مرقد محمد بن عثمان عمروى: تفاوت میان نسخه‌ها

خط ۳۳: خط ۳۳:
پس از وفات عثمان بن سعيد، امام زمان(عج) توقيعى را براى فرزندش ([[محمد بن عثمان]]) نوشت كه در آن، وفات پدرش را به وى تسليت گفته بود. شيعيان در دوران نيابت وى، نامه‌هاى خود را به وى مى‌دادند تا به امام زمان(عج) برساند و پاسخ آن حضرت در قالب توقيعات از طريق وى، به شيعيان مى‌رسيد.  
پس از وفات عثمان بن سعيد، امام زمان(عج) توقيعى را براى فرزندش ([[محمد بن عثمان]]) نوشت كه در آن، وفات پدرش را به وى تسليت گفته بود. شيعيان در دوران نيابت وى، نامه‌هاى خود را به وى مى‌دادند تا به امام زمان(عج) برساند و پاسخ آن حضرت در قالب توقيعات از طريق وى، به شيعيان مى‌رسيد.  


در یکی از اين توقيعات آمده است: «محمد بن عثمان عمروى - خداوند از او و از پدرش خشنود باد - مورد وثوق من است و نوشته او، نوشته من است». همچنين بسيارى از كرامات امام زمان(عج)، به دست وى، براى شيعيان ظاهر گشته است. محمد بن عثمان، كتاب‌هايى در روايات و مسائل فقهى كه از امام يازدهم و دوازدهم(ع) و پدرش عثمان بن سعيد شنيده، نوشته است كه يكى از آن‌ها، كتاب [[الاشربه]] بوده كه پس از درگذشت او، به [[ابوالقاسم حسين بن روح نوبختى]] (نايب سوم امام زمان(عج)) و پس از وى، به [ابوالحسن سمرى|ابوالحسن سَمُرى]] (نايب چهارم) رسيده است.<ref>الغيبة، ص ٢۴١ و ٢۴۵.</ref>
در یکی از اين توقيعات آمده است: «محمد بن عثمان عمروى - خداوند از او و از پدرش خشنود باد - مورد وثوق من است و نوشته او، نوشته من است». همچنين بسيارى از كرامات امام زمان(عج)، به دست وى، براى شيعيان ظاهر گشته است. محمد بن عثمان، كتاب‌هايى در روايات و مسائل فقهى كه از امام يازدهم و دوازدهم(ع) و پدرش عثمان بن سعيد شنيده، نوشته است كه يكى از آن‌ها، كتاب [[الاشربه]] بوده كه پس از درگذشت او، به [[ابوالقاسم حسين بن روح نوبختى]] (نايب سوم امام زمان(عج)) و پس از وى، به [[ابوالحسن سمرى|ابوالحسن سَمُرى]] (نايب چهارم) رسيده است.<ref>الغيبة، ص ٢۴١ و ٢۴۵.</ref>


سرانجام محمد بن عثمان پس‌ ازاینکه حدود پنجاه سال، نيابت حضرت مهدى(عج) را بر عهده داشت، در سال (٣٠۴ يا ٣٠۵ ه.ق)، در بغداد درگذشت. قبر وى، كنار قبر مادرش در خيابان باب‌الكوفه، در محلى كه خانه او قرار داشته، واقع بوده است. <ref>الغيبة، ص ٢۴۶ و ٢۴٧.</ref>اين مرقد اكنون در محله خلانى واقع شده است.
سرانجام محمد بن عثمان پس‌ ازاینکه حدود پنجاه سال، نيابت حضرت مهدى(عج) را بر عهده داشت، در سال (٣٠۴ يا ٣٠۵ ه.ق)، در بغداد درگذشت. قبر وى، كنار قبر مادرش در خيابان باب‌الكوفه، در محلى كه خانه او قرار داشته، واقع بوده است. <ref>الغيبة، ص ٢۴۶ و ٢۴٧.</ref>اين مرقد اكنون در محله خلانى واقع شده است.