|
|
| خط ۷۷: |
خط ۷۷: |
| در فقه [[حنفی]] از مذاهب اهل سنت، خواندن نماز طواف پشت مقام ابراهیم مستحب است.<ref>الاساس فی التفسیر، ج١، ص٢6٩.</ref> | | در فقه [[حنفی]] از مذاهب اهل سنت، خواندن نماز طواف پشت مقام ابراهیم مستحب است.<ref>الاساس فی التفسیر، ج١، ص٢6٩.</ref> |
|
| |
|
| ==انتقال و جابه‌جایی مقام ابراهیم== | | ==جابه‌جایی مقام ابراهیم== |
| مورّخان در این که مقام ابراهیم، پیش از پیامبر و زمان حیات آن‌حضرت و بعد از آن کجا بوده، اختلاف‌نظر بسیار دارند لیکن مشهورترین آنها را می‌توان در سه گفته بیان داشت: | | مورّخان درخصوص این که محل ابتدایی مقام ابراهیم و جاب‌جایی آن اختلاف‌نظر دارند. سه دیدگاه مشهور در این زمینه وجود دارد: |
| ===انتقال بواسطه سیلاب===
| |
| مقام ابراهیم(ع) در طول تاریخ خود، درست در همین مکانی که امروز واقع شده، قرار داشته، و تا زمان خلیفۀ اوّل و دوّم نیز به‌همین شکل باقی بوده است، تا آن که در دوران خلیفۀ دوّم سیل شدیدی در [[مکه]] جاری شد و مقام را از جای کند و تا پایین شهر مکه با خود برد، پس از فرو نشستن سیل، خلیفۀ دوّم بار دیگر آن را در همان مکان قبلی قرار داد.
| |
|
| |
|
| [[ابن حجر]] پس از نقل این‌مطلب از ازرقی، می‌نویسد: تا این زمان نیز مقام ابراهیم در همان جای پیشین خود باقی است.<ref>فتح الباری، ج١، ص4٩٩.</ref> | | برپایه دیدگاه نخست مقام ابراهیم(ع) در طول تاریخ خود، درست در همین مکانی که امروز واقع شده، قرار داشته، و تا زمان خلیفۀ اوّل و دوّم نیز به‌همین شکل باقی بوده است، تا آن که در دوران خلیفۀ دوّم سیل شدیدی در [[مکه]] جاری شد و مقام را از جای کند و تا پایین شهر مکه با خود برد، پس از فرو نشستن سیل، خلیفۀ دوّم بار دیگر آن را در همان مکان قبلی قرار داد.<ref>فتح الباری، ج١، ص۴۹۹؛ ازرقی، اخبار مکه، ج٢، ص٣٣و۳۴.</ref> |
|
| |
|
| طبق بیان ازرقی، پیش از آن که عمر بن خطاب سیل‌بند منطقۀ بالای مکه را بسازد، سیلاب از [[درب بنی‌شیبه]] به درون [[مسجدالحرام]] وارد می‌شده، بگونه‌ای که این درب را برخی «درب سیلاب‌ها» نام گذاشته بودند. گاهی سیلاب به‌اندازه‌ای شدید بود که مقام ابراهیم را از جای کنده، آن را تا کنار دیوار کعبه می‌برد. در زمان عمر بن خطاب سیلی آمد و به نام «سیل امّ نهشل» معروف شد؛ زیرا سیلاب، امّ نهشل دختر «ابی‌عبیدة بن ابی احیحه سعید بن عاص» را با خود برد و وی در این حادثه مرد، این سیل مقام را نیز از جای کند و تا پایین شهر مکه همراه خود برد، پس از فرونشستن سیلاب، مردم مقام را یافتند و آن را کنار کعبه آورده، به پرده کعبه بستند سپس نامه‌ای به عمر نوشته، جریان را به او خبر دادند، عمر که از این حادثه ترسیده بود، در [[ماه مبارک رمضان]] به قصد انجام [[عمره]] به [[حج]] آمد و پس از ورود به مسجدالحرام دید که مقام از جای کنده شده و نشانه‌های آن مکان نیز از بین رفته است. | | طبق دیدگاه دوم، مقام ابراهیم به دیوار کعبه چسبیده بوده و عمر بن خطاب خلیفه دوم، آن را به‌مکان کنونی منتقل ساخته است.<ref>سنن ترمذی، ج١، ص٣٧؛ مسند احمد، ج5، ص٣٨٢؛ سنن کبری، ج5، ص۷۵؛ المصنف، ج5، ص4٨؛ الفتح، ج٨، ص١6٩؛ تفسیر القرآن العظیم، ابن کثیر، ج١، ص٣٨4.</ref> |
|
| |
|
| مردم را دعوت کرد و به آنان سوگند داد که هرکس اطلاعی از جای دقیق مقام ابراهیم دارد او را اطلاع دهد. مطّلب بن ابی‌وداعه سهمی گفت: من چون از چنین پیشامدی هراسان بودم قبل از این حادثه فاصلۀ مقام را تا حجرالاسود و تا [[حجر اسماعیل]] و [[چاه زمزم]] با نخ‌اندازه گرفته و در خانه‌ام آن‌اندازه‌ها را دارم. عمر به او دستور داد تا همانجا نشسته و کسی را مامور کرد نخ‌ها را بیاورد، پس از آن که نخ‌ها را آوردند اندازه گرفتند، جای مقام در همین مکان فعلی تعیین شد، دیگران نیز بر درستی این مکان شهادت دادند. پس از آن که درستی این مکان برای وی روشن شد، ابتدا پایه‌ای برای مقام بساخت و آنگاه مقام را بجای خود انتقال داد که تا امروز در همان مکان باقی است. وی سپس سیل‌بندی در منطقۀ بالای مکه ایجاد و از آن تاریخ تاکنون (تا زمان ازرقی) سیلاب مقام را فرا نگرفته است. ازرقی آنگاه می‌نویسد: سیل‌بندی که عمر احداث کرد، در حدود کوچه‌ای که به نام زقاق النار معروف است ساخته شده بود. البته در سال دویست و دو ه. ق. بار دیگر سیلی آمد که به نام «سیل ابن حنظله» معروف شد. این سیل بخشی از پایۀ مقام را تخریب نمود لیکن مقام از جای کنده نشد.<ref>ازرقی، اخبار مکه، ج٢، ص٣٣ و٣4.</ref>
| | دیدگاه سوم این است که مقام ابراهیم به خانۀ کعبه چسبیده بود و [[پیامبر(ص)]] آن را در مکان کنونی قرار داد.<ref>تفسیر ابن کثیر، ج١، ص١٧٠؛ ابن حجر، فتح الباری، ج٨، ص١6٩.</ref> |
|
| |
|
| [[عبداللّٰه بن سایب]] امام جماعت مردم مکه گفته است: من اولین کسی بودم که پس از نصب مقام در جای فعلی آن، پشت مقام نماز گذاردم.<ref>همان، ص٣6.</ref> | | لیکن ابن کثیر و ابن حجر این روایت را ضعیف دانسته‌اند.<ref>مصنف عبدالرزاق، ج5، ص4٨.</ref> [[فاسی]] در [[شفاءالغرام]]<ref>شفاءالغرام، ج١، ص206.</ref> |
| ===انتقال توسط عمر===
| |
| بعضی گفته‌اند: مقام ابراهیم در زمان پیامبر(ص) و قبل و بعد از آن تا زمان عمر بن خطاب چسبیده به بیت بوده که عمر آن را به‌مکان کنونی منتقل ساخته است.
| |
|
| |
|
| [[حافظ بن کثیر]] گوید: مقام ابراهیم در گذشته به‌دیوار کعبه چسبیده بود و جای آن نیز میان درب کعبه و حجر اسماعیل قرار داشت تا آن که عمر بن خطاب آن را از دیوار کعبه دور ساخت و در مکان فعلی نهاد.<ref>سنن ترمذی، ج١، ص٣٧؛ مسند احمد، ج5، ص٣٨٢.</ref>
| |
|
| |
| [[بیهقی]] به نقل از [[عایشه]] می‌گوید: مقام در زمان رسول خدا(ص) و زمان [[ابی‌بکر]] چسبیده به بیت و خانۀ کعبه بود، سپس عمر آن را جدا ساخت.<ref>سنن کبری، ج5، ص٧5.</ref>
| |
|
| |
| [[عبدالرزاق]] نیز به نقل از عطا و [[مجاهد]] آورده است: اوّلین کسی که مقام ابراهیم را در موضع کنونی آن قرار داد عمر بن خطاب بود.<ref>المصنف، ج5، ص4٨؛ الفتح، ج٨، ص١6٩.</ref>
| |
|
| |
| [[ابن کثیر]] ضمن تایید این نکته، که مقام را عمر بن خطاب از بیت جدا ساخته و آن را در محل فعلی قرار داده، دلیل آن را توانایی مردم برای اقامۀ [[نماز طواف]] بدون ایجاد مزاحمت برای طواف کنندگان، ذکر کرده است.<ref>تفسیر القرآن العظیم، ابن کثیر، ج١، ص٣٨4.</ref>
| |
|
| |
| [[فاکهی]] نیز به نقل از [[سعید بن جبیر]] می‌گوید:
| |
|
| |
| مقام چسبیده به دیوار کعبه بوده، آنگاه که جمعیت زیاد شد عمر بن خطاب از ترس آن‌که مردم آن را زیر پا بگذارند، به‌مکان کنونی آن منتقل ساخت، درست روبروی جایی که قبلاً قرار داشت.<ref>فاکهی، اخبار مکه، ج١، ص454.</ref>
| |
|
| |
| همچنین ازرقی<ref>ازرقی، اخبار مکه، ج٢، ص٣٠.</ref> و فاکهی<ref>فاکهی، اخبار مکه، ج6، ص4٠6.</ref> از [[نوفل بن معاویه دیلمی]] نقل کرده‌اند که وی گفته است: در زمان [[عبدالمطّلب]]، من مقام را دیدم که به کعبه چسبیده بود و چونان «مهاة» درخشان بود پرسیدند مهاة چیست؟ [[ابوالولید]] پاسخ گفت: «مهرۀ سفید درخشان.»
| |
| ===انتقال توسط پیامبر===
| |
| مجاهد گفته است: مقام چسبیده به خانۀ کعبه بوده و [[رسول خدا(ص)]] آن را در مکان کنونی قرار داد.<ref>تفسیر ابن کثیر، ج١، ص١٧٠؛ ابن حجر، فتح الباری، ج٨، ص١6٩.</ref>
| |
|
| |
| لیکن ابن کثیر و ابن حجر این روایت را ضعیف دانسته‌اند<ref>مصنف عبدالرزاق، ج5، ص4٨.</ref> [[فاسی]] در [[شفاءالغرام]]<ref>شفاءالغرام، ج١، ص206.</ref> نیز به نقل از موسی بن عقبه آورده است که: آنان گمان می‌کردند مقام چسبیده به کعبه بوده و رسول خدا(ص) آن را در مکان کنونی‌اش قرار داد.
| |
|
| |
| [[ابن حجر هیثمی|ابن حجر هیثمی مکی]] نیز بدون ذکر دلیل، این نقل را ترجیح داده می‌گوید: «ثم بقی المقام مع طول الزّمن و کثرة الاعداء بجنب باب الکعبة، حتی وضَعَهُ(ص) بمحلّه الآن، علی الاصح من اضطراب فی ذلک.»<ref>تحفة المحتاج، ج4، ص٩٢.</ref> سپس مقام در زمان‌های طولانی و با دشمنان زیادی که داشت در کنار باب کعبه باقی ماند تا آن که رسول خدا(ص) آن را در مکان کنونی قرار داد بنابر قول اصحّ.
| |
| ===قول صحیح در انتقال سنگ مقام===
| |
| با توجّه به دلایل و قرائن موجود در منابع روائی و تاریخی می‌توان قول اوّل را بر دیگر اقوال ترجیح داده، آن را صحیح دانست چرا که:
| |
|
| |
| اوّلا: در منابع کهن تاریخی مانند اخبار مکه تصریح شده به این که مقام ابراهیم در زمان پیامبر(ص) و خلفا در موضع کنونی بوده است.
| |
|
| |
| ثانیاً: مطّلب بن ابی‌وَداعه سَهْمی در جریان سیل امّ نَهْشَل پس از آن‌که سیلاب مقام را تا پایین مکه با خود برد و مردم آن را به خلیفه خبر دادند اظهار داشت: من مکان مقام و فاصلۀ آن را تا حجرالاسود، حجر اسماعیل، و زمزم می‌داند و قبلاً آن را با نخ‌اندازه‌گیری کرده‌ام، این شهادت تنها با فاصله داشتن مقام با کعبه سازگار است.
| |
|
| |
| ثالثاً: در روایت آمده که پیامبر(ص) پس از [[طواف]]، مقام را میان خود و [[کعبه]] قرار داد و دو رکعت [[نماز طواف]] بجای آورد، این سخن نیز نشان از آن دارد که مقام با کعبه فاصله داشته است.
| |
|
| |
| رابعاً: آیۀ {{قلم رنگ|سبز|﴿وَ اتَّخِذُوا مِنْ مَقٰامِ اِبْرٰاهِیمَ مُصَلًّی﴾}} نیز خود گواه آن است که در زمان رسول خدا(ص) مقام با کعبه فاصله داشته و اگر مقام به کعبه متّصل می‌بود تعبیر دیگری بکار می‌رفت.
| |
|
| |
| خامساً: روایات باب طواف بیانگر آن است که، طواف واجب را جز در موارد ضرورت باید بین کعبه و مقام ابراهیم انجام داد و رسول خدا(ص) و اصحابشان نیز این‌گونه طواف کرده‌اند. و این خود بیانگر فاصله داشتن مقام با کعبه است.
| |
| ==مقام و مهدی عباسی== | | ==مقام و مهدی عباسی== |
| بعضی اهالی مکّه از بزرگان خود نقل کرده‌اند که [[مهدی عباسی|مهدی خلیفۀ عباسی]] در سال 160 ه. ق. به حج آمده و در [[دارالندوه]] منزل کرد، نیمه شبی عبیداللّٰه بن عثمان بن ابراهیم حُجُبی مقام را برداشته، به دارالندوه آمد و به نگاهبان خانه اطلاع داد که چیزی را همراه دارد که اگر مهدی آن را ببیند خرسند می‌شود! نگهبان خانه اجازه داد، داخل گردید و پرده از روی مقام برداشت، مهدی بسیار خوشحال شد. | | بعضی اهالی مکّه از بزرگان خود نقل کرده‌اند که [[مهدی عباسی|مهدی خلیفۀ عباسی]] در سال 160 ه. ق. به حج آمده و در [[دارالندوه]] منزل کرد، نیمه شبی عبیداللّٰه بن عثمان بن ابراهیم حُجُبی مقام را برداشته، به دارالندوه آمد و به نگاهبان خانه اطلاع داد که چیزی را همراه دارد که اگر مهدی آن را ببیند خرسند می‌شود! نگهبان خانه اجازه داد، داخل گردید و پرده از روی مقام برداشت، مهدی بسیار خوشحال شد. |
