۵٬۱۲۵
ویرایش
جز
جایگزینی متن - ' <ref>' به '<ref>'
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات بنای تاریخی | عنوان = مدرسه صدر اعظم | تصویر = | اندازه...» ایجاد کرد) |
جز (جایگزینی متن - ' <ref>' به '<ref>') |
||
| خط ۳۰: | خط ۳۰: | ||
==مکان مدرسه== | ==مکان مدرسه== | ||
مدرسه صدر اعظم یکی از مدارس مهم، بزرگ و قدیمی حوزه علمیه [[نجف اشرف]] به‌شمار می‌آید.<ref>ماضی النجف و حاضرها، ج1، ص128؛ موسوعة النجف الاشرف، ج6، ص389.</ref> این مدرسه در ضلع شرقی [[حرم امیرالمؤمنین(ع)]] انتهای بازار بزرگ نجف (سوق الکبیر) کنار باب السیف قرار دارد. درب اصلی مدرسه به‌همین بازار گشوده می‌شود. درب دیگری هم دارد که از پشت به خیابان امام زین‌العابدین(ع) باز می‌شود. در ابتدای تاسیس دارای سی حجره و نهصد متر مربع زمین بود که بعدها در تعمیرات به مساحت و حجرات آن افزوده شد. <ref>المفصل فی التاریخ النجف الاشرف، ج16، ص24.</ref> | مدرسه صدر اعظم یکی از مدارس مهم، بزرگ و قدیمی حوزه علمیه [[نجف اشرف]] به‌شمار می‌آید.<ref>ماضی النجف و حاضرها، ج1، ص128؛ موسوعة النجف الاشرف، ج6، ص389.</ref> این مدرسه در ضلع شرقی [[حرم امیرالمؤمنین(ع)]] انتهای بازار بزرگ نجف (سوق الکبیر) کنار باب السیف قرار دارد. درب اصلی مدرسه به‌همین بازار گشوده می‌شود. درب دیگری هم دارد که از پشت به خیابان امام زین‌العابدین(ع) باز می‌شود. در ابتدای تاسیس دارای سی حجره و نهصد متر مربع زمین بود که بعدها در تعمیرات به مساحت و حجرات آن افزوده شد.<ref>المفصل فی التاریخ النجف الاشرف، ج16، ص24.</ref> | ||
==بانی و مؤسس== | ==بانی و مؤسس== | ||
بانی و مؤسس این مدرسه، شخص نیکوکاری به نام [[محمدحسین‌خان اصفهانی]] است. او در سال 1174 قمری به‌دنیا آمد. بعدها به حکومت اصفهان دست یافت و پس از پشت سر گذاشتن مقامات حکومتی، در سال 1234 قمری، در زمان [[فتح‌علی‌شاه قاجار]] به صدارت رسید و لقب «صدر اعظم» گرفت. لقب دیگر او «نظام الدوله» بود. <ref>تاریخچه اوقاف اصفهان، ص402 و 389.</ref> او در این مدت خدمات بسیاری انجام داد. املاک وسیعی را در مناطق اصفهان و [[عراق]] [[وقف]] کرد و سه مدرسه نیز در پاقلعه و فتح آباد اصفهان ساخت.<ref>همان، ص404.</ref> متن کامل برخی از وقفنامه‌های او در آخر کتاب «تاریخچه اوقاف اصفهان» ثبت شده است. | بانی و مؤسس این مدرسه، شخص نیکوکاری به نام [[محمدحسین‌خان اصفهانی]] است. او در سال 1174 قمری به‌دنیا آمد. بعدها به حکومت اصفهان دست یافت و پس از پشت سر گذاشتن مقامات حکومتی، در سال 1234 قمری، در زمان [[فتح‌علی‌شاه قاجار]] به صدارت رسید و لقب «صدر اعظم» گرفت. لقب دیگر او «نظام الدوله» بود.<ref>تاریخچه اوقاف اصفهان، ص402 و 389.</ref> او در این مدت خدمات بسیاری انجام داد. املاک وسیعی را در مناطق اصفهان و [[عراق]] [[وقف]] کرد و سه مدرسه نیز در پاقلعه و فتح آباد اصفهان ساخت.<ref>همان، ص404.</ref> متن کامل برخی از وقفنامه‌های او در آخر کتاب «تاریخچه اوقاف اصفهان» ثبت شده است. | ||
محمدحسین‌خان در سال 1226 مدرسه صدر نجف را تاسیس کرد و همزمان با آن، دیوار و حصاری نیز در اطراف شهر نجف بنا کرد که هزینه این دیوار و مدرسه، مبلغ 95 هزار تومان شد.<ref>المفصل، فی التاریخ النجف الاشرف، ج16، ص23.</ref> به‌علاوه، موقوفاتی برای آن قرار داد تا از درآمد آن چند شب در هفته و چند روز در ماه، طلاب ساکن را اطعام کنند.<ref>همان.</ref> | محمدحسین‌خان در سال 1226 مدرسه صدر نجف را تاسیس کرد و همزمان با آن، دیوار و حصاری نیز در اطراف شهر نجف بنا کرد که هزینه این دیوار و مدرسه، مبلغ 95 هزار تومان شد.<ref>المفصل، فی التاریخ النجف الاشرف، ج16، ص23.</ref> به‌علاوه، موقوفاتی برای آن قرار داد تا از درآمد آن چند شب در هفته و چند روز در ماه، طلاب ساکن را اطعام کنند.<ref>همان.</ref> | ||
مؤسس مدرسه صدر در سال 1239قمری در اثر بیماری یرقان چشم از جهان فروبست. جنازه‌اش به نجف اشرف منتقل و در زیرزمین مدرسه که قبلاً توسط خود وی تعیین شده بود، به خاک سپرده شد. <ref>تاریخچه اوقاف اصفهان، ص403؛ ماضی النجف و حاضرها، ج1، ص128.</ref> بعدها، فرزندان و سایر اعضای خاندان او در همین محل دفن شدند. <ref>ماضی النجف، همان.</ref> | مؤسس مدرسه صدر در سال 1239قمری در اثر بیماری یرقان چشم از جهان فروبست. جنازه‌اش به نجف اشرف منتقل و در زیرزمین مدرسه که قبلاً توسط خود وی تعیین شده بود، به خاک سپرده شد.<ref>تاریخچه اوقاف اصفهان، ص403؛ ماضی النجف و حاضرها، ج1، ص128.</ref> بعدها، فرزندان و سایر اعضای خاندان او در همین محل دفن شدند.<ref>ماضی النجف، همان.</ref> | ||
علاوه بر موقوفاتی که مؤسس در شهر اصفهان و نجف به مدرسه صدر اختصاص داده بود، موقوفات دیگری نیز در شهر نجف داشت؛ از جمله یک کاروانسرای بزرگ معروف به «سیف بلال» از طرف فرزند مؤسس به‌نام «امین الدوله‌خان» وقف مدرسه شد تا از درآمد آن، شبهای جمعه اطعام داده شود و آب سقاخانه در جنب مدرسه نیز تامین شود. <ref>المفصل، همان، ص23.</ref> | علاوه بر موقوفاتی که مؤسس در شهر اصفهان و نجف به مدرسه صدر اختصاص داده بود، موقوفات دیگری نیز در شهر نجف داشت؛ از جمله یک کاروانسرای بزرگ معروف به «سیف بلال» از طرف فرزند مؤسس به‌نام «امین الدوله‌خان» وقف مدرسه شد تا از درآمد آن، شبهای جمعه اطعام داده شود و آب سقاخانه در جنب مدرسه نیز تامین شود.<ref>المفصل، همان، ص23.</ref> | ||
==خاطره‌ای از مدیریت مدرسه== | ==خاطره‌ای از مدیریت مدرسه== | ||
حجت‌الاسلام‌والمسلمین سیدمحمدرضا حسینی جلالی پژوهشگر و استاد حوزة علمیه قم که از سال 1384 تا 1400 قمری در این مدرسه سکونت داشته، می‌گوید: | حجت‌الاسلام‌والمسلمین سیدمحمدرضا حسینی جلالی پژوهشگر و استاد حوزة علمیه قم که از سال 1384 تا 1400 قمری در این مدرسه سکونت داشته، می‌گوید: | ||
| خط ۴۴: | خط ۴۴: | ||
ایامی که ما در این مدرسه ساکن بودیم، مرحوم حجت‌الاسلام‌والمسلمین سیدسعید حسینی تولیت و مدیریت آن را برعهده داشت. او عالم بسیار شریف و باابهتی بود و برای طلاب و فضلا دلسوز و در عین‌حال قاطع بود. مدیریت قوی داشت. رفت‌و‌آمد و حرکات و سکنات ساکنین و مهمانان را کنترل میکرد. نظم خاصی به مدرسه داده بود. هر روز وقت معینی به مدرسه می‌آمد در حجره خود که کنار درب ورودی مدرسه قرار داشت، می‌نشست و همه را می‌پایید. | ایامی که ما در این مدرسه ساکن بودیم، مرحوم حجت‌الاسلام‌والمسلمین سیدسعید حسینی تولیت و مدیریت آن را برعهده داشت. او عالم بسیار شریف و باابهتی بود و برای طلاب و فضلا دلسوز و در عین‌حال قاطع بود. مدیریت قوی داشت. رفت‌و‌آمد و حرکات و سکنات ساکنین و مهمانان را کنترل میکرد. نظم خاصی به مدرسه داده بود. هر روز وقت معینی به مدرسه می‌آمد در حجره خود که کنار درب ورودی مدرسه قرار داشت، می‌نشست و همه را می‌پایید. | ||
آقا سیدسعید هر سال به اصفهان می‌رفت؛ موقوفات مدرسه را جمع‌آوری کرده و می‌آورد و برای مدرسه و رفاه حال طلاب و فضلا هزینه می‌نمود. هر سال 2 ماه ([[محرم]] و [[صفر]]) مراسم عزاداری در مدرسه برگزار میکرد و اطعام می‌داد. <ref>مصاحبه در منزل حجت‌الاسلام‌والمسلمین سی محمدرضا جلالی حسینی، یکشنبه 18/10/1391.</ref> | آقا سیدسعید هر سال به اصفهان می‌رفت؛ موقوفات مدرسه را جمع‌آوری کرده و می‌آورد و برای مدرسه و رفاه حال طلاب و فضلا هزینه می‌نمود. هر سال 2 ماه ([[محرم]] و [[صفر]]) مراسم عزاداری در مدرسه برگزار میکرد و اطعام می‌داد.<ref>مصاحبه در منزل حجت‌الاسلام‌والمسلمین سی محمدرضا جلالی حسینی، یکشنبه 18/10/1391.</ref> | ||
مدرسه صدر نجف به دلیل امکانات و مدیریت خوبی که داشت، محل سکونت و درس و بحث و رفت و آمد بسیاری از علما بود. در هر حجره مدرسه دو نفر، یکی مجرد و دیگری متاهل ساکن می‌شدند. در طول روز، هر دو در کنار هم بودند و طلاب مجرد از علم، اخلاق و تجربیات فضلای متاهل بهره می‌گرفتند. شب‌ها متاهلین به منزل خود می‌رفتند و طلاب مجرد از خلوت حجره استفاده کرده و به تحقیق و مطالعه و تهذیب نفس می‌پرداختند.<ref>همان.</ref> | مدرسه صدر نجف به دلیل امکانات و مدیریت خوبی که داشت، محل سکونت و درس و بحث و رفت و آمد بسیاری از علما بود. در هر حجره مدرسه دو نفر، یکی مجرد و دیگری متاهل ساکن می‌شدند. در طول روز، هر دو در کنار هم بودند و طلاب مجرد از علم، اخلاق و تجربیات فضلای متاهل بهره می‌گرفتند. شب‌ها متاهلین به منزل خود می‌رفتند و طلاب مجرد از خلوت حجره استفاده کرده و به تحقیق و مطالعه و تهذیب نفس می‌پرداختند.<ref>همان.</ref> | ||
| خط ۵۲: | خط ۵۲: | ||
[[آیت‌الله سید ابوالحسن اصفهانی]] از جمله مراجع بزرگی است که در سال 1308 قمری در سن بیست و چهار سالگی، وقتی از اصفهان به نجف اشرف هجرت کرد، چند سالی در مدرسه صدر سکونت اختیار کرد و در درس اساتید نجف حاضر شد.<ref>دائرة المعارف بزرگ اسلامی، ج9، ص212.</ref> | [[آیت‌الله سید ابوالحسن اصفهانی]] از جمله مراجع بزرگی است که در سال 1308 قمری در سن بیست و چهار سالگی، وقتی از اصفهان به نجف اشرف هجرت کرد، چند سالی در مدرسه صدر سکونت اختیار کرد و در درس اساتید نجف حاضر شد.<ref>دائرة المعارف بزرگ اسلامی، ج9، ص212.</ref> | ||
آیت‌الله شهید [[سیدحسن مدرس]] پس از اتمام تحصیلات در حوزه اصفهان، در سال 1311 عازم نجف اشرف شد و در همین مدرسه صدر ساکن گردید و با عارف نامدار [[شیخ حسینعلی اصفهانی]] هم حجره بود. <ref>گلشن ابرار، ج2، ص563.</ref> | آیت‌الله شهید [[سیدحسن مدرس]] پس از اتمام تحصیلات در حوزه اصفهان، در سال 1311 عازم نجف اشرف شد و در همین مدرسه صدر ساکن گردید و با عارف نامدار [[شیخ حسینعلی اصفهانی]] هم حجره بود.<ref>گلشن ابرار، ج2، ص563.</ref> | ||
آیت‌الله شیخ مجتبی لنکرانی از علمای مورد احترام نجف که از شاگردان بارز حضرات آیات سیدابوالحسن اصفهانی، [[آقاضیاء عراقی]] و شیخ محمدحسین اصفهانی به‌شمار می‌آید، در این مدرسه سکونت و تدریس داشت و شاگردان بسیاری تربیت کرد. او هر روز به‌مدرسه صدر می‌آمد. عبایش را کنار حوض بر زمین می‌انداخت و روی آن می‌نشست. بلافاصله طلبه‌ها اطرافش را می‌گرفتند و سؤال و اشکال درسی می‌پرسیدند. ایشان نیز با روی گشاده جواب می‌داد. بحث علمی تا ساعت‌ها ادامه پیدا میکرد. ایشان گاهی طنز و مزاحی هم مطرح می‌نمود و بدین‌وسیله از طلاب و فضلا رفع خستگی میکرد.<ref>ستارگان حرم، ج10، ص16و20.</ref> | آیت‌الله شیخ مجتبی لنکرانی از علمای مورد احترام نجف که از شاگردان بارز حضرات آیات سیدابوالحسن اصفهانی، [[آقاضیاء عراقی]] و شیخ محمدحسین اصفهانی به‌شمار می‌آید، در این مدرسه سکونت و تدریس داشت و شاگردان بسیاری تربیت کرد. او هر روز به‌مدرسه صدر می‌آمد. عبایش را کنار حوض بر زمین می‌انداخت و روی آن می‌نشست. بلافاصله طلبه‌ها اطرافش را می‌گرفتند و سؤال و اشکال درسی می‌پرسیدند. ایشان نیز با روی گشاده جواب می‌داد. بحث علمی تا ساعت‌ها ادامه پیدا میکرد. ایشان گاهی طنز و مزاحی هم مطرح می‌نمود و بدین‌وسیله از طلاب و فضلا رفع خستگی میکرد.<ref>ستارگان حرم، ج10، ص16و20.</ref> | ||
| خط ۵۸: | خط ۵۸: | ||
او در سال 1348 شمسی در اثر فشار رژیم بعثی عراق به [[ایران]] آمد و در اصفهان ساکن شد. مدرسه صدر، چون منسوب به اصفهانی‌هاست و بیشتر ساکنان آن از طلاب و فضلای اصفهانی بودند، به‌همین سبب ارتباط مرحوم آقای لنکرانی با آنان بسیار صمیمی و قوی بود. وقتی وارد ایران شد، علمای اصفهان از وی دعوت کردند و ایشان نیز پذیرفت و تا سال 1365 که درگذشت، در این شهر سکونت داشت. پیکر آن مرحوم را به قم منتقل کردند و در حجره 25 صحن بزرگ حرم مدفون شد. | او در سال 1348 شمسی در اثر فشار رژیم بعثی عراق به [[ایران]] آمد و در اصفهان ساکن شد. مدرسه صدر، چون منسوب به اصفهانی‌هاست و بیشتر ساکنان آن از طلاب و فضلای اصفهانی بودند، به‌همین سبب ارتباط مرحوم آقای لنکرانی با آنان بسیار صمیمی و قوی بود. وقتی وارد ایران شد، علمای اصفهان از وی دعوت کردند و ایشان نیز پذیرفت و تا سال 1365 که درگذشت، در این شهر سکونت داشت. پیکر آن مرحوم را به قم منتقل کردند و در حجره 25 صحن بزرگ حرم مدفون شد. | ||
همچنین آیت‌الله حاج شیخ حسن صافی اصفهانی از علمای برجسته اصفهان نیز در همین مدرسه ساکن بود و از سمت درب بازار بزرگ، سمت چپ، حجره دوم، بالای مقبره مؤسس مدرسه، سکونت داشت. <ref>سایت آیت‌الله صافی اصفهانی.</ref> | همچنین آیت‌الله حاج شیخ حسن صافی اصفهانی از علمای برجسته اصفهان نیز در همین مدرسه ساکن بود و از سمت درب بازار بزرگ، سمت چپ، حجره دوم، بالای مقبره مؤسس مدرسه، سکونت داشت.<ref>سایت آیت‌الله صافی اصفهانی.</ref> | ||
از شخصیت‌های بزرگ دیگر، آیت‌الله سیدحسن مرتضوی که اکنون در حوزه مشهد تدریس خارج دارد، در مدرسه صدر حجره داشت و استاد سیدمحمدرضا جلالی حسینی با ایشان هم حجره بود. همچنین مرحوم آیت‌الله شیخ احمد دشتی نجفی، شیخ محمدرضا اصفهانی جرقویه‌ای، استاد محمد رجائی و شیخ محمد دهاقانی از جمله ساکنین در این مدرسه بودند. <ref>مصاحبه با استاد حسینی جلالی.</ref> | از شخصیت‌های بزرگ دیگر، آیت‌الله سیدحسن مرتضوی که اکنون در حوزه مشهد تدریس خارج دارد، در مدرسه صدر حجره داشت و استاد سیدمحمدرضا جلالی حسینی با ایشان هم حجره بود. همچنین مرحوم آیت‌الله شیخ احمد دشتی نجفی، شیخ محمدرضا اصفهانی جرقویه‌ای، استاد محمد رجائی و شیخ محمد دهاقانی از جمله ساکنین در این مدرسه بودند.<ref>مصاحبه با استاد حسینی جلالی.</ref> | ||
==توصیف مدرسه== | ==توصیف مدرسه== | ||
شخصی که در سال 1390ش از مدرسه دیدن کرده است آنجا را اینطور توصیف می‌کند: مساحت حجره‌ها تقریباً 2 در 3 متر مربع بود و یک مَدرَس بزرگ به مساحت 250متر مربع داشت. از درب ورودی سمت شارع زین‌العابدین، مدرسه دارای حیاطی نسبتاً کوچک و بعد حیاطی وسیعی بود که در قسمت کوچک آن دیگ گذاشته و غذا می‌پختند. مدرسه حدود پنجاه حجره داشت و طلاب ساکن در آن نیز به همین تعداد بودند. آقای شیخ محمد کعبی یکی از روحانیون از طرف [[آیت‌الله سیستانی]] مدیریت مدرسه را برعهده داشت. | شخصی که در سال 1390ش از مدرسه دیدن کرده است آنجا را اینطور توصیف می‌کند: مساحت حجره‌ها تقریباً 2 در 3 متر مربع بود و یک مَدرَس بزرگ به مساحت 250متر مربع داشت. از درب ورودی سمت شارع زین‌العابدین، مدرسه دارای حیاطی نسبتاً کوچک و بعد حیاطی وسیعی بود که در قسمت کوچک آن دیگ گذاشته و غذا می‌پختند. مدرسه حدود پنجاه حجره داشت و طلاب ساکن در آن نیز به همین تعداد بودند. آقای شیخ محمد کعبی یکی از روحانیون از طرف [[آیت‌الله سیستانی]] مدیریت مدرسه را برعهده داشت. | ||