سید محمد بادکوبه‌ای: تفاوت میان نسخه‌ها

|هجرت به = مشهد، [[تهران]] و [[نجف]]

'''صدرا بادکوبه‌ای یا بادکوبی''' (۱۳۱۶ق-۱۳۹۲ق)، اهل [[باکو]]، و از عالمان [[شیعه]] است. او را در همه علوم حوزوی، چیره‌دست دانسته‌اند. وی شاگردانی چون [[سید محمدباقر صدر]] و [[امام موسی صدر]] تربیت کرده است.

تلاوت قرآن، زبان فارسی و تحصیلات ابتدایی را نزد پدر و در مکتب‌خانه آموخت. در ۱۳سالگی، پدر وی به دست مأموران [[روسیه]] تزاری دستگیر و به [[سیبری]] تبعید شد. او تحت تکفل و تعلیم عمویش ملامحمد قرار گرفت. پس از آن به باکو رفت و در محضر آقامیر عبدالخالق شاگردی کرد.<ref>گل‌های پریشان در باد، ص169.</ref>

وی در سال ۱۳۶۶ق به [[مشهد]] هجرت کرد و در آن حوزه ادبیات عرب را از [[عبدالجواد ادیب نیشابوری]]، فقه و اصول را از [[سید باقر رضوی]]  و [[سید جعفر شهرستانی]] آموخت و در درس خارجِ [[محمد آقازاده خراسانی]]، [[حسین طباطبایی قمی]] و [[مرتضی آشتیانی]] شرکت کرد.<ref>گل‌های پریشان در باد، ص169.</ref> پس از ۱۲ سال، در سال ۱۳۴۸ق به حوزه [[تهران]] رفته، از [[محمدمهدی الهی قمشه‌ای]] بهره برد.<ref>حریم امام، ص6.</ref>

حریم امام، سال چهارم، شماره ۱۶۹، ۳۱/۲/۱۳۹۴.