمارة المشهدین]]» آورده است: <ref>نزهة اهل الحرمین فی عمارة المشهدین، ص21.</ref> «تا آنجا که من اطلاع دارم، خاندان ابراهیم مجاب، نخستین کسانی بودند که در کربلا سکونت کردند و تاکنون کسی را نیافته‌ام که پیش از آنان در کربلا ساکن شده باشد». | [[سیدحسین صدر]] در کتاب «[[نزهة اهل الحرمین فی عمارة المشهدین]]» آورده است: <ref>نزهة اهل الحرمین فی عمارة المشهدین، ص21.</ref> «تا آنجا که من اطلاع دارم، خاندان ابراهیم مجاب، نخستین کسانی بودند که در کربلا سکونت کردند و تاکنون کسی را نیافته‌ام که پیش از آنان در کربلا ساکن شده باشد». | ||
== | ==خلط در برخی پژوهش‌ها== | ||
متاسفانه در برخی از منابع متاخر، سید ابراهیم مجاب، فرزند محمد عابد بن امام موسی کاظم(ع)، با [[ابراهیم المرتضی]] فرزند امام کاظم(ع) خلط شده و برخی پژوهشگران، این دو را با یکدیگر، اشتباه گرفته‌اند. | متاسفانه در برخی از منابع متاخر، سید ابراهیم مجاب، فرزند محمد عابد بن امام موسی کاظم(ع)، با [[ابراهیم المرتضی]] فرزند امام کاظم(ع) خلط شده و برخی پژوهشگران، این دو را با یکدیگر، اشتباه گرفته‌اند. | ||
| خط ۷۱: | خط ۷۱: | ||
==موقعیت آرامگاه== | ==موقعیت آرامگاه== | ||
آرامگاه این | آرامگاه این سید، در قسمت شمال غربی، در رواقی به نام خود وی، در [[آستان مقدس امام حسین(ع)]] واقع شده است. از این رواق، دو در به صحن مطهر گشوده می‌شود که یکی، باب حبیب بن مظاهر است و در گذشته دارای کفشداری بوده متعلق به [[آل شریح]] و دیگری، «باب سید ابراهیم مجاب» است که کفشداری آن، به سید جعفر فرزند سید حسن، فرزند سید جعفر [[آل طعمه]] تعلق داشت. برای این رواق، درِ سومی هم به در مقابل باب سلطانیه، گشوده شده که کفشداری متعلق به سید‌هادی محمد مصطفی آل طعمه، در آن واقع است.<ref>کربلا و حرم‌های مطهر، ص158 و 159.</ref> | ||
در گذشته این رواق، یکی از صحن‌های حرم مطهر امام حسین(ع) بود و [[مقابر علویین]] نام داشت.<ref>الشجرة الطیبة، ص25.</ref> اما بعدها بر اثر توسعه حرم مطهر که مقداری به مساحت بناهای حرم افزوده شد، مرقد سید ابراهیم مجاب، در رواق غربی حرم قرار گرفت و چون این رواق، بزرگ شد، قبر سید ابراهیم مجاب، در شمال رواق مذکور واقع گشت.<ref>کربلا و حرم‌های مطهر، ص158.</ref> | در گذشته این رواق، یکی از صحن‌های حرم مطهر امام حسین(ع) بود و [[مقابر علویین]] نام داشت.<ref>الشجرة الطیبة، ص25.</ref> اما بعدها بر اثر توسعه حرم مطهر که مقداری به مساحت بناهای حرم افزوده شد، مرقد سید ابراهیم مجاب، در رواق غربی حرم قرار گرفت و چون این رواق، بزرگ شد، قبر سید ابراهیم مجاب، در شمال رواق مذکور واقع گشت.<ref>کربلا و حرم‌های مطهر، ص158.</ref> | ||
| خط ۸۱: | خط ۸۱: | ||
امروزه ضریح نقره‌ای زیبایی ساخت هنرمندان ایرانی بر روی قبر نصب است که به آن اشاره خواهد شد. | امروزه ضریح نقره‌ای زیبایی ساخت هنرمندان ایرانی بر روی قبر نصب است که به آن اشاره خواهد شد. | ||
هنرمندان اراکی، پروژه ساخت ضریح جدید سید ابراهیم مجاب را از ابتدای سال 1390 ه. ش آغاز کردند و آن را در ششم اسفند سال 1392 ه. ش، جهت نصب به [[عتبات عالیات]] فرستادند و از روز هجدهم فروردین سال 93 کار نصب آن به مدت دوازده روز انجام شد و هم زمان با میلاد با سعادت [[حضرت زهرا(س)]] رونمایی شد. | |||
این ضریح، از دو سازه تشکیل شده که سازه نخست آن، شامل بدنه اصلی می‌باشد و از چوب طراحی شده است که آن را استاد محمد نوری، گره‌چینی کرده است. بخش دوم ضریح، از مس و طلا می‌باشد که قلم‌زنی روی آن را استاد محمد مهدی باباخانی انجام داده است. طول و عرض ضریح، 3* 20/ 1 متر و ارتفاع آن، سه متر است و دارای نه پنجره و یک درِ طلایی است. برای ساخت این ضریح، پنجاه کیلوگرم طلا، 1150 کیلوگرم نقره و سیصد کیلوگرم مس، به کار رفته است.<ref>سایت خبری تحلیلی بولتن، تاریخ 13 اسفند 1391، کد خبر: 128532.</ref> | این ضریح، از دو سازه تشکیل شده که سازه نخست آن، شامل بدنه اصلی می‌باشد و از چوب طراحی شده است که آن را استاد محمد نوری، گره‌چینی کرده است. بخش دوم ضریح، از مس و طلا می‌باشد که قلم‌زنی روی آن را استاد محمد مهدی باباخانی انجام داده است. طول و عرض ضریح، 3* 20/ 1 متر و ارتفاع آن، سه متر است و دارای نه پنجره و یک درِ طلایی است. برای ساخت این ضریح، پنجاه کیلوگرم طلا، 1150 کیلوگرم نقره و سیصد کیلوگرم مس، به کار رفته است.<ref>سایت خبری تحلیلی بولتن، تاریخ 13 اسفند 1391، کد خبر: 128532.</ref> | ||
| خط ۱۵۸: | خط ۱۵۸: | ||
{{پایان}} | {{پایان}} | ||
{{زیارتگاه‌ها و مقبره‌های عراق}} | {{زیارتگاه‌ها و مقبره‌های عراق}} | ||
[[رده:مقاله‌های در دست ویرایش]] | [[رده:مقاله‌های در دست ویرایش]] | ||