انتفاضه شعبانیه: تفاوت میان نسخه‌ها

امروز چند نفر با حمل تعدادی تابوت وارد حرم امام حسین(ع) شدند. بعدها روشن شد که این افراد، بعثی‌ها و نیروهای امنیتی بوده‌اند که تعدادی اسلحه و نارنجک را درون تابوت‌هایی حمل کرده و به بهانه تشییع چند جنازه وارد حرم شده و خود را برای درگیری با مردم آماده می‌کنند. آنها درهای حرم امام حسین و حضرت عباس(ع) را بستند و فقط یک در را برای ورود زائران باز نگه داشتند و آنها را بازرسی بدنی می‌کردند؛ گویا حکومت از شعله‌ور شدن قیام مردم کربلا در روز سهشنبه به وسیله جاسوسهایی که در میان انقلابی‌ها داشت، مطلع شده بود. با لو رفتن نقشه انقلابی‌ها، آنان تصمیم گرفتند به همان پست بازرسی حرم حمله برده و بعثی‌ها را خلع سلاح کنند. آنان با موفقیت در این عملیات، حرم را از کنترل بعثی‌ها درآورده و به تعدادی سلاح سبک دست یافتند. صدای گلوله و تکبیر به هم گره خورده است. در میان مردم تعدادی از فراریان جبهه جنگ کویت نیز حضور دارند. درگیری‌ها ۱۲ساعت بعد با پیروزی نسبی انقلابی‌ها کم‌رنگ می‌شود. شماری از نیروهای امنیتی که توسط انقلابی‌ها به اسارت گرفته شده‌اند، برای بازجویی به یکی از حجره‌های حرم امام حسین(ع) برده شدند. یک هنگ ارتش از استان دیاله برای سرکوب مردم به کربلا آمده و در [[مدرسه حسن خان]] تجمع کرده‌اند. صبح امروز دو دستگاه تانک پیشرفته تی72 در باب بغداد، به غنیمت انقلابی‌ها درآمد. از بلندگوهای حرمها اعلام می‌شود که هر کس از مردم که هدایت تانک می‌داند، تانکی را برداشته و به مرکز امنیتی باب بغداد حمله کند. در ساعت ۲:۳۰ بعدازظهر مردم به سوی استانداری کربلا به راه افتادند. صدای رگبار مسلسل‌ها تمامی ندارد و بر شمار مردم افزوده می‌شود. در همین لحظه گروهی به سوی اداره امنیت در حرکتند. پس از تبادل سنگین آتش، چند ساعت بعد مأموران امنیت در جاده کربلا به مسی اداره امنیت پرچم سفیدی را به نشانه تسلیم باال برده و اسلحه‌های خود را تحویل انقلابی‌ها دادند. مردم تمام زندانیها را از اداره امنیت آزاد کرده و پرونده‌های انباشته در اداره را سوزاندند. ساعت پنج عصر گروهی به مرکز اطالعات یورش برده و آن را تصرف کردند. تعدادی زندانی کویتی را نیز آزاد کرده و به خانه‌های خود بردند و نیمه شب به طرف مرز کویت هدایت کردند. امروز نظامیهای تازه نفس به کربلا وارد شدند و انقلابی‌ها برای مقابله در »سوق الحسین« جمع شده‌اند. اولین گروه از خبرنگاران ایرانی نیز که غیررسمی وارد عراق شده‌اند، به کربلا رسیدند. چهل تن از نجفیهای مسلح هم بر بام حرم مطهر امام حسین(ع) مسلط بر خیابان‌های اطراف می‌دهند. 184 فرهنگ زیارت، شماره 10و11 ،بهاروتابستان 1391 چهارش نبه 19 ش عبان 1411 ق / 15 اسفند 1369 ش / 6 مارس 1991 م امروز تعدادی از بعثی‌های بازداشت شده آزاد و تعدادی در کنار باغ سادات در دویست متری حرم امام حسین(ع) اعدام شدند. به رسم قدیم، پرچم سبزرنگی به نشانه خوانخواهی امام حسین(ع) به جای پرچم قرمز گنبد حرم مطهر نصب شد و مردم حاضر در صحن حرم شعارهای »یا ثاراهلل« و »یالثارات الحسین« سر دادند. این افراد همه کربلایی نبودند؛ بلکه از شهرهای مختلف هم آمده بودند. تعدادی نیز از سپاه بدر حضور دارند. استاندار کربلا سرلشکر »صابر الدوری« به مکان نامعلومی متواری شد. او قب ًال مدیر استخبارات کربلا بود و در جریان انتفاضه، مدیر کل دستگاه امنیتی رژیم بعثی شد. عصر امروز پست ایست و بازرسی نزدیک حرم مطهر اباعبداهلل7 مورد عملیات استشهادی یکی از زنان شجاع کربلایی قرار گرفت. او دو نارنجک دستی به طرف مأمورین پرتاب کرد که در نتیجه آن سه نفر از مأمورین کشته و پنج تن دیگر زخمی شدند و خود آن زن نیز به شهادت رسید. ساعت سه عصر در منطقهای نزدیک بیمارستان العباس، تیراندازی میان مردم و مأمورین شدید بود. بلندگوهای حرم اخبار لحظه به لحظه انتفاضه را به اطالع مردم و نیروهای مقاومت می‌رساند. شعارهای »اهلل اکبر، النصر لالسلام، ال اله اال اهلل محمدرسول اهلل و صدام عدواهلل« قطع نمی‌شود امروز اسلحه‌های فراوانی به دست جوانان انقالبی افتاد و به همین سبب درگیریها شدت یافت و چندین اتومبیل نظامی و غیرنظامی به آتش کشیده شد. یک هنگ ارتش از استان دیاله برای سرکوب مردم به کربلا آمده و در مدرسه »حسن خان« تجمع کرده‌اند. صبح امروز دو دستگاه تانک پیشرفته تی72 در باب بغداد به غنیمت انقلابی‌ها درآمد. از بلندگوهای حرمها اعلام می‌شود که هر کس از مردم که هدایت تانک می‌داند، تانکی را برداشته و به مرکز امنیتی باب بغداد حمله کند. 185 فرهنگ زیارت، شماره 10و11 ،بهاروتابستان 1391 یورش مجدد انقلابی‌ها به استانداری و درگیری با بعثی‌های پناه گرفته در آن، تا پاسی از شب ادامه داشت تا اینکه مردم توانستند با تانکی که به غنیمت گرفته بودند، در استانداری را شکسته و آن را به تصرف خویش درآورند. با تصرف استانداری کربلا و دستیابی به انبار سلاح آن، انقلابی‌ها به اسلحه‌های بیشتری دست یافتند. سران مردمی انقالب بوسیله بسیمهای غنیمتی از پلیس با هم در ارتباط هستند. پنجشنبه 20 شعبان 1411 ق / 16 اسفند 1369 ش / 7 مارس 1991 م امروز پانصد تن از نجفیها برای یاری مردم کربلا، مسیر هشتاد کیلومتری را به هر وسیلهای بود طی کردند و خود را به این شهر رساندند. درگیریها به جلوی درمانگاه حرم امام حسین(ع) کشیده شده است. ظهر امروز حدود پنج‌هزار نفر از نیروهای امنیتی در محاصره انقلابی‌ها قرار گرفته و خلع سلاح شدند. آنان پس از بازجویی آزاد شدند، ولی همینها شش ماه بعد، هنگامی که تعدادی از کربلاییهای بازداشت شده به زندان رضوانیه منتقل شدند، بدترین و خشنترین برخوردها را با ایشان داشته و شیعیان را مشتی کافر شورشی که خونشان حالل است، توصیف می‌کردند. آمبوالنسها مجروحین را به صحن حرم امام حسین و ابالفضل العباس8 منتقل می‌کنند. انقلابی‌ها به استخبارات )اداره اطالعات( کربلا یورش برده و با اسلحه‌هایی که در طول این مدت به چنگ آوره بودند، استخبارات را تسخیر کردند. تعدادی از استخباراتیها کشته و تعدادی نیز به باغهای اطراف فرار کردند. امروز همچنین مرکز حزب بعث در شهرک قادسیه )از شهرکهای اطراف کربلا( به اشغال انقلابی‌ها درآمد. پنجاه نفر از انقلابی‌ها شهید و صدوپنجاه نفر از بعثی‌ها کشته شدند. گارد ریاست جمهوری از سمت سیفسعد به سوی کربلا حرکت کرده و چند نقطه کربلا را با خمپاره و موشک زمین به زمین هدف قرار دادند. جمعه 21 شعبان 1411 ق / 17 اسفند 1369 ش / 8 مارس 1991 م واحدهای بیشتری از گارد ریاست جمهوری در اطراف کربلا سنگر گرفتهاند. البته انقلابی‌ها موفق شدند آنها را به عقب برانند. مردم بعد از زد و خوردی خونین در نزدیکی بیمارستان مخصوص کودکان که بیمارستان صدام نام داشت )در جاده کربلاـ بغداد( تجهیزات ارزشمندی به غنیمت گرفتند. 186 فرهنگ زیارت، شماره 10و11 ،بهاروتابستان 1391 امروز مهندسین انقالبی توانستند یک مرکز رادیویی را در حرم مطهر امام حسین و ابالفضل العباس8 راهاندازی کنند و اخبار انتفاضه کربلا را به صورت زنده مخابره کنند. یکی از انقلابی‌ها می‌گوید: با گروهی وارد اداره اطالعات کربلا شدیم؛ صدای ناله به گوشم می‌خورد، ولی منبع صدا را پیدا نمی‌کردم. با کمی دقت متوجه شدم صدا از طبقه زیرزمین می‌آید. باالخره به هر شکلی بود، با کمک چند نفر راه را پیدا کردیم. زندانی مخوف و تاریک و البته بسیار بزرگ که تا آن وقت، انقلابی‌ها از وجود آن بیخبر بودند. امروز موشکی به محله »باب السلالمه« اصابت کرد که چند مجروح و شهید بر جای گذاشت. بمباران کربلا شدت یافت. انقلابی‌ها برای تأمین ارزاق مردم، در کنار حرم امام حسین(ع) نان و خرما توزیع می‌کنند. یکی دیگر از محلهای توزیع آذوقه، باب بغداد است. ش نبه 22 ش عبان 1411 ق / 18 اس فند 1369 ش / 9 مارس 1991 م واحدهای گارد ریاست جمهوری با چهار لشکر مجهز و مجرب به نامهای مدینه منوره، عابد، بغداد و حمورابی، از چهار سو به کربلا حمله بردند و بالگردهای خمپاره‌انداز آنها را پشتیبانی می‌کردند. مکانهای مقدس به شدت مورد حمله توپخانه قرار می‌گیرد و حلقه محاصره مردم کربلا تنگتر و تنگتر می‌شود. نیمی از نجفیانی که برای کمک به کربلا آمدهاند، امروز به نجف بازگشتند. امروز مردم به دفتر حزب بعث در کربلا حمله کرده و پس از دسترسی به سلاحهای آن، به ستاد نظامی که امروز پانصد تن از نجفیها برای یاری مردم کربلا، مسیر هشتاد کیلومتری را به هر وسیلهای بود طی کردند و خود را به این شهر رساندند. درگیریها به جلوی درمانگاه حرم امام حسین(ع) کشیده شده است. ظهر امروز حدود پنجهزار نفر از نیروهای امنیتی در محاصره انقلابی‌ها قرار گرفته و خلع سلاح شدند. آنان پس از بازجویی آزاد شدند. یکی از انقلابی‌ها می‌گوید: با گروهی وارد اداره اطالعات کربلا شدیم؛ صدای ناله به گوشم می‌خورد، ولی منبع صدا را پیدا نمی‌کردم. با کمی دقت متوجه شدم صدا از طبقه زیرزمین می‌آید. باالخره به هر شکلی بود، با کمک چند نفر راه را پیدا کردیم. زندانی مخوف و تاریک و البته بسیار بزرگ که تا آن وقت، انقلابی‌ها از وجود آن بیخبر بودند. 187 فرهنگ زیارت، شماره 10و11 ،بهاروتابستان 1391 نزدیک یک بیمارستان بود رفته و پس از درگیری از ساعت 3 تا 6 بعدازظهر، توانستند بر ستاد مسلط شوند. ساختمان ستاد به آتش کشیده شد و گروهی از نظامیان تسلیم شده و گروهی سلاحها را به نشانه عدم مقاومت بر زمین انداخته و فرار کردند. هنگام عصر جوانی انقالبی در پی عملیاتی استشهادی به زیر یکی از تانکهای بعثی که به طرف حرمها می‌آمد رفت و آن را منفجر کرد و خود نیز شهید شد. چند موشک به خیابان‌های اطراف حرم امام حسین و اباالفضل العباس8 پرتاب شد، ولی عمل نکرد. بالگردها به باالی شهر می‌آمدند، ولی به سوی نقاط کور شلیک می‌کردند؛ گویا خلبانهای آنها از کسانی بودند که نمی‌خواستند به سوی مردم یا به سمت حرمها شلیک کنند. یک واحد از گارد ریاست جمهوری سعی داشت تا از سمت جاده نجف ـ کربلا به این شهر حمله کند که با مقاومت جوانان دالور و انقالبی در محله عباسیه مواجه شدند و پانزده نفر تلفات دادند. نیروهای امنیتی از موشکهای 60 میلیمتری استفاده می‌کردند، ولی راه به جایی نبردند. آنان حتی از پرتاب بمبهای خوشهای نیز دریغ نداشتند. یکشنبه 23 شعبان 1411 ق / 19 اسفند 1369 ش / 10 مارس 1991 م از انقلابی‌ها خواسته شد تا برای رویارویی با واحدهای گارد ریاست جمهوری در باب بغداد ّ تجمع کنند. این درخواست، با خواندن اعلامیهای از بلندگوهای حرم مطهر به اطالع ایشان و حر رسید. تعدادی بعثی در ساختمان نیمسوخته استانداری تحصن کرده و با دست یافتن به انبار آذوقه و اسلحه همچنان مقاومت می‌کردند، اما آذوقه و مهماتشان به پایان رسید و پس از سه روز کشمکش تسلیم انقلابی‌ها شدند. اجساد کشتگان طرفین در مدت این سه روز، روی زمین رها شده بود و هیچ یک فرصت رسیدگی به آنها را پیدا نکرده بودند. بوی مشمئز کنندهای فضای اطراف را فرا گرفته بود. تعدادی بعثی که تسلیم انقلابی‌ها شده بودند، اعدام انقالبی شدند. ّی امروز برای چندمین بار کربلا بمباران شد. یک واحد گارد ملی، به مرقد ابنفهد حل رسیده و بر خیابان قبله مسلط شده است. دوشنبه 24 شعبان 1411 ق / 20 اسفند 1369 ش / 11 مارس 1991 م صدام، »علی حسن المجید« که در ماجرای استفاده از سلاحهای شیمیایی در جنگ با ایران، به »علی شیمیایی« معروف شد را به وزارت کشور منصوب کرد. او پسرعموی صدام و عامل اصلی جنایت حلبچه بود. 188 فرهنگ زیارت، شماره 10و11 ،بهاروتابستان 1391 انقلابی‌ها به ادارات و مدارس بعثی و بانکها و کارخانه‌ها حمله کرده و کارمندانشان را به اسارت گرفتند و اثاثیه و اسباب این اماکن را به نقاط دیگر انتقال دادند. مردم به کارخانه بستهبندی خرما رفته، بسته‌های بزرگ خرما را با هر وسیلهای بود، به انقلابی‌ها رساندند. حتی برخی بسته‌های بزرگ خرما را بر روی سرشان حمل می‌کردند. آنان همچنین سایر مواد غذایی مانند برنج و روغن و آرد را از انبارها برای انقلابی‌ها می‌فرستادند. امروز تعداد زیادی از مجاورین و زائرین در حرم امام حسین(ع) تحصن کرده‌اند. سهشنبه 25 شعبان 1411 ق / 21 اسفند 1369 ش / 12 مارس 1991 م انقلابی‌ها به طرف بغداد به حرکت درآمدند، ولی برخی از عشایر طرفدار صدام مانع ادامه حرکت ایشان شدند تا اینکه گارد ریاست جمهوری رسید و انقلابی‌ها را به عقب راند. »عنیفص« رئیس طایفه »آل بوعلوان« در قتل عام خانواده‌هایی که مردانشان از کربلا بیرون آمدهاند، مشارکت جدی داشت و زنان و کودکان را زنده به گور می‌کرد و افسران گارد ریاست جمهوری را در شناسایی هویت انقلابی‌ها یاری می‌رساند. شماری از عشایری که صدام پول زیادی به آنان داده بود، مسیر امدادرسانی در یازده کیلومتری بزرگراه بغداد ـ کربلا را سد کردند و در این فاصله، گارد ریاست جمهوری همه انقلابی‌ها را قتل عام کرد. در چنین روزی انقلابی‌ها چند فروند بالگرد نظامی را ساقط کردندکه یکی از آنها نزدیک 189 فرهنگ زیارت، شماره 10و11 ،بهاروتابستان 1391 مقام مهدی سقوط کرد و دیگری در روستای جمالیه در شمال غربی کربلا سرنگون شد. خلبان یکی از آنها به اسارت درآمد و برای مداوا به صحن حسینی انتقال یافت، ولی روز بعد درگذشت. نیروهای امنیتی با پخش اعلامیه‌هایی از مردم غیرمسلح خواستهاند که از شهر بیرون بروند؛ زیرا تا ساعاتی دیگر شهر بمباران خواهد شد. امروز نیروهای نظامی از محورهای جنوب غربی، شمال شرقی و شرق به کربلا یورش ّ بن یزید ریاحی در آن قرار ّ در جنوب غربی کربلا )جایی است که قبر حر آوردند. منطقه حر دارد( که تا کربلا شش کیلومتر فاصله دارد و در ادامه مسیر، به دریاچه رزازه می‌رسد. رژیم بعث پیکر تعدادی از شهدای انتفاضه را در این دریاچه انداخت. نیروهای مهاجم با انهدام خانه‌ها و تخریب کشتزارهای سر راه، خود را به کربلا رساندند. تعدادی تانک از طرف محله علقمی به سوی کربلا هجوم آورده و هر چه بر سر راهشان بود را با خاک یکسان کردند. ساعت هفت عصر حمالت متوقف شد. انقلابی‌ها در ساعات پایانی امروز توانستند از حرکت یک ستون متشکل از بیست تانک و تعدادی زرهپوش که از سمت شمال کربلا به مرکز شهر و حرم حضرت اباالفضل7 نزدیک می‌شدند، جلوگیری کنند. انقلابی‌ها با سادهترین تجهیزات، تانکها را در باب بغداد محاصره کرده و تعدادی را منهدم کردند.  

امروز در اعلامیه‌هایی که توسط بالگردها در سطح شهر پخش می‌شد، مردم تهدید به استفاده از بمبهای شیمیایی شدند. بعثی‌ها از مردم خواستهاند که شهر را ترک کنند و به باغهای اطراف بروند. به مردم قول داده شد که مسیر هندیه امن است. صدها نفر از زائران و مجاوران که در شهر گرفتار آمده بودند، در ستونهای طوالنی به سوی هندیه حرکت کردند؛ اما بالگردها با تیربار و موشک همه را کشتند. اطراف کربلا و اماکن مهم نزدیک به بافت قدیمی شهر، امروز آماج حمله توپخانه قرار گرفت و محله‌های مسکونی و غیرنظامی عباسیه، عسکری، نصر و چند محله دیگر ویران شد. شماری از مردم به حرمهای مطهر پناه بردند و برخی به مکانهای دیگری فرار کردند. مردم از جهت غذا و آب و دارو به شدت در سختیاند. نیروهای امنیتی از چند محور به سوی ّب، رزازه، و ... توپخانه و بالگردها هم از آنها پشتیبانی می‌کنند. کربلا در حرکتند: از مسی 190 فرهنگ زیارت، شماره 10و11 ،بهاروتابستان 1391 ً به انقلابی‌ها روحیه بلندگوهای حرم امام حسین(ع) دائما می‌دهند و ایشان را به دفاع هرچه بهتر تشویق می‌کند. شام چهارشنبه فرا رسیده است. ساعت هشت شب حمالت توپخانه دشمن دوباره آغاز می‌شود. واحدهای گارد ریاست جمهوری بسیار به حرمهای مطهر نزدیک شده‌اند و با بلندگو از مردم می‌خواهند اسلحه‌ها را بر زمین گذاشته و تسلیم شوند. بعثی‌ها به مردم می‌گویند به حرمها پناه نبرید؛ بلکه به کارخانهای در ده کیلومتری شهر به نام »سرمستون« بروند تا در امان بمانند و هر کس از این دستورات سرپیچی کند، باید خود را برای مرگ آماده کند. مردم در دوره انتفاضه از شهرهای اطراف نیز به کربلا آمده بودند؛ با این خیال که صدام حرمت شهرهای مقدس و حرمهای مطهر را نگه می‌دارد، اما نمی‌دانستند سرنوشتی بدتر از شهرهای دیگر در انتظارشان است. مأموران در ماشینهای جنگی خود و تعدادی در کارخانه بستهبندی خرما سنگر گرفتهاند. امروز سه روز مقاومت مردم و انقلابی‌ها در حرم مطهر درهم شکست. استاندار موقت کربلا در ایام انتفاضه »عبدالخالق عبدالعزیز« بعثی‌ها را جمع کرده و از آنان خواست تا مردم و انقلابی‌ها را با وعده پول، خلع سلاح کنند. نیروهای امنیتی وارد حرم مطهر امام حسین(ع) می‌شوند. »حسین کامل« شخصی را به عنوان مؤذن حرم انتخاب می‌کند، ولی اذانی به شیوه متداول اهل سنت در پنج وعده و با حذف شهادت به والیت امیرمؤمنان7 و تغییرات دیگر گفته می‌شود. حسین کامل، داماد صدام و از اندک افرادی بود که اجازه داشت مسلح به مالقات صدام برود. او با اختیارات کامل و شماری از عشایری که صدام پول زیادی به آنان داده بود، مسیر امدادرسانی در یازده کیلومتری بزرگراه بغداد ـ کربلا را سد کردند و در این فاصله، گارد ریاست جمهوری همه انقلابی‌ها را قتل عام کرد. در اعلامیه‌هایی که توسط بالگردها در سطح شهر پخش می‌شد، مردم تهدید به استفاده از بمبهای شیمیایی شدند. بعثی‌های از مردم خواستهاند که شهر را ترک کنند و به باغهای اطراف بروند. به مردم قول داده شد که مسیر هندیه امن است. صدها نفر از زائران و مجاوران که در شهر گرفتار آمده بودند، در ستونهای طوالنی به سوی هندیه حرکت کردند؛ اما بالگردها با تیربار و موشک همه را کشتند. 191 فرهنگ زیارت، شماره 10و11 ،بهاروتابستان 1391 4 همراه با نیروهای گارد و با توپ و تانک و موشک به کربلا آمده بود. امروز اعلامیهای با امضای علی حسن المجید به دست مردم می‌رسد که در آن نوشته شده: ارتش عراق که در جنگ با نیروهای ائتلاف، در مقابل نیروی نظامی سی دولت ایستاد، به راحتی می‌تواند هر شورش داخلی را سرکوب کند.  

امروز آب به روی مردم کربلا بسته شد. این قطعی آب سیزده روز ادامه داشت. صبح امروز حمالت همهجانبه نیروهای نظامی و امنیتی آغاز شد. سردر باب قبله حرم امام حسین(ع) تخریب شد. کتابخانه حرم ویران و کتب نفیس و خطی آن به غارت رفت. بیمارستان حرم نیز منهدم گردید. ّی محاصره شدند و چهار سرباز بعثی در خیابان امام حسین(ع) نزدیک مرقد ابنفهد حل سلاحها را انداخته و تسلیم انقلابی‌ها شدند و بیدرنگ ندای یا حسین یا حسین سر می‌دادند. انقلابی‌ها فریاد می‌کشند: چه شد؟! همین حاال حسین(ع) را شناختید؟! 192 فرهنگ زیارت، شماره 10و11 ،بهاروتابستان 1391 شهرکهای حومه کربلا از جمله شهرک بلدیه، نقیب، معلمین و شهدا خالی از سکنه شده است. امروز یک بالگرد در مقابل حسینیه اصفهانیها در خیابان امام حسین(ع) به دست انقلابی‌ها ساقط شد. برخی از ترس، به قبرستان پناه بردهاند. در شهرک عباسیه درگیری تنبهتن گزارش می‌شود. ساعت نه صبح امروز، حمله جدیدی از چهار سو به کربلا آغاز شد؛ از محله عسکری، حر، سیف سعد و باب بغداد. راه کربلا به نجف بسته شده است. تعدادی از طالب حوزه علمیه کربلا با انجام عملیات استشهادی توانستند ساعتها ستون زرهی صدامیان را از ورود به مرکز شهر بازدارند. ساعت هشت شب بمباران شهر و حومه کربلا برای ساعاتی پایان می‌یابد. البته گاهی صدای شلیک توپخانه به گوش می‌رسد. واحد سیاسی گارد ریاست جمهوری شایعه کرده است که شهر توسط نیروهای ایرانی و آمریکایی و اسرائیلی اشغال شده و آنها به کشتار مردم و تجاوز به نوامیس مشغولند و عملیات گارد ریاست جمهوری برای نجات مردم است و مردم بیصبرانه منتظر ورود ارتش برای نجات خویشند! برخی از انقلابی‌ها، تعدادی از اموال عمومی را تخریب می‌کنند تا بعثی‌ها نتوانند از آنها علیه مردم یا حرمهای مطهر سوء استفاده کنند. تعدادی از نیروهای امنیتی وارد حرم امام حسین و اباالفضل العباس8 شدند و با بلندگو اعلام کردند که اهالی کربلا به خانه‌هایشان بروند. حکومت نظامی و مقررات منع رفتوآمد بعد از مغرب ّو از سرباز و در شهر به اجرا گذاشته شد و خیابان‌ها ممل ماشینهای جنگی شده است. خیابان‌ها بدون هر گونه روشناییاند و برق منطقه قطع شده است. بر اثر شلیک هر خمپاره که به سوی حرمها شلیک می‌شد، مردم روی زمین می‌افتادند و حیاط و صحن حرمهای مطهر مخصوصاً حرم امام حسین(ع) بار دیگر به خون مظلومان و شهدا رنگین شد. بعثی‌ها مردم را در کنار ضریح امام حسین(ع) به رگبار بستند. زنان و مردان کهنسال و کودکانی بودند که نقش زمین می‌شدند. فضای حزن و ماتم بر حرم امام حسین(ع) حکمفرماست. آب به روی مردم کربلا بسته شد. این قطعی آب سیزده روز ادامه داشت. صبح امروز حمالت همهجانبه نیروهای نظامی و امنیتی آغاز شد. سردر باب قبله حرم امام حسین(ع) تخریب شد. کتابخانه حرم ویران و کتب نفیس و خطی آن به غارت رفت. بیمارستان حرم نیز منهدم گردید. 193 فرهنگ زیارت، شماره 10و11 ،بهاروتابستان 1391 امروز در برنامهای که از رادیو پخش شد، گفته شد که ارتش توانسته است بر استانهای شمال و جنوب مسلط شود و در همین سخنرانی حسین کامل را به عنوان حاکم نظامی کربلا منصوب کرد.  

امروز نیروهای تازه نفس بعثی وارد کربلا می‌شوند و هر که را می‌بینند، بیدرنگ به رگبار می‌بندند. آنان به سرعت خود را به حرمهای مطهر امام حسین و اباالفضل العباس8 رساندند. در اصلی بارگاه منور امام حسین(ع) در سمت قبله از جا کنده شده است. تعداد زیادی از زنان و کودکان که به حرم پناه بردهاند، به شهادت رسیدهاند. تکه‌های طال و نقره در و دیوار حرم که بر اثر اصابت گلوله خمپاره و مسلسل از جا کنده شده و پراکنده روی زمین ریخته، نصیب فرماندهان جنایتکار بعثی می‌شود. تمام این فجایع دراره حضرت عباس(ع) تکرار شد و حتی شبکه ضریح شریف آن حضرت نیز مورد هتک و اهانت قرار گرفت. نیروهای بعثی و گارد ریاست جمهوری از روی حقد و کینه، به اسامی مبارک معصومین: که در جای جای حرم نقش بسته، شلیک می‌کردند. کربلا اکنون به شهری می‌ماند که زمینلرزهای مهیب در آن رخ داده است. حسین کامل وارد حرم مطهر امام حسین(ع) می‌شود و بیشرمانه در برابر بارگاه حضرت می‌ایستد و فریاد می‌کشد: من حسینم و تو نیز حسینی! به زودی مشخص خواهد شد چه کسی غالب و چه کسی مغلوب است! سپس به یکی از افسرانش که از اهالی موصل است، دستور می‌دهد تا گلوله توپی به سمت ضریح امام حسین(ع) شلیک کند؛ اما آن افسر سرپیچی کرده و می‌گوید: من اهل موصلم و به باورها و سنتهای شناخته شدهای ملتزمم که یکی از آنها احترام به مسجد است. این مکان صرف نظر از اینکه چه کسی در آن آرمیده، مسجدی از مساجد خداست. اخالق و عرف به من اجازه چنین توهینی را نمی‌دهد. معاونش نیز از دستور حسین کامل سرپیچی می‌کند. حسین کامل سلاح کمری خود را کشیده و هر دو افسر را به قتل می‌رساند و خود سوار بر تانکی شده و به سوی حرم امام حسین(ع) حرکت می‌کند و به افسر درجهدار دیگری دستور می‌دهد تا به سوی حرم حضرت اباالفضل7 شلیک کند. بر روی تانکهای بعثی نوشته شده: »الشیعة بعد الیوم«؛ یعنی بعد از امروز، دیگر هیچ شیعهای وجود نخواهد داشت. به دستور حسین کامل درهای حرم به روی مردمی که در آن پناه گرفتهاند، بسته می‌شود. به گفته شاهدان، حسین کامل در وسط صحن می‌ایستد و فریاد می‌کشد: هرکس می‌خواهد زنده بماند، در کنار من بایستد و هر کس می‌خواهد بمیرد، در کنار ضریح حسین بایستد تا او نجاتش 194 فرهنگ زیارت، شماره 10و11 ،بهاروتابستان 1391 دهد! پیرمردی از بین جمعیت بیرون می‌آید و با شجاعت در کنار ضریح می‌ایستد. به دنبالش زنی به همراه کودکی آمده و در کنار پیرمرد قرار می‌گیرند. حسین کامل دستور می‌دهد تا درهای حرم را باز کنند. جمعیت حاضر بیرون می‌روند و آن سه تن در کنار ضریح به شهادت می‌رسند. حسین کامل سه روز در حرم امام حسین(ع) ماند و در این مدت با کفش به روضه منوره حسینی آمد و شد داشت. او چند نوجوان را که شاید به سن بلوغ هم نرسیده بودند، اعدام یا زنده به گور کرد. ساعت دوازده ظهر، بالگردها در ارتفاع پایین شروع به تیراندازی می‌کنند. حسین کامل دستور داده است تا هر کس در کوچه و پسکوچه‌های کربلا دیده می‌شود، بازداشت شده و به بینالحرمین آورده شود. تعداد اسرا تا دوهزار نفر برآورد شده است که همهشان ظرف فقط چند دقیقه قتل عام می‌شوند. خود حسین کامل و چند فرمانده دیگر در این جنایت، مشارکت مستقیم دارند. ً سه ساعت توپخانه دشمن آرام عصر امروز تقریبا می‌گیرد. نیروهای امنیتی هشدار چندباره می‌دهند که مردم، شهر را ترک کنند و بعد از دو ساعت، نزدیک غروب بمباران را از سر می‌گیرند. زنی در حالی که بچه شیرخوارش را در بغل گرفته بود و از مقابل حرم امام حسین(ع) عبور می‌کرد، هدف تکتیراندازان گارد رئیس جمهور قرار گرفت و در کنار باب قبله به شهادت رسید؛ در حالی که طفلش همچنان در بغلش گریه می‌کرد و فریادرسی نداشت. امروز بعثی‌ها به چند اتومبیل امداد نیز حمله کرده و آنها را با سرنشینانش به آتش کشیدند. تعداد زیادی از زنان و کودکان که به حرم پناه بردهاند، به شهادت رسیدهاند. تکه‌های طال و نقره در و دیوار حرم که بر اثر اصابت گلوله خمپاره و مسلسل از جا کنده شده و پراکنده روی زمین ریخته، نصیب فرماندهان جنایتکار بعثی می‌شود. تمام این فجایع دراره حضرت عباس(ع) تکرار شد و حتی شبکه ضریح شریف آن حضرت نیز مورد هتک و اهانت قرار گرفت. نیروهای بعثی و گارد ریاست جمهوری از روی حقد و کینه، به اسامی مبارک معصومین: که در جای جای حرم نقش بسته، شلیک می‌کردند. 195 فرهنگ زیارت، شماره 10و11 ،بهاروتابستان 1391

امروز گارد ریاست جمهوری از کربلا بیرون رفت و همزمان، خبرنگاران اجازه ورود به کربلا را به طور رسمی پیدا کردند. البته خبرنگاران ایرانی چند روز قبل، به طور غیررسمی و مخفیانه وارد کربلا شده بودند. 196 فرهنگ زیارت، شماره 10و11 ،بهاروتابستان 1391

که در این زمان وزیر کشور به دستور علی حسن المجید شده بود، تخریب خانه‌ها و ساختمانها در بینالحرمین متوقف شد. او این دستور را پس از دیدار با شیخ عبدالطیف دارمی و شیخ عبدالحسین خطیب صادر کرد. پنجش نبه 9 ذیالقع ده 1411 ق / 2 خ رداد 1370 ش / 23 می 1991 م سید محمد حسینی، کلیددار حرم حضرت اباالفضل7 به اتهام همکاری با انقلابی‌ها دستگیر و به بغداد فرستاده شد. جمعه 10 ذی‌القعده 1411 ق / 3 خرداد 1370 ش / 24 می 1991 م پرچم حرمهای مطهر امام حسین و اباالفضل العباس8 که سوخته و پاره شده بود، تعویض شد و اذان در حرم امام حسین(ع) به همان شکل سابق شیعی درآمد. ش نبه 11 ذی‌القعده 1411 ق / 4 خرداد 1370 ش / 25 می 1991 م تعمیر گنبدهای آسیبدیده حرمهای مطهر آغاز شد و برق حرمها به جریان افتاد. پنجش نبه 23 ذیالقعده 1411 ق / 16 خرداد 1370 ش / 6 ژوئن 1991 م مدرسه بروجردی و حسینیه خراسانیها و مدرسه سلیمیه به بهانه نوسازی تخریب گردید و کتب خطی و نفیس آن زیر خروارها خاک دفن شد. یکش نبه اول جمادیالثانی 1411 ق / 17 آذر 1370 ش / 8 دسامبر 1991 م صدام در یک سخنرانی گفت: با اینکه کویت اسلحه‌های پیشرفته داشت، اما فقط در طی هشت ساعت اشغال شد؛ ولی سرکوب مردم کربلا چهارده روز طول کشید. 197 فرهنگ زیارت، شماره 10و11 ،بهاروتابستان 1391 محاکمه ظاهری برخی از انقلابی‌ها کربلا در یکی از محکمه‌های بعثی شهر کربلا آغاز شد. تعداد این گروه بیست نفر بود که همگی به اعدام محکوم شدند. در گزارش سازمان ملل متحد، درصد تعداد کشته‌های عراق در باالترین رتبه جهانی قرار دارد و در این میان کربلا بیشترین تعداد کشته، اسیر و مفقود االثر را در میان شهرهای عراق داشته است