ابوسعد ورامینی: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - ' ' به ' '
جز (جایگزینی متن - '</ref>' به '</ref> ')
جز (جایگزینی متن - ' ' به ' ')
خط ۱: خط ۱:
{{جعبه اطلاعات عالم
{{جعبه اطلاعات عالم
| عنوان       = ابوسعد ورامینی
| عنوان   = ابوسعد ورامینی
| تصویر       =
| تصویر   =
| اندازه تصویر   =
| اندازه تصویر =
| نام کامل     =رضی‌‌الدین ورامینی  
| نام کامل   =رضی‌‌الدین ورامینی  
| لقب       =ابوسعد
| لقب   =ابوسعد
| نسب       =
| نسب   =
| خویشاوندان سرشناس =فرزندش حسین
| خویشاوندان سرشناس =فرزندش حسین
| تاریخ تولد   =قرن پنجم
| تاریخ تولد =قرن پنجم
| شهر تولد     =
| شهر تولد   =
| کشور تولد     =
| کشور تولد   =
| محل زندگی     =
| محل زندگی   =
| تاریخ وفات   =قرن ششم
| تاریخ وفات =قرن ششم
| شهر وفات     =
| شهر وفات   =
| محل دفن     =
| محل دفن   =
| استادان     =
| استادان   =
| شاگردان     =
| شاگردان   =
| محل تحصیل     =
| محل تحصیل   =
| اجازه روایت از =
| اجازه روایت از =
| اجازه اجتهاد از =
| اجازه اجتهاد از =
| اجازه روایت به =
| اجازه روایت به =
| اجازه اجتهاد به =
| اجازه اجتهاد به =
| تالیفات     =
| تالیفات   =
| سایر       =
| سایر   =
| سیاسی       =
| سیاسی   =
| اجتماعی     = از معماران حرمین شریفین، تلاش برای آبادانی و مرمت حرم مکی و مدنی، بخشش به حاجیان و زائران  
| اجتماعی   = از معماران حرمین شریفین، تلاش برای آبادانی و مرمت حرم مکی و مدنی، بخشش به حاجیان و زائران  
| امضا       =
| امضا   =
| وبگاه رسمی   =
| وبگاه رسمی =
}}
}}
'''رضی‌‌الدین ورامینی''' ملقب به '''ابوسعد ورامینی''' از معماران [[حرمین شریفین]] در قرن پنجم و ششم که در آبادانی و مرمت حرم مکی و مدنی بسیار کوشید. ابوسعد و خاندانش در آبادانی شهر ورامین بسیار کوشیدند. عمده شهرت ابوسعد ورامینی - که شیعه‌مذهب بود - به مرمت و تعمیر اماکن مقدس در دو شهر [[مکه]] و [[مدینه]] مربوط می‌شود. در منابع مختلف از وی به عنوان مردی ثروتمند یاد شده که ثروتش را در آبادانی [[مسجدالحرام]] و [[مسجدالنبی]] خرج می‌کرد. فرزندش حسین نیز همانند پدر در آبادانی حرمین شریفین می‌کوشید و از وی به «عماد الحاج و الحرمین» یاد شده است.
'''رضی‌‌الدین ورامینی''' ملقب به '''ابوسعد ورامینی''' از معماران [[حرمین شریفین]] در قرن پنجم و ششم که در آبادانی و مرمت حرم مکی و مدنی بسیار کوشید. ابوسعد و خاندانش در آبادانی شهر ورامین بسیار کوشیدند. عمده شهرت ابوسعد ورامینی - که شیعه‌مذهب بود - به مرمت و تعمیر اماکن مقدس در دو شهر [[مکه]] و [[مدینه]] مربوط می‌شود. در منابع مختلف از وی به عنوان مردی ثروتمند یاد شده که ثروتش را در آبادانی [[مسجدالحرام]] و [[مسجدالنبی]] خرج می‌کرد. فرزندش حسین نیز همانند پدر در آبادانی حرمین شریفین می‌کوشید و از وی به «عماد الحاج و الحرمین» یاد شده است.


==شخصیت‌شناسی==
==شخصیت‌شناسی==
رضی‌‌الدین ابوسعد (بوسعد) ورامینی در اواخر سده پنجم و نیمه نخست سده ششم ق. در [[ورامین]] می‌زیسته؛ اما از زمان تولد و مرگ او اطلاعی دقیق در دست نیست و منابع کمتر به او پرداخته‌اند. ورامین از سده چهارم در زمره شهرهای [[شیعه|شیعه‌نشین]] بوده و خاندان‌های مشهور، از جمله خاندان ابوسعد ورامینی، از آن برخاسته‌اند.<ref>النقض، ص۱۱۱، ۱۲۷، ۱۹۴؛ اطلس شیعه، ص۲۱۳.</ref> او از نام‌آوران شیعه ورامین بوده و به اعتقاد عبدالجلیل قزوینی، از همین رو، مورخان [[اهل‌ سنت]] کمتر بدو پرداخته‌اند.<ref>النقض، ص۲۲۶؛ تعلیقات النقض، ج۲، ص۷۹۳.</ref> او و خاندانش برای رونق و آبادانی شهر خود بسیار کوشیده‌اند. بنای مسجد جامع، مدرسه رضویه و فتحیه در ورامین را می‌توان از کارهای آنان به شمار آورد.<ref>النقض، ص۱۷۱، ۲۲۶.</ref>  
رضی‌‌الدین ابوسعد (بوسعد) ورامینی در اواخر سده پنجم و نیمه نخست سده ششم ق. در [[ورامین]] می‌زیسته؛ اما از زمان تولد و مرگ او اطلاعی دقیق در دست نیست و منابع کمتر به او پرداخته‌اند. ورامین از سده چهارم در زمره شهرهای [[شیعه|شیعه‌نشین]] بوده و خاندان‌های مشهور، از جمله خاندان ابوسعد ورامینی، از آن برخاسته‌اند.<ref>النقض، ص۱۱۱، ۱۲۷، ۱۹۴؛ اطلس شیعه، ص۲۱۳.</ref> او از نام‌آوران شیعه ورامین بوده و به اعتقاد عبدالجلیل قزوینی، از همین رو، مورخان [[اهل‌ سنت]] کمتر بدو پرداخته‌اند.<ref>النقض، ص۲۲۶؛ تعلیقات النقض، ج۲، ص۷۹۳.</ref> او و خاندانش برای رونق و آبادانی شهر خود بسیار کوشیده‌اند. بنای مسجد جامع، مدرسه رضویه و فتحیه در ورامین را می‌توان از کارهای آنان به شمار آورد.<ref>النقض، ص۱۷۱، ۲۲۶.</ref>  


==آبادانی حرمین شریفین==
==آبادانی حرمین شریفین==
شهرت ابوسعد و فرزندش حسین در جهان [[اسلام]] از این روست که در تعمیر و مرمت [[حرمین شریفین]] و احسان و بخشش به [[حاجی|حاجیان]] و زائران فعال بوده‌اند.<ref>الانساب، ج۵، ص۵۸۷.</ref> سمعانی (م.۵۶۲ق.) ذیل عنوان «ورامینی» ابوسعد را از معاصران خود دانسته و او را به بزرگی ستوده و یاد کرده که وی ثروتش را در راه آبادانی حرمین شریفین به کار گرفته است.<ref>الانساب، ج۵، ص۵۸۷.</ref> سمعانی از فرزند ابوسعد، حسین، نیز یاد کرده و به کثرت حج‌گزاری وی و رغبتش به خیرات و صدقات اشاره و او را شیعه غالی (افراطی در شیعه‌گری) دانسته است.<ref>تعلیقات النقض، ج۲، ص۷۹۳-۸۰۰.</ref> عبدالجلیل قزوینی در گزارشی، ابوسعد را در رتبه خواجگان و بزرگان و رؤسای با اعتبار یاد کرده و از او در شمار معماران [[مسجد الحرام|بیت ‌الله الحرام]] و [[مسجدالنبی]](ص) نام برده است.<ref>تعلیقات النقض، ج۲، ص۷۹۳.</ref> محدث ارموی با بهره‌گیری از سخنان عبدالجلیل، ابوسعد را در ردیف [[جواد اصفهانی]] (م.۵۵۸ق.) از بانیان برخی فعالیت‌های مذهبی و خیرخواهانه در [[مدینه]] دانسته است.<ref>تعلیقات النقض، ج۲، ص۷۹۳.</ref> کارهای ابوسعد مانند ساختن بناها و مشاهد [[ائمه(ع)]] موجب شد تا از سوی برخی سنّیان، به گورپرستی و رافضی بودن متهم شود.<ref>النقض، ص۱۷۱، ۲۲۶.</ref> قزوینی از فرزندان وی نیز تمجید کرده و آنان را از خیرین و احسان کنندگان شمرده و به‌ ویژه از حسین با وصف عالم، زاهد و «عماد الحاج و الحرمین» یاد کرده است.<ref>تعلیقات النقض، ج۲، ص۷۹۳-۸۰۰.</ref>  
شهرت ابوسعد و فرزندش حسین در جهان [[اسلام]] از این روست که در تعمیر و مرمت [[حرمین شریفین]] و احسان و بخشش به [[حاجی|حاجیان]] و زائران فعال بوده‌اند.<ref>الانساب، ج۵، ص۵۸۷.</ref> سمعانی (م.۵۶۲ق.) ذیل عنوان «ورامینی» ابوسعد را از معاصران خود دانسته و او را به بزرگی ستوده و یاد کرده که وی ثروتش را در راه آبادانی حرمین شریفین به کار گرفته است.<ref>الانساب، ج۵، ص۵۸۷.</ref> سمعانی از فرزند ابوسعد، حسین، نیز یاد کرده و به کثرت حج‌گزاری وی و رغبتش به خیرات و صدقات اشاره و او را شیعه غالی (افراطی در شیعه‌گری) دانسته است.<ref>تعلیقات النقض، ج۲، ص۷۹۳-۸۰۰.</ref> عبدالجلیل قزوینی در گزارشی، ابوسعد را در رتبه خواجگان و بزرگان و رؤسای با اعتبار یاد کرده و از او در شمار معماران [[مسجد الحرام|بیت ‌الله الحرام]] و [[مسجدالنبی]](ص) نام برده است.<ref>تعلیقات النقض، ج۲، ص۷۹۳.</ref> محدث ارموی با بهره‌گیری از سخنان عبدالجلیل، ابوسعد را در ردیف [[جواد اصفهانی]] (م.۵۵۸ق.) از بانیان برخی فعالیت‌های مذهبی و خیرخواهانه در [[مدینه]] دانسته است.<ref>تعلیقات النقض، ج۲، ص۷۹۳.</ref> کارهای ابوسعد مانند ساختن بناها و مشاهد [[ائمه(ع)]] موجب شد تا از سوی برخی سنّیان، به گورپرستی و رافضی بودن متهم شود.<ref>النقض، ص۱۷۱، ۲۲۶.</ref> قزوینی از فرزندان وی نیز تمجید کرده و آنان را از خیرین و احسان کنندگان شمرده و به‌ ویژه از حسین با وصف عالم، زاهد و «عماد الحاج و الحرمین» یاد کرده است.<ref>تعلیقات النقض، ج۲، ص۷۹۳-۸۰۰.</ref>  


[[ابن‌ جبیر]] در گزارشی، مردی بزرگ و ثروتمند را از سرزمین پارسیان یاد می‌کند که ثروتش را در راه توسعه و آبادانی [[مسجدالحرام]] هزینه می‌کرد و بازسازی تنوره [[چاه زمزم]] و قبه آن را به او نسبت می‌دهد. بر پایه برخی قراین، مقصود ابن جبیر در این گزارش، ابوسعد است که این کارها را در زمان جد امیر مکثر، امیر مکه در سال‌های پس از ۵۱۸ق. هنگام حضورش در مراسم حج انجام داده است.<ref>رحلة ابن جبیر، ص۱۰۴-۱۰۶.</ref>  
[[ابن‌ جبیر]] در گزارشی، مردی بزرگ و ثروتمند را از سرزمین پارسیان یاد می‌کند که ثروتش را در راه توسعه و آبادانی [[مسجدالحرام]] هزینه می‌کرد و بازسازی تنوره [[چاه زمزم]] و قبه آن را به او نسبت می‌دهد. بر پایه برخی قراین، مقصود ابن جبیر در این گزارش، ابوسعد است که این کارها را در زمان جد امیر مکثر، امیر مکه در سال‌های پس از ۵۱۸ق. هنگام حضورش در مراسم حج انجام داده است.<ref>رحلة ابن جبیر، ص۱۰۴-۱۰۶.</ref>