ابوطلحه انصاری: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - ' ' به ' '
جزبدون خلاصۀ ویرایش
جز (جایگزینی متن - ' ' به ' ')
خط ۱: خط ۱:
{{جعبه اطلاعات اصحاب
{{جعبه اطلاعات اصحاب
|اطلاعات صحابه =  
|اطلاعات صحابه =  
| تصویر       =  
| تصویر   =  
| توضیح تصویر =  
| توضیح تصویر =  
| نام کامل     =  
| نام کامل   =  
| کنیه         =  
| کنیه     =  
| لقب         =  
| لقب     =  
| زادروز/زادگاه =  
| زادروز/زادگاه =  
| محل زندگی     =  
| محل زندگی   =  
| مهاجر/انصار =  
| مهاجر/انصار =  
| نسب/قبیله   =  
| نسب/قبیله =  
| خویشاوندان سرشناس   =  
| خویشاوندان سرشناس =  
| تاریخ و مکان درگذشت/شهادت =  
| تاریخ و مکان درگذشت/شهادت =  
| نحوه درگذشت/شهادت =  
| نحوه درگذشت/شهادت =  
خط ۱۷: خط ۱۷:
| نحوه اسلام آوردن =  
| نحوه اسلام آوردن =  
| حضور در جنگ‌ها =  
| حضور در جنگ‌ها =  
| هجرت به       =  
| هجرت به   =  
| دلیل شهرت   =  
| دلیل شهرت =  
| نقش‌های برجسته   =  
| نقش‌های برجسته =  
| دیگر فعالیت‌ها   =  
| دیگر فعالیت‌ها =  
| آثار             =  
| آثار       =  
}}
}}
'''ابوطلحه انصاری،''' از [[انصار]] پیامبر اسلام(ص) و از [[نقبای دوازده‌گانه]] پیامبر در [[بیعت عقبه دوم]]. ابوطلحه تیزاندازی ماهر بود و در همه [[غزوه|غزوه‌های]] پیامبر شرکت کرد. در [[غزوه احد|غَزوه اُحُد]] نقشی مؤثر داشت و کمانش شکست. در [[غزوه حنین|غزوه حُنَین]] نیز بیست تن را از پا درآورد. او صدای بلندی داشت که [[پیامبر(ص)]] آن را از نیروی هزار مرد برتر می‌دانست. وی اهل [[انفاق]] بود؛ تا آنجا که می گویند [[آیه‌ای]] از [[قرآن]] درباره او نازل شده است. در وفات پیامبر، ابوطلحه قبر او را کند. در ماجرای شواری [[عمر بن خطاب|عمر]] برای تعیین خلیفه، ابوطلحه به دستور عمر مأمور بود تا اگر خلیفه را تعیین نشد، اعضای شورا گردن بزند.  
'''ابوطلحه انصاری،''' از [[انصار]] پیامبر اسلام(ص) و از [[نقبای دوازده‌گانه]] پیامبر در [[بیعت عقبه دوم]]. ابوطلحه تیزاندازی ماهر بود و در همه [[غزوه|غزوه‌های]] پیامبر شرکت کرد. در [[غزوه احد|غَزوه اُحُد]] نقشی مؤثر داشت و کمانش شکست. در [[غزوه حنین|غزوه حُنَین]] نیز بیست تن را از پا درآورد. او صدای بلندی داشت که [[پیامبر(ص)]] آن را از نیروی هزار مرد برتر می‌دانست. وی اهل [[انفاق]] بود؛ تا آنجا که می گویند [[آیه‌ای]] از [[قرآن]] درباره او نازل شده است. در وفات پیامبر، ابوطلحه قبر او را کند. در ماجرای شواری [[عمر بن خطاب|عمر]] برای تعیین خلیفه، ابوطلحه به دستور عمر مأمور بود تا اگر خلیفه را تعیین نشد، اعضای شورا گردن بزند.  
خط ۳۰: خط ۳۰:
ابوطلحه از [[راوی|راویان]] احادیث پیامبر بود.<ref>تهذیب الکمال، ج۱۰، ص۷۵. </ref>
ابوطلحه از [[راوی|راویان]] احادیث پیامبر بود.<ref>تهذیب الکمال، ج۱۰، ص۷۵. </ref>
==شرکت در غزوه‌ها==
==شرکت در غزوه‌ها==
ابوطلحه در همة [[غزوه|غزوه‌ها]] همراه پیامبر بود و از تیراندازان زبردست وی به شمار می‌رفت. از آنجا که صدای بلندی داشت، پیامبر قدرت صدای او را از نیروی ۱۰۰۰ مرد برتر دانست.<ref>المغازی، ج۱، ص۲۴۲-۲۴۳؛ الطبقات، ج۳، ص۵۰۴؛ الاستیعاب، ج۴، ص۱۶۹۷-۱۶۹۸.</ref> در [[غزوه احد|غَزوه اُحُد]] به سال سوم هجری نقشی مؤثر داشت. در این جنگ پیشاپیش رسول خدا تیر می‌انداخت<ref>اسد الغابه، ج۵، ص۲۳۴-۲۳۵.</ref> و کمان او در همین غَزوه شکست.<ref>صحیح البخاری، ج۵، ص۳۳.</ref> به گفته خودش، در جنگ خیبر به سال ششم هجری نیز دوشادوش پیامبر بوده است.<ref>الطبقات، ج۳، ص۵۰۷.</ref> او در [[غزوه حنین|غَزوه حُنَین]] به سال هشتم هجری بیست نفر از [[مشرکان]] را از پای درآورد و وسایلشان را از آنِ خود ساخت.<ref>الطبقات، ج۳، ص۵۰۵؛ المعارف، ص۲۷۱؛ الاستیعاب، ج۴، ص۱۶۹۸.</ref> وی در [[حجة الوداع]] حضور داشت و موی تراشیده رسول خدا را برای تبرک برگرفت.<ref>الطبقات، ج۳، ص۵۰۶.</ref>
ابوطلحه در همة [[غزوه|غزوه‌ها]] همراه پیامبر بود و از تیراندازان زبردست وی به شمار می‌رفت. از آنجا که صدای بلندی داشت، پیامبر قدرت صدای او را از نیروی ۱۰۰۰ مرد برتر دانست.<ref>المغازی، ج۱، ص۲۴۲-۲۴۳؛ الطبقات، ج۳، ص۵۰۴؛ الاستیعاب، ج۴، ص۱۶۹۷-۱۶۹۸.</ref> در [[غزوه احد|غَزوه اُحُد]] به سال سوم هجری نقشی مؤثر داشت. در این جنگ پیشاپیش رسول خدا تیر می‌انداخت<ref>اسد الغابه، ج۵، ص۲۳۴-۲۳۵.</ref> و کمان او در همین غَزوه شکست.<ref>صحیح البخاری، ج۵، ص۳۳.</ref> به گفته خودش، در جنگ خیبر به سال ششم هجری نیز دوشادوش پیامبر بوده است.<ref>الطبقات، ج۳، ص۵۰۷.</ref> او در [[غزوه حنین|غَزوه حُنَین]] به سال هشتم هجری بیست نفر از [[مشرکان]] را از پای درآورد و وسایلشان را از آنِ خود ساخت.<ref>الطبقات، ج۳، ص۵۰۵؛ المعارف، ص۲۷۱؛ الاستیعاب، ج۴، ص۱۶۹۸.</ref> وی در [[حجة الوداع]] حضور داشت و موی تراشیده رسول خدا را برای تبرک برگرفت.<ref>الطبقات، ج۳، ص۵۰۶.</ref>


==انفاق‌های ابوطلحه==
==انفاق‌های ابوطلحه==
ابوطلحه اهل [[انفاق]] بود. روزی وی با مشاهده آثار گرسنگی در [[پیامبر(ص)]] غذایی برای او فراهم کرد؛ اما پیامبر آن غذا را میان اصحاب تقسیم کرد.<ref>صحیح البخاری، ج۶، ص۱۹۷-۱۹۸؛ صحیح مسلم، ج۶، ص۱۱۸-۱۲۱.</ref> ابوطلحه در پی نزول [[آیه]] ۹۲ [[سوره آل عمران]]، «لَن تَنالوا البِرَّ حَتّی تُنفِقوا مِمّا تُحِبّونَ...» ()<ref>ترجمه فولادوند.</ref>نخلستانی آباد را که روبه‌روی [[مسجدالنبی]] داشت، به پیامبر واگذاشت و سپس به پیشنهاد او، آن را برای خویشانش وقف کرد.<ref>صحیح البخاری، ج۳، ص۶۵-۶۶؛ روضالجنان، ج۴، ص۴۲۷.</ref><br />
ابوطلحه اهل [[انفاق]] بود. روزی وی با مشاهده آثار گرسنگی در [[پیامبر(ص)]] غذایی برای او فراهم کرد؛ اما پیامبر آن غذا را میان اصحاب تقسیم کرد.<ref>صحیح البخاری، ج۶، ص۱۹۷-۱۹۸؛ صحیح مسلم، ج۶، ص۱۱۸-۱۲۱.</ref> ابوطلحه در پی نزول [[آیه]] ۹۲ [[سوره آل عمران]]، «لَن تَنالوا البِرَّ حَتّی تُنفِقوا مِمّا تُحِبّونَ...» ()<ref>ترجمه فولادوند.</ref>نخلستانی آباد را که روبه‌روی [[مسجدالنبی]] داشت، به پیامبر واگذاشت و سپس به پیشنهاد او، آن را برای خویشانش وقف کرد.<ref>صحیح البخاری، ج۳، ص۶۵-۶۶؛ روضالجنان، ج۴، ص۴۲۷.</ref><br />
در گزارشی از [[ابوهریره|ابوهُرَیرَه]]، مردی خدمت پیامبر(ص) رسید و از وی خواست تا او را مهمان کند. ابوطلحه او را به خانه برد و چون غذایی اندک در خانه داشت، به همسرش سفارش کرد که پیش از آماده‌کردن شام، چراغ را خاموش کند و بچه‌ها را گرسنه بخواباند و سپس برای مهمان پیامبر غذا فراهم سازد. فردای آن شب، هنگامی که مهمان پیامبر این کار ابوطلحه و همسرش را برای پیامبر(ص) بازگفت، وی از مهمان‌نوازی آن دو به نیکی یاد کرد. بر پایه این گزارش، آیه «ویؤثِرونَ عَلَی اَنفُسِهِم ولَو کانَ بِهِم خَصاصَةٌ ومَن یوقَ شُحَّ نَفسِهِ فَاُولئک هُمُ المُفلِحون»<ref>سوره حشر، آیه ۹.</ref> ()<ref>ترجمه فولادوند.</ref>درباره این ماجرا نازل شده است.<ref>روض الجنان، ج۱۹، ص۱۲۲-۱۲۳؛ الدر المنثور، ج۶، ص۱۹۵.</ref> البته [[عبدالله بن مسعود]] نزول این آیه و رویداد پیش‌گفته را درباره [[امام علی(ع)]] دانسته است.<ref>مناقب، ج۱، ص۳۴۷-۳۴۸؛ الصافی، ج۵، ص۱۵۷.</ref>
در گزارشی از [[ابوهریره|ابوهُرَیرَه]]، مردی خدمت پیامبر(ص) رسید و از وی خواست تا او را مهمان کند. ابوطلحه او را به خانه برد و چون غذایی اندک در خانه داشت، به همسرش سفارش کرد که پیش از آماده‌کردن شام، چراغ را خاموش کند و بچه‌ها را گرسنه بخواباند و سپس برای مهمان پیامبر غذا فراهم سازد. فردای آن شب، هنگامی که مهمان پیامبر این کار ابوطلحه و همسرش را برای پیامبر(ص) بازگفت، وی از مهمان‌نوازی آن دو به نیکی یاد کرد. بر پایه این گزارش، آیه «ویؤثِرونَ عَلَی اَنفُسِهِم ولَو کانَ بِهِم خَصاصَةٌ ومَن یوقَ شُحَّ نَفسِهِ فَاُولئک هُمُ المُفلِحون»<ref>سوره حشر، آیه ۹.</ref> ()<ref>ترجمه فولادوند.</ref>درباره این ماجرا نازل شده است.<ref>روض الجنان، ج۱۹، ص۱۲۲-۱۲۳؛ الدر المنثور، ج۶، ص۱۹۵.</ref> البته [[عبدالله بن مسعود]] نزول این آیه و رویداد پیش‌گفته را درباره [[امام علی(ع)]] دانسته است.<ref>مناقب، ج۱، ص۳۴۷-۳۴۸؛ الصافی، ج۵، ص۱۵۷.</ref>


==کندن قبر پامبر(ص)==
==کندن قبر پامبر(ص)==