بیعت عقبه دوم: تفاوت میان نسخه‌ها

پس از [[بیعت عقبه اول]] (12 بعثت) و اعزام [[مصعب بن عمیر]] برای [[تبلیغ اسلام]] در [[یثرب]]، <ref>انساب الاشراف، ج9، ص407؛ الصحیح من سیرة النبی، ج3، ص312.</ref>  به سال سیزدهم [[بعثت]] برخی یثربیان مسلمان همراه حدود 500 تن از [[مشرکان]]، برای شرکت در [[مراسم حج]] راهی [[مکه]] شدند.

مسلمانان که شمار آن‌ها را 90، <ref>المنتظم، ج3، ص39-42.</ref>  70 یا 75 تن (سه زن و 72 مرد)<ref>السیرة النبویه، ج1، ص454؛ الکامل، ج1، ص98.</ref> یاد کرده‌اند، بر پایه قرار پیشین با گذشتن پاسی از شب، دور از دید مشرکان کنار [[جمره عقبه]] با رسول خدا(ص) دیدار کردند.<ref>صحیح ابن حبان، ج14، ص173.</ref>

[[ابوهیثم بن تیهان]] نیز آمادگی خود را برای دفاع از پیامبر(ص) اعلام کرد.<ref>الطبقات، ج1، ص172؛ جوامع الجامع، ج1، ص89.</ref> او که اسلام‌آوردن بیعت‌کنندگان را موجب گسستن پیمانشان با یهودیان می‌دانست، نگرانی خود را از روزی که پیامبر(ص) به میان قوم خود بازگردد و یثربیان را تنها بگذارد، ابراز کرد.<ref>جوامع الجامع، ج1، ص89.</ref> رسول خدا با تاکید بر این پیمان، <ref>السیرة النبویه، ج1، ص442.</ref>  خود را در نبرد و صلح یثربیان همراه آن‌ها خواند.<ref>السیرة النبویه، ج1، ص442؛ تاریخ طبری، ج2، ص363.</ref>

در تعیین نخستین شخص بیعت‌کننده با رسول خدا(ص) در عقبه دوم اختلاف است.<ref>الکامل، ج2، ص100.</ref> از ابوهیثم بن تیهان، <ref>الکامل، ج2، ص100.</ref>  اسعد بن زراره، و براء بن معرور<ref>الاستیعاب، ج3، ص1348؛ بحار الانوار، ج15، ص370.</ref> در این میان یاد شده است. به نظر می‌رسد رقابت‌های قبیله‌ای گزارشگران، منشا اختلاف گزارش‌ها باشد.<ref>السیرة النبویه، ج1، ص447.</ref>

به رغم مخفی‌کاری یثربیان برای حضور در عقبه و تاکید عباس بر پوشیده ماندن این بیعت تا پایان [[موسم حج]]، <ref>الطبقات، ج4، ص172.</ref>  [[قریش]] در همان شب از این دیدار آگاهی یافتند<ref>الطبقات، ج4، ص172-173.</ref> و به سوی عقبه آمدند.