امام صادق(ع): تفاوت میان نسخه‌ها

امام صادق(ع) (ویرایش)

نسخهٔ ‏۲۷ اوت ۲۰۱۹، ساعت ۰۹:۳۳

۳۰۹ بایت حذف‌شده ، ‏۲۷ اوت ۲۰۱۹

←‏نقش فرهنگی

دیداریویکی‌متن

Kamran

Automoderated users، دیوان‌سالاران، checkuser، ناظمان (CommentStreams)، developer، Moderators، مدیران

۹٬۹۰۹

ویرایش

@@ خط ۵۱: / خط ۵۱: @@
 ==نقش فرهنگی==
-امام صادق7 بخش عمده فعاليت‌هاي خود را به احيا و نشر حديث پيامبر9 و اهل بيت: اختصاص داد و بدين ترتيب ميراث ارزشمندي به جاي گذاشت. احاديث نقل شده از امام صادق7 بيشتر از ديگر امامان است و غالب سند روايات شيعي و اصول اربعمائه به آن حضرت منتهي مي‌شود. در منابع شيعه و اهل سنت، احاديث بسياري از امام صادق7، در ابواب گوناگون ديني، از جمله اصول و فروع دين، اخلاق و مواعظ و مناظرات نقل شده است. احاديث نقل شده از امام باقر و امام صادق8 از مجموع احاديث نقل شده از رسول خدا9 بيشتر است. تنها ابان بن تغلب يا محمد بن مسلم، بالغ بر سي هزار حديث از امام نقل کرده است. معجم رجال الحديث، ج1، ص133
+امام صادق(ع) بخش عمده فعاليت‌هاي خود را به احيا و نشر حديث [[پيامبر(ص)]] و اهل بيت اختصاص داد و بدين ترتيب ميراث ارزشمندي به جاي گذاشت. احاديث نقل شده از امام صادق(ع) بيشتر از ديگر امامان است و غالب سند روايات شيعي و [[اصول اربعمائه]] به آن حضرت منتهي مي‌شود. در منابع شيعه و اهل سنت، احاديث بسياري از امام صادق، در ابواب گوناگون ديني، از جمله اصول و فروع دين، اخلاق و مواعظ و مناظرات نقل شده است.
-فقه شيعه عمدتاً بر روايات به‌جاي مانده از امام صادق7 مبتني‌است؛ به همين جهت مکتب فقهي شيعيان دوازده امامي را مذهب جعفري نيز مي‌نامند. تعداد راويان از امام، به اختلاف تا 4000 نفر دانسته شده است. الارشاد، ج2، ص179؛ الامام الصادق و مذاهب الاربعه،
-ج2، ص61
+فقه شيعه عمدتاً بر روايات به‌جاي مانده از امام صادق(ع) مبتني‌است؛ به همين جهت مکتب فقهي شيعيان دوازده امامي را مذهب جعفري نيز مي‌نامند. تعداد راويان از امام، به اختلاف تا 4000 نفر دانسته شده است. <ref>الارشاد، ج2، ص179؛ الامام الصادق و مذاهب الاربعه، ج2، ص61</ref>
 ==امام صادق7 در حرميـن: ==
 امام صادق7 با حاکمان انتصابي اموي و عباسي متعددي در مدينه هم‌عصر بود. امراي منصوب اموي عبارت بودند از: خالد بن عبدالملک بن حارث (114-117ق.)، محمد بن هشام بن اسماعيل مخزومي (118-125ق.)، يوسف بن محمد ثقفي(125ق.)، عبدالعزيز بن عمر بن عبدالعزيز (126ق.)، عبدالواحد بن سليمان بن عبدالملک (129ق.)، مختار بن عبدالله اباضي (129ق.)، محمد بن عبدالملک بن عطيه سعدي (130ق.)، وليد بن عروه سعدي (131ق.) و يوسف بن عروه سعدي (132ق.).