الجامع اللطیف (کتاب): تفاوت میان نسخه‌ها

این کتاب که نام کامل آن الجامع اللطیف فی فضل مکة و اهلها و بناء البیت الشریف است، از منابع متاخر تاریخ محلی مکه<ref>الجامع اللطیف فی فضل مکة و اهلها و بناء البیت الشریف، ص12.</ref> و موضوع اصلی آن، فضیلت‌های [[مکه]] است؛ هرچند به موضوعاتی دیگر مانند [[امیران مکه]] نیز پرداخته است.<ref>الجامع اللطیف فی فضل مکة و اهلها و بناء البیت الشریف، ص245.</ref>  

[[ابن ظهیره]] تاریخ‌نگار و فقیه ساکن مکه و مدرّس [[مسجدالحرام]] بوده است. او [[فقه]] و دیگر دانش‌های دینی را نزد دانشوران و [[فقیهان مکه]] مانند [[محمد نجمی]] و [[احمد بن عبدالغفار مالکی]] آموخت.<ref>المختصر من کتاب نشر النور، ص151؛ معجم المطبوعات، ج1، ص150.</ref> جز این کتاب و مجموعه فتاوا،<ref>نک: وسام الکرم، ص149؛ الاعلام، ج6، ص239.</ref> کتابی دیگر از او یاد نشده است. او و اعضای خاندانش را [[قرشی]] و نیز [[مخزومی]] لقب داده‌اند<ref>الاعلام، ج6، ص239؛ ج7، ص48.</ref> ؛ زیرا به ولید بن مغیرة بن عبدالله بن عمر بن مخزوم قرشی نسب می‌برند.<ref>لحظ الالحاظ، ص253.</ref>  

عنوان «ابن ظهیره» نیز از دوران یکی از نیاکان نویسنده به نام عطیة بن ظهیرة بن مرزوق قرشی مخزومی مکّی (درگذشت 647ق.) برای این خاندان مانده است.<ref>العقد الثمین، ج6، ص107.</ref> درباره تاریخ وفات وی در منابع تفاوت دیدگاه به چشم می‌خورد. برخی تاریخ وفات او را 960ق. دانسته<ref>الاعلام، ج6، ص239.</ref> و بعضی تنها از زنده بودنش در این سال سخن گفته<ref>الکنی و الالقاب، ج1، ص345؛ معجم المطبوعات، ص150.</ref> و بیشتر منابع معاصر تاریخ وفات او را 986ق. دانسته‌اند.<ref>المختصر من کتاب نشر النور، ص151؛ معجم ما کتب فی الحج، ص88؛ التاریخ و المؤرخون، ص236؛ وسام الکرم، ص149.</ref>  

ابن ظهیره در خطبه کتاب، با قدردانی از آثار پیشین، کاستی‌هایی همانند دراز سخنی، حجم فراوان، و بی‌نظمی در چینش مطالب را در آن‌ها به نقد کشیده و ادعا نموده که کتاب او از این کاستی‌ها پیراسته است.<ref>الجامع اللطیف فی فضل مکة و اهلها و بناء البیت الشریف، ص12-13.</ref> الجامع اللطیف افزون بر اختصار نسبت به آثار کهن اخبار مکه، تمایزهای دیگر نیز دارد. نویسندگان پیشین، مانند [[ازرقی]] (درگذشت 250ق.) و [[فاکهی]] (درگذشت به احتمال 272-279ق.) بیشتر به گزارش اخبار بسنده می‌کردند و به بحث نقادانه در آن‌ها نمی‌پرداختند؛ اما ابن ظهیره در بسیاری از موارد، سخنان متعدد را نقد و نظریه‌ای را تقویت می‌کند.<ref>الجامع اللطیف فی فضل مکة و اهلها و بناء البیت الشریف، ص26-27، 130.</ref>  

یا گزارش‌ها و آرای گوناگون را با یکدیگر سازش می‌دهد.<ref>الجامع اللطیف فی فضل مکة و اهلها و بناء البیت الشریف، ص36، 111، 178.</ref> و حتی به پرسش‌های پوشیده پاسخ می‌گوید؛ چنان‌که هنگام نقل روایات ضعیف، توضیح می‌دهد که به سخن علما، عمل به روایات ضعیف در زمینه فضیلت‌ها جایز است.<ref>الجامع اللطیف فی فضل مکة و اهلها و بناء البیت الشریف، ص126.</ref> منابع مهم پسین در موضوع مکه به اثر او استناد کرده‌اند.<ref>برای نمونه: اخبار الکرام، ص57؛ افادة الانام، ج2، ص10؛ ج3، ص32؛ ج6، ص392.</ref> تالیف این کتاب در سال 950ق. به پایان رسیده است.<ref>الجامع اللطیف فی فضل مکة و اهلها و بناء البیت الشریف، ص284.</ref>  

ابن ظهیره از منابع پرشمار بهره برده است؛ از جمله: [[اخبار مکه ازرقی]]<ref>الجامع اللطیف فی فضل مکة و اهلها و بناء البیت الشریف، ص35-36، 43.</ref> ، [[اخبار مکه فاکهی]]<ref>الجامع اللطیف فی فضل مکة و اهلها و بناء البیت الشریف، ص58، 69، 82.</ref> ، [[صحیح مسلم]] (درگذشت 261ق.)<ref>الجامع اللطیف فی فضل مکة و اهلها و بناء البیت الشریف، ص166، 301.</ref> ، [[مناسک ابن جماعه]] (درگذشت 819ق.)<ref>الجامع اللطیف فی فضل مکة و اهلها و بناء البیت الشریف، ص35، 44، 47، 125.</ref> ، [[شفاء الغرام]] [[فاسی]] (درگذشت 832ق.)<ref>الجامع اللطیف فی فضل مکة و اهلها و بناء البیت الشریف، ص67، 79، 88.</ref> ، و آثار [[ابن حجر]] (درگذشت 853ق.)<ref>الجامع اللطیف فی فضل مکة و اهلها و بناء البیت الشریف، ص49، 58، 86.</ref> شماری از منابع ابن ظهیره مانند [[اخبار مکه ابن شبه|اخبار مکه ابن شَبّه]] (درگذشت 262ق.)<ref>الجامع اللطیف فی فضل مکة و اهلها و بناء البیت الشریف، ص32.</ref> و کتاب [[الوصل و المنی فی بیان فضل منی]] نوشته [[مجدالدین فیروزآبادی شیرازی]] (درگذشت 718ق.)<ref>الجامع اللطیف فی فضل مکة و اهلها و بناء البیت الشریف، ص292.</ref> اکنون موجود نیستند.

موضوع کتاب، جز مقدمه آن‌که درباره فضیلت دانش و علم‌آموزی است<ref>الجامع اللطیف فی فضل مکة و اهلها و بناء البیت الشریف، ص15-22.</ref> ، همان مباحث آثار پیشین است که با اختصار و چینشی دیگر سامان یافته‌اند و گاه به مناسبت، مباحث دیگر نیز بازگفته شده است؛ همچون: فلسفه احکام<ref>الجامع اللطیف فی فضل مکة و اهلها و بناء البیت الشریف، ص141.</ref> ، فقه و [[مناسک حج]]<ref>الجامع اللطیف فی فضل مکة و اهلها و بناء البیت الشریف، ص30، 42-43.</ref> ، تفسیر روایات متشابه یا دشواریاب<ref>الجامع اللطیف فی فضل مکة و اهلها و بناء البیت الشریف، ص23، 33، 99.</ref> ، پرسش و پاسخ در موضوعات گوناگون همانند علوم قرآنی<ref>الجامع اللطیف فی فضل مکة و اهلها و بناء البیت الشریف، ص25، 113، 117.</ref> و عقیدتی و کلامی<ref>الجامع اللطیف فی فضل مکة و اهلها و بناء البیت الشریف، ص29، 40.</ref> ، تحلیل نحوی برخی روایات<ref>الجامع اللطیف فی فضل مکة و اهلها و بناء البیت الشریف، ص83.</ref> ، و آگاهی‌های روزگار نویسنده<ref>الجامع اللطیف فی فضل مکة و اهلها و بناء البیت الشریف، ص109-110.</ref> . با این‌حال، محور مباحث کتاب، [[کعبه]] است؛ زیرا از کعبه آغاز می‌شود<ref>الجامع اللطیف فی فضل مکة و اهلها و بناء البیت الشریف، ص23.</ref> و به اشیاء و مکان‌های پیرامون آن می‌رسد.

ابن ظهیره مطالب کتاب را به چند دسته تقسیم نموده و هریک را با عنوانی ویژه خوانده است. برای مثال، بیشتر مباحث اصلی را با عنوان «مطلب»<ref>الجامع اللطیف فی فضل مکة و اهلها و بناء البیت الشریف، ص25-27.</ref> ، مباحث فقهی را با عنوان «فرع» و «فروع»<ref>الجامع اللطیف فی فضل مکة و اهلها و بناء البیت الشریف، ص30، 42، 45، 103، 120-121.</ref> و گاه با عنوان «مطلب» یا «مطلب مهم»<ref>الجامع اللطیف فی فضل مکة و اهلها و بناء البیت الشریف، ص37.</ref> ، مباحث کناری را با عنوان «استطراد»<ref>الجامع اللطیف فی فضل مکة و اهلها و بناء البیت الشریف، ص33، 78، 133، 162، 205، 240.</ref> ، و نظر خود را با تعبیر «اقول»<ref>الجامع اللطیف فی فضل مکة و اهلها و بناء البیت الشریف، ص32-33، 36، 86.</ref> آورده است.

[[تغییر قبله]] مسلمانان<ref>الجامع اللطیف فی فضل مکة و اهلها و بناء البیت الشریف، ص23-35، 67-75، 80-88.</ref> ، معطر نمودن کعبه<ref>الجامع اللطیف فی فضل مکة و اهلها و بناء البیت الشریف، ص99-104.</ref> ، آن‌چه در کعبه می‌آویخته و می‌گذاشته‌اند<ref>الجامع اللطیف فی فضل مکة و اهلها و بناء البیت الشریف، ص105-107.</ref> ، پیشینه [[کلیدداری کعبه|کلیدداری]] و [[پرده‌داری کعبه]] از روزگار پیش از [[اسلام]] تا دوران نویسنده که در آن هنگام برعهده نوادگان [[شیبة بن عثمان بن ابی‌‌طلحه]] (درگذشت 59ق.) بوده است<ref>الجامع اللطیف فی فضل مکة و اهلها و بناء البیت الشریف، ص107-110.</ref> ، [[مقام ابراهیم]] و فضیلت و آداب و سنن آن<ref>الجامع اللطیف فی فضل مکة و اهلها و بناء البیت الشریف، ص36، 37.</ref> ، جایگاه معنوی و صفات و‌ اندازه ظاهری<ref>الجامع اللطیف فی فضل مکة و اهلها و بناء البیت الشریف، ص130.</ref> و پیشینه [[حجرالاسود]] و برخی روایات و سنن مربوط به آن همچون [[استلام]]<ref>الجامع اللطیف فی فضل مکة و اهلها و بناء البیت الشریف، ص38-43.</ref> ، [[رکن یمانی]]<ref>الجامع اللطیف فی فضل مکة و اهلها و بناء البیت الشریف، ص43-46.</ref> و [[ملتزم]] و [[مستجار]] و جای‌های دیگر کعبه و نزدیک آن<ref>الجامع اللطیف فی فضل مکة و اهلها و بناء البیت الشریف، ص46-67.</ref> ، مقام معنوی طواف‌کنندگان، [[نماز طواف]] و آیات و روایات و مسائل فقهی آن<ref>الجامع اللطیف فی فضل مکة و اهلها و بناء البیت الشریف، ص113-125.</ref> ، مساحت [[مطاف]] و نمازگاه پیامبر(ص)<ref>الجامع اللطیف فی فضل مکة و اهلها و بناء البیت الشریف، ص125-130.</ref> ، علائم و حکم فقهی [[حرم]]<ref>الجامع اللطیف فی فضل مکة و اهلها و بناء البیت الشریف، ص153-162.</ref> ، نوسازی‌های آن<ref>الجامع اللطیف فی فضل مکة و اهلها و بناء البیت الشریف، ص49-50.</ref> که شامل مباحث مربوط به دوره زندگانی نویسنده نمی‌شود، بازسازی‌های کعبه<ref>الجامع اللطیف فی فضل مکة و اهلها و بناء البیت الشریف، ص67-99.</ref> ، نسب [[پیامبر اسلام(ص)]]<ref>الجامع اللطیف فی فضل مکة و اهلها و بناء البیت الشریف، ص205-208.</ref> ، نسب و ویژگی‌های ظاهری [[عشره مبشره|عشره مبشّره]] (208- 218)، پیشینه [[زمزم]] و فضیلت‌ها و خواص<ref>الجامع اللطیف فی فضل مکة و اهلها و بناء البیت الشریف، ص223-224، 226-236.</ref> و نام‌ها<ref>الجامع اللطیف فی فضل مکة و اهلها و بناء البیت الشریف، ص236-237.</ref> و آداب شرب آن<ref>الجامع اللطیف فی فضل مکة و اهلها و بناء البیت الشریف، ص238-239.</ref> ، و یادی از [[حضرت ابراهیم|ابراهیم]] و [[حضرت اسماعیل|اسماعیل(ع)]] به مناسبت موضوع زمزم همراه مبحثی روایی و تاریخی در باره فرد «[[ذبیح]]».<ref>الجامع اللطیف فی فضل مکة و اهلها و بناء البیت الشریف، ص224-225.</ref>  

ابن ظهیره، به گفته خود، مطالب بخش امیران مکه را که از مهم‌ترین مطالب کتاب است، از کتاب [[شفاء الغرام]] [[فاسی]] برگرفته و تلخیص کرده و آگاهی‌های دوره بعد را به آن افروده است.<ref>الجامع اللطیف فی فضل مکة و اهلها و بناء البیت الشریف، ص245.</ref> فاسی در معرفی امیران مکه تا 829ق. و ابن ظهیره تا 950<ref>الجامع اللطیف فی فضل مکة و اهلها و بناء البیت الشریف، ص284.</ref> پیش رفته‌اند.<ref>شفاء الغرام، ج2، ص275-359.</ref> فهرست امیران مکه و تاریخ حکمرانی آنان به گزارش وی از این قرار است: [[سید برکات بن حسن]] (829-845ق.)، [[سید علی بن حسن]] (845-846ق.)، سید ابوالقاسم بن حسن (846-850ق.)، سید برکات بن حسن (850-859ق.)، سید محمد بن برکات (859-903ق.)، سید برکات بن محمد بن برکات (903-907ق.)، سید هزاع بن محمد بن برکات (ذی‌حجه 907ق. تا نیمه [[رجب]] همان سال)، سید برکات بن محمد بن برکات (907-908ق.)، سید جازان بن محمد بن برکات (908-909ق.)، سید حمیضة بن محمد بن برکات (909-910ق.)، سید قایتبای بن محمد بن برکات (910-918ق.)، سید برکات بن محمد بن برکات (21 صفر 918ق. تا [[شعبان]] همین سال)، فرزند او سید ابونمی که از آن پس تا سال931ق. در حکمرانی شریک او بود، سید ابونمی بن برکات (931-946ق.) و فرزند او سید احمد که از سال 947ق. شریک او در حکمرانی گشت.<ref>الجامع اللطیف فی فضل مکة و اهلها و بناء البیت الشریف، ص278-284.</ref>  

از این بخشِ کتاب، جز نام امیران مکه، آگاهی‌های سودمند دیگر نیز می‌توان به دست آورد؛ همچون: به ولایت رسیدن [[طغتکین|طُغتکین]] برادر صلاح‌الدین یوسف به سال 581ق. و منع او از گفتن «حی علی خیر العمل» در اذان مسجدالحرام<ref>الجامع اللطیف فی فضل مکة و اهلها و بناء البیت الشریف، ص269؛ قس: شفاء الغرام، ج2، ص340.</ref> که نشان می‌دهد در آن هنگام، [[شیعیان]] در [[مکه]] فراوان بوده و نفوذی چشمگیر داشته‌اند.