راقدون عند الحسین(ع) (کتاب): تفاوت میان نسخه‌ها
←منابع
(←ساختار) |
(←منابع) |
||
| خط ۱۵: | خط ۱۵: | ||
مطالب این کتاب، به این شرح تنظیم شده است: | مطالب این کتاب، به این شرح تنظیم شده است: | ||
مقدمه: بررسی عنوان کتاب، ص۱۸۱ و ۱۸۲. محدوده حائر، محدوده حرم حسینی، پیشینه خاکسپاری در کربلا؛{{یادداشت|به باور نویسنده، اولین غیرهاشمی دفن شده در حائر حسینی، عثمان بن عیسی، صحابی امام رضا(ع) و نخستین هاشمی دفن شده، سید ابراهیم مجاب است.<ref>دفونین حائر حسینی در «راقدون»، فصلنامه فرهنگ زیارت، شماره ۱۸، ص۱۸۳ و ۱۸۴.</ref>}} | * مقدمه: بررسی عنوان کتاب،<ref>[http://lib.hajj.ir/View/fa/Book/BookView/Image/1365/1/181 مدفونین حائر حسینی در «راقدون»، فصلنامه فرهنگ زیارت، شماره ۱۸، ص۱۸۱ و ۱۸۲.]</ref> محدوده حائر، محدوده حرم حسینی، پیشینه خاکسپاری در کربلا؛{{یادداشت|به باور نویسنده، اولین غیرهاشمی دفن شده در حائر حسینی، عثمان بن عیسی، صحابی امام رضا(ع) و نخستین هاشمی دفن شده، سید ابراهیم مجاب است.<ref>دفونین حائر حسینی در «راقدون»، فصلنامه فرهنگ زیارت، شماره ۱۸، ص۱۸۳ و ۱۸۴.</ref>}} | ||
* ١٧ تن از شهداى هاشمى كربلا؛ | |||
* ٧١ تن از شهداى غيرهاشمى كربلا به همراه ٢١ تن ديگر؛ | |||
* ٣٨۴ تن از عالمان، دانشمندان، شاعران و اديبان؛ | |||
* ١٠٧ تن از صاحب منصبان و پادشاهان، همراه با ٨۴ نفر ديگر؛ | |||
* ۱۲ خانواده معروف كربلا كه در حائر حسينى مقبرۀ خصوصى دارند.<ref>[http://lib.hajj.ir/View/fa/Book/BookView/Image/1365/1/180 مدفونین حائر حسینی در «راقدون»، فصلنامه فرهنگ زیارت، شماره ۱۸، ص۱۸۰.]</ref> | |||
==منابع== | |||
== منابع == | |||
برخی از منابع این کتاب، کتاب‌های «مدینة الحسین» نوشته سید محمدحسن کلیددار، «تاریخ مراقد الحسین» نوشته سلمان آل طعمه، «مشاهیر به خاک سپرده شده در کربلا» نوشته ابراهیم زنگنه و «أعلام کربلا» نوشته احمد حائری است. ص۱۸۵ نویسنده، از آثار خطی، پایگاه‌های مجازی و گفت‌وگو با كارشناسان و معّمرين نیز بهره برده است. ص ۱۸۰ و ۱۸۱. | برخی از منابع این کتاب، کتاب‌های «مدینة الحسین» نوشته سید محمدحسن کلیددار، «تاریخ مراقد الحسین» نوشته سلمان آل طعمه، «مشاهیر به خاک سپرده شده در کربلا» نوشته ابراهیم زنگنه و «أعلام کربلا» نوشته احمد حائری است. ص۱۸۵ نویسنده، از آثار خطی، پایگاه‌های مجازی و گفت‌وگو با كارشناسان و معّمرين نیز بهره برده است. ص ۱۸۰ و ۱۸۱. | ||