قبر عبدالله بن جعفر (دمشق): تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱۹: خط ۱۹:
| وبگاه            =  
| وبگاه            =  
}}
}}
'''قبر عبدالله بن جعفر''' در شهر [[دمشق]] واقع است. این مقبره در زمان خلافت [[منصور عباسی]] احداث شد. سپس در زمان حکومت [[آل سعود]] ویران گردید.
قبری منسوب به '''عبدالله بن جعفر''' در قبرستان [[باب الصغیر]] در شهر [[دمشق]] در کشور [[سوریه]] قرار دارد. عبدالله بن جعفر بن ابی‌طالب همسر ّ[[حضرت زینت(س)]] و از یاران امام علی(ع) بود. سه تن از فرزندانش در واقعه [[کربلا]] همراه [[امام حسین(ع)]] به شهادت رسیدند. انتساب این قبر به عبدالله بن جعفر نادرست است زیرا او در مدینه درگذشته و در [[بقیع]] مدفون شد.
==معرفی عبدالله بن جعفر==
در قبرستان باب الصغیر دمشق در كنار قبر بلال قبرى منسوب به عبدالله بن جعفر، همسر حضرت زينب عليها السلام است كه به قطع و یقین صحت ندارد؛ زيرا عبدالله در سال جحاف، درمكه وفات يافت و درقبرستان بقيع به خاک سپرده شد. پدرش جعفر بن ابی‌طالب سرپرست گروهی از مسلمانان مکه بود که به فرمان پیامبر برای رهایی از آزار مشرکان از این شهر به حبشه مهاجرت کردند. این گروه‌ بعدها در سال هفتم بعد از هچرت پیامبر به [[مدینه]] به این شهر آمدند.<ref>تاریخ طبری، ج2، ص134</ref>


==احداث==
[[پرونده:قبرستان باب الصغیر دمشق.jpg|بندانگشتی|مقبره عبدالله بن جعفر در قبرستان باب الصغیر]]
در قبرستان باب الصغیر دمشق در كنار قبر بلال قبرى منسوب به عبدالله بن جعفر، همسر حضرت زينب عليها السلام است كه به قطع و یقین صحت ندارد؛ زيرا عبدالله در سال جحاف، درمكه وفات يافت و درقبرستان بقيع به خاک سپرده شد. عبدالله اولین نوزادى بود كه در حبشه به دنيا آمد و هنگام وفات پيامبر خدا صلی‌الله عليه و آله ده سال داشت. پدرش-ملقّب به ذوالجناحين در غزوه مؤته به شهادت رسيد. او در 80 هجری و در سن نودسالگی در مدینه چشم از جهان فروبست.
این گروه مهاجران در مدت زندگی در حبشه دارای فرزندانی گردیدند و تعدادی نوزاد در سرزمین حبشه متولد شد که نخستین آن‌ها عبدالله بن جعفر فرزند جعفر بن ابی‌طالب واسماء همسر وی بود. یک سال پس از بازگشت عبدالله از حبشه پدر وی جعفر بن ابی‌طالب ملقّب به ذوالجناحين در غزوه مؤته به شهادت رسيد؛ و ازاین‌پس عبدالله و برادرانش تحت سرپرستی و کفالت مستقیم پیامبر اسلام (ص) قرارگرفته و رشد نمودند.<ref>تاریخ یعقوبی، ص 123</ref> او هنگام وفات پيامبر خدا صلی‌الله عليه و آله ده سال داشت. دوران جوانی عبدالله مصادف با درگیری‌ها و تشنج در جامعه اسلامی بود. او همواره درصحنه‌های مختلف سیاسی و نظامی در کنار امام علی (ع) و سپس عموزادگانش امام حسن (ع) و امام حسین (ع) قرار داشت.


وی از [[ایران|ایرانیانی]] بود که به مکه رفت.
وی با حضرت زینب (ع) دختر بزرگ امام علی (ع) ازدواج کرد و از او صاحب فرزندانی شد و درنهایت سه تن از فرزندان او به نام‌هاى عبدالله، عون و محمد، در ركاب امام حسين علیه‌السلام به شهادت رسيدند. نقل است که علت عدم حضور عبدالله در واقعه کربلاء این بود که وی در آن زمان بینایی خود را ازدست‌داده بود. پيامبر (ص)، عبدالله بن جعفر را ازلحاظ شكل ظاهرى و اخلاق، شبيه خود خوانده‌اند. او فردى بسيار عابد و باکرامت بود و


==تاریخچه==
==درگذشت==
هفت سال از ظهور اسلام و چهار سال از دعوت و تبلیغ آشکار پیامبر اسلام می‌گذشت و در این مدت مشرکان و بت‌پرستان مکه از وسایل مختلف برای جلوگیری از گسترش و نفوذ اسلام و آزار و اذیت مسلمانان استفاده کرده بودند.<ref>انساب الاشراف، ج1، ص123</ref> در این سال پیامبر اسلام به مسلمانان اجازه داد به سرزمین حبشه هجرت کنند. بر این اساس گروهی از مسلمانان که تعدادشان بیش از هشتاد نفر بود به سرپرستی جعفر بن ابیطالب رهسپار حبشه شدند. این گروه در سال هفتم هجری به مدینه بازگشتند.<ref>تاریخ طبری، ج2، ص134</ref>
بنا بر نقل مشهور، عبدالله بن جعفر در سال 80 هجری معروف به سال جحاف و در سن نودسالگی در مدینه درگذشت و پس از تشیع باشکوه توسط مردم مدینه در قبرستان بقیع به خاک سپرده شد.<ref>تاریخ بیهقی، ص 143</ref>


==بازسازی در عصر آل بویه==
[[پرونده:قبرستان باب الصغیر دمشق.jpg|بندانگشتی|مقبره عبدالله بن جعفر در قبرستان باب الصغیر]]
در این مدت آنان دارای فرزندانی گردیدند و تعدادی نوزاد در سرزمین حبشه متولد شد که نخستین آن‌ها عبدالله بن جعفر فرزند جعفر بن ابی‌طالب واسماء همسر وی بود. یک سال پس از بازگشت عبدالله از حبشه پدر وی جعفر بن ابی‌طالب ملقّب به ذوالجناحين در غزوه مؤته به شهادت رسيد؛ و ازاین‌پس عبدالله و برادرانش تحت سرپرستی و کفالت مستقیم پیامبر اسلام (ص) قرارگرفته و رشد نمودند.<ref>تاریخ یعقوبی، ص 123</ref> او هنگام وفات پيامبر خدا صلی‌الله عليه و آله ده سال داشت. دوران جوانی عبدالله مصادف با درگیری‌ها و تشنج در جامعه اسلامی بود. او همواره درصحنه‌های مختلف سیاسی و نظامی در کنار امام علی (ع) و سپس عموزادگانش امام حسن (ع) و امام حسین (ع) قرار داشت. <br>
وی با حضرت زینب (ع) دختر بزرگ امام علی (ع) ازدواج کرد و از او صاحب فرزندانی شد و درنهایت سه تن از فرزندان او به نام‌هاى عبدالله، عون و محمد، در ركاب امام حسين علیه‌السلام به شهادت رسيدند. نقل است که علت عدم حضور عبدالله در واقعه کربلاء این بود که وی در آن زمان بینایی خود را ازدست‌داده بود. پيامبر (ص)، عبدالله بن جعفر را ازلحاظ شكل ظاهرى و اخلاق، شبيه خود خوانده‌اند. او فردى بسيار عابد و باکرامت بود و بنا بر نقل مشهور در سال 80 هجری معروف به سال جحاف و در سن نودسالگی در مدینه درگذشت و پس از تشیع باشکوه و با جلیل فراوان توسط مردم مدینه در قبرستان بقیع به خاک سپرده شد.<ref>تاریخ بیهقی، ص 143</ref>


==پیوند به بیرون==
==پیوند به بیرون==
خط ۴۱: خط ۳۹:
==مطالعه بیشتر==
==مطالعه بیشتر==
* اماکن زیارتی سوریه، اصغر قائدان، تهران، نشر مشعر، 1390ش.
* اماکن زیارتی سوریه، اصغر قائدان، تهران، نشر مشعر، 1390ش.
* اماکن زیارتی و سیاحتی سوریه، کامران محمدحسینی، قم، نشر مشعر، 1399ش.
==پانویس==
==پانویس==
{{پانویس}}
{{پانویس}}


==منابع==
==منابع==
* '''تاریخ طبری'''، ابوجریر مجمد بن جعفر طبری، تهران، نشر اسلامیه، 1378ش.
* '''تاریخ یعقوبی'''، شسیبشس
* '''تاریخ بیهقی'''، ...
{{زیارتگاه‌ها و مقبره‌های عراق}}


[[رده:مکان‌های تاریخی دمشق]]
[[رده:مکان‌های تاریخی دمشق]]
[[رده:مزار امامزاده‌های مدفون در دمشق]]
[[رده:مزار امامزاده‌های مدفون در دمشق]]