حمزة بن قاسم بن علی: تفاوت میان نسخهها
←زیستنامه
خط ۷: | خط ۷: | ||
نجاشی، رجالنگار شیعه نسب وی را چنین بیان کرده است: حمزة بن قاسم بن على بن حمزة بن حسن بن عبيدالله بن ابىالفضل العباس(ع).<ref>رجال النجاشى، فهرست أسماء مصنفى الشيعة، ص ١۴٠.</ref> حضرت عباس(ع) چند فرزند داشت؛ ولی نسل وی از عبيدالله گسترش يافت. عبيدالله فرزند لبابه، دانشمند و فرهيخته عصر خود بوده است. او دو فرزند به نامهاى عبدالله و حسن داشت كه نسلش از حسن ادامه يافت. حسن بن عبيدالله ۶٧ سال زندگى كرد. او را سرشاخه اصلى نوادگان حضرت عباس شمردهاند.<ref>سلسلهجنبان رادمردى (پژوهشى در اعقاب و بازماندگان حضرت عباس بن على (ع)) ، ص ٣۴.</ref> عباس، عبيدالله، فضل، ابراهيم و حمزه از فرزندان اويند.<ref>اعيان الشيعه، ج٢، ص١٢٨.</ref> حمزه، که جد حمزة بن قاسم است، در عصر مأمون عباسى مىزيست و به شباهت با امام علی(ع) شهرت داشت. وی به دليل ازدواج با زينب، يكى از نوادگان عبدالله جعفر، زينبى نيز خوانده مىشد.{{یادداشت}} برخی از نوادگان او، در فقه، حدیث یا شعر افراد برجستهای بودند؛ مانند قاسم بن حمزه، ابو محمد علي بن حمزه،<ref>رجالالنجاشي، ص ٢٧٣.</ref> فضل بن محمد<ref>مقاتل الطالبيين، ص ٨٩.</ref> و محمد بن علی.<ref>الذريعه الى تصانيف الشيعه، ج ۴، ص ۴٧٨.</ref> | نجاشی، رجالنگار شیعه نسب وی را چنین بیان کرده است: حمزة بن قاسم بن على بن حمزة بن حسن بن عبيدالله بن ابىالفضل العباس(ع).<ref>رجال النجاشى، فهرست أسماء مصنفى الشيعة، ص ١۴٠.</ref> حضرت عباس(ع) چند فرزند داشت؛ ولی نسل وی از عبيدالله گسترش يافت. عبيدالله فرزند لبابه، دانشمند و فرهيخته عصر خود بوده است. او دو فرزند به نامهاى عبدالله و حسن داشت كه نسلش از حسن ادامه يافت. حسن بن عبيدالله ۶٧ سال زندگى كرد. او را سرشاخه اصلى نوادگان حضرت عباس شمردهاند.<ref>سلسلهجنبان رادمردى (پژوهشى در اعقاب و بازماندگان حضرت عباس بن على (ع)) ، ص ٣۴.</ref> عباس، عبيدالله، فضل، ابراهيم و حمزه از فرزندان اويند.<ref>اعيان الشيعه، ج٢، ص١٢٨.</ref> حمزه، که جد حمزة بن قاسم است، در عصر مأمون عباسى مىزيست و به شباهت با امام علی(ع) شهرت داشت. وی به دليل ازدواج با زينب، يكى از نوادگان عبدالله جعفر، زينبى نيز خوانده مىشد.{{یادداشت}} برخی از نوادگان او، در فقه، حدیث یا شعر افراد برجستهای بودند؛ مانند قاسم بن حمزه، ابو محمد علي بن حمزه،<ref>رجالالنجاشي، ص ٢٧٣.</ref> فضل بن محمد<ref>مقاتل الطالبيين، ص ٨٩.</ref> و محمد بن علی.<ref>الذريعه الى تصانيف الشيعه، ج ۴، ص ۴٧٨.</ref> | ||
== زیستنامه == | ==زیستنامه== | ||
حمزة بن قاسم، در سالهای آغازین سده چهارم قمری میزیست. از آن رو كه از سعد بن عبدالله(م.٣٠١ق) روايت كرده و تَلعَكبرى (م.٣٨۵ق) نيز از او روايت كرده است.<ref>الذريعه الى تصانيف الشيعه، ج ۴، ص ۴٧٨.</ref> | |||
== توثیق == | ==توثیق== | ||
نجاشی رجالنگار شیعه او را ثقه، جلیل القدر، از اصحاب امامیه و کثیر الحدیث خوانده است.<ref>رجال النجاشی، </ref> | نجاشی(م.۴۵۰ق.) رجالنگار شیعه او را ثقه، جلیل القدر، از اصحاب امامیه و کثیر الحدیث خوانده است.<ref>رجال النجاشی، ص۱۴۹. </ref> | ||
== تألیفات == | ==تألیفات== | ||
کسانی که از جعفر بن محمد(ع) روایت کردهاند. این کتاب، کتابی رجالی است که نجاشی آن را نیکو شمرده است. | کسانی که از جعفر بن محمد(ع) روایت کردهاند. این کتاب، کتابی رجالی است که نجاشی آن را نیکو شمرده است. | ||
كتاب التوحيد، كتاب الزيارات والمناسك، كتاب الرد على محمد بن جعفر الاسدي.<ref>رجال النجاشی،</ref> | كتاب التوحيد، كتاب الزيارات والمناسك، كتاب الرد على محمد بن جعفر الاسدي.<ref>رجال النجاشی، ص۱۴۹.</ref> | ||
==پیوند به بیرون== | ==پیوند به بیرون== |