معاویة بن عمار: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات اصحاب | تصویر = | توضیح تصویر = | نام کامل...» ایجاد کرد) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲: | خط ۲: | ||
| تصویر = | | تصویر = | ||
| توضیح تصویر = | | توضیح تصویر = | ||
| نام کامل = معاویة بن عمار | | نام کامل = معاویة بن حکیم بن معاویة بن عمار الدهني | ||
| کنیه = ابوالقاسم | | کنیه = ابوالقاسم | ||
| لقب = | | لقب = | ||
| خط ۲۲: | خط ۲۲: | ||
| آثار = کتاب الحج، کتاب الصلاة، کتاب مزار امیرالمؤمنین(ع) | | آثار = کتاب الحج، کتاب الصلاة، کتاب مزار امیرالمؤمنین(ع) | ||
}} | }} | ||
''' | '''معاویة بن عمار دهنی بجلی کوفی،''' از یاران خاص و روای [[امام صادق(ع)]] و [[امام کاظم(ع)|کاظم(ع)]] بود.<ref>رجال النجاشی، ج2، ص347.</ref> در وثاقت او اختلاف است. او کتابی در موضوع [[حج]] نوشته است. | ||
== معرفی == | == معرفی == | ||
او در طریق | [[نجاشی]]، رجال‌نگار شیعه، نام کامل او را معاویة بن حکیم بن معاویة بن عمار الدهني ذکر می‌کند.<ref>رجال النجاشی، ج2، ص347.</ref> و [[طوسی]] کنیه‌اش را ابوالقاسم ثبت کرده است.<ref>رجال الطوسی، ص303.</ref> او در طریق اسنادِ بیش از 967 روایت قرار گرفته است.<ref>معجم رجال الحدیث، ج18، ص209.</ref> | ||
== از دیدگاه علمای رجال == | == از دیدگاه علمای رجال == | ||
نجاشی، او را موثق و جلیل القدر می‌داند.<ref>رجال النجاشی، ج2، ص347.</ref> [[کشی]] اگر چه او را عدل و عالم می‌خواند، اما معتقد است فطحی مذهب بوده است.<ref>اختیار معرفة الرجال، ج2، ص835.</ref> [[علی بن احمد العقیقی]] او را موثق نمی‌داند.<ref>رجال العلامة الحلي، ص166.</ref> | |||
== آثار == | == آثار == | ||
* کتاب الحج | * کتاب الحج | ||
| خط ۵۱: | خط ۵۱: | ||
*'''رجال العلامة الحلي'''، حلی حسن بن یوسف، با تصحیح بحرالعلوم محمدصادق، قم، الشریف الرضي، چاپ2، 1402ق. | *'''رجال العلامة الحلي'''، حلی حسن بن یوسف، با تصحیح بحرالعلوم محمدصادق، قم، الشریف الرضي، چاپ2، 1402ق. | ||
* '''معجم رجال الحدیث'''، خوئی ابوالقاسم، قم، مدینة العلم، 1403ق. | * '''معجم رجال الحدیث'''، خوئی ابوالقاسم، قم، مدینة العلم، 1403ق. | ||
*'''السرائر الحاوي لتحریر الفتاوی'''، حلی ابن ادریس، قم، دفتر انتشارات اسلامی، چاپ2، 1410ق. | |||
*'''رجال الطوسی'''، طوسی محمد بن حسن، قم، جامعة المدرسین مؤسسة النشر الإسلامی، چاپ3، 1373ش. | |||