←زمینه‌ها
(اصلاح نویسه‌های عربی، اصلاح فاصلهٔ مجازی) |
|||
| خط ۹: | خط ۹: | ||
===انتفاضه رجب=== | ===انتفاضه رجب=== | ||
دستگیری دوباره سید محمدباقر صدر، این‌بار همراه خواهرش | دستگیری دوباره سید محمدباقر صدر، این‌بار همراه خواهرش [[بنت‌الهدی صدر|بنت‌الهدی]]، جنبش دیگری را راه انداخت که به انتفاضه رجب شهرت یافت. نتیجه این انتفاضه آزادی سید محمدباقر صدر بود. <ref name=":0" /> | ||
===دوران خفقان=== | ===دوران خفقان=== | ||
پیروزی انقلاب اسلامی در ایران و تأثیر آن بر تفکرات شیعی | پیروزی انقلاب اسلامی در [[ايران|ایران]] و تأثیر آن بر تفکرات شیعی [[عراق]]، صدام را نسبت به بقای دولتش نگران کرد. از همین روی، با شدت بیشتری با عالمان و روحانیان مبارز برخورد کرد. شهادت محمدباقر صدر به همراه خواهرش بنت‌الهدی، شهادت شماری از آل حکیم، دستگیری و تبعید بسیاری از روحانیان مبارز و فعالان سیاسی بخشی از این اقدامات بود. سخت‌گیری‌های صدام و همراه شدن آن با جنگ تحمیلی توده‌های شیعی را به سکوت واداشت. آن‌ها منتظر فرصتی برای خیزشی نو بودند؛ ضعف دولت صدام پس از شکست در اشغال [[کویت]]، زمینه را برای آن‌ها آماده کرد.<ref name=":0" /> | ||
===حمله صدام به کویت=== | ===حمله صدام به کویت=== | ||
صدام، در | صدام، در ۱۰ محرم ۱۴۱۱ق. (۲ آگست ۱۹۹۰م)، به کویت حمله کرده، این کشور کوچک، ولی ثروتمند را استان نوزدهم [[عراق]] خواند. نیروهای عدی، پسر ارشد صدام، مأموران ساجده همسر صدام و علی حسن المجید، معروف به علی شیمیایی به چپاول برنامه‌ریزی شده کویت پرداختند؛ به گونه‌ای که کاخ جدید ساجده، پر از مرمرهای کویتی شد و خودروهای گران‌قیمت کویتی در بازاهای [[بغداد]] به فروش می‌رسید.<ref>من پسر صدام بودم، ص ٢٣٣ - ٢۵٢.</ref> در پی این حمله، کشورهای غربی برای دفاع از کویت به منطقه لشکرکشی کردند. سرانجام [[صدام]] مجبور شد در فوریه، خاک کویت را تخلیه کند. برخی بر این باورند که حمله صدام به کویت با ترغیب غرب و چراغ سبز [[آمریکا]] آغاز شد. آن‌ها به دیدار کلسبی، سفیر وقت آمریکا در عراق، با صدام استناد کرده‌اند.<ref>The Iraq War The Rigional Impacton Shiites ، Kurds ، Sunnid Arab, p8</ref> کلبسی در مصاحبه‌ای با روزنامه نیویورک تایمز به طور تلویحی از رضایت آمریکا به این حمله خبر داده است.{{یادداشت|او می‌گوید: «هیچ‌کس فکر نمی‌کرد که صدام قصد تصرف تمام خاک کویت را دارد. در واقع اگر صدام یورش خود را به حوزه نفتی مورد منازعه رُمَیله و جزایر مورد اختلاف محدود می‌داشت، شورای امنیت مداخله نمی‌کرد.»}}<ref>پرونده محرمانه جنگ خلیج فارس، ص١١.</ref> وی چند سال پس از این، در یک تصادف مشکوک کشته شد. برخی، همراهی شاه [[اردن]] با صدام و سخنرانی بوش پدر درباره نظم نوین جهانی، چند روز پیش از حمله عراق را از دیگر نشانه‌های چراغ سبز آمریکا دانسته‌اند.<ref>برنامه گفت‌وگوی خبری، شبکه دو سیمای جمهوری اسلامی ایران، ٩ دی ٨۵، با حضور امیر عبداللهیان و آقامحمدی.</ref> | ||
===حمله آمریکا به عراق=== | ===حمله آمریکا به عراق=== | ||
حمله عراق به کویت و در پی آن، حمله آمریکا به عراق، نقطه عطفی در تاریخ این کشور شمرده می‌شود. در واقع سیاست جدید آمریکا در قبال اپوزیسیون | آمریکا با همکاری ۲۱ کشور دیگر در سال ۱۴۴۱ق. (ژانویه ۱۹۹۱م) چند ماه پس از حمله صدام به کویت، برای نجات کویت به عراق حمله کرد. حمله عراق به کویت و در پی آن، حمله آمریکا به عراق، نقطه عطفی در تاریخ این کشور شمرده می‌شود. در واقع سیاست جدید آمریکا در قبال اپوزیسیون عراق، صف‌بندی جدید نیروهای معارض و همچنین تبلیغات و شعارهای جدید صدام مبنی بر ادعای اسلام‌گرایی از این تاریخ نمایان می‌شود. <ref>کویت از پیدایش تا بحران، ص٣١٧.</ref> | ||
==آغاز انتفاضه شعبانیه== | ==آغاز انتفاضه شعبانیه== | ||
انتفاضه شعبانیه، یک روز پس از اعلام آتش‌بس بین [[عراق]] و [[آمریکا]]، در ۱۴ شعبان ۱۴۱۱ق. (اول مارس ١٩٩١م) و با شلیک یک گلوله تانک، از سوی یکی از ارتشیان پیوسته به مردم، به تصویر دیواریِ صدام در میدان سعد [[بصره]]، آغاز شد و دامنه آن به دیگر شهرهای شیعه‌نشین کشیده شد. در این انقلاب، بیشتر مناطق شیعه‌نشین، از جمله بصره، [[ناصریه]]، [[عماره]]، [[کربلا]] و [[نجف]] به دست معترضان افتاد. علت موفقیت آغازینِ این انقلاب، ضعف دولت صدام در پی شکست اشغال کویت، حمله آمریکا به عراق و فرار سربازان عراقی بود. شیعیان که سال‌ها در خفقان بودند، ضعف دولت را فرصتی مناسب برای انقلاب دیدند.<ref name=":1" /> | |||
تظاهرات نجف در ظهر روز یکشنبه ١۶ شعبان ١۴١١ق. (٣ مارس ١٩٩١م) شکل گرفت و مراکز حکومتی به سرعت در برابر موج مردم، شکست خورده و اسلحه‌ها به دست مردم افتاد. مجاهدان، [[آستان مقدس امام علی(ع)|حرم امام علی(ع)]] را به عنوان مقر فرماندهی خود انتخاب کردند. در روز بعد، هیئت‌های حسینی با شعارهای خون‌خواهی برای اهل بیت(ع) درحالی که برخی از آن‌ها مسلح بودند، وارد خیابان‌های اصلی شدند و استانداری را گرفتند.<ref name=":2">مجله پژوهش و حوزه، به نقل از محمد یعقوبی،مسئول حزب فضیله و از نزدیکان سید محمد صدر.</ref> | تظاهرات نجف در ظهر روز یکشنبه ١۶ شعبان ١۴١١ق. (٣ مارس ١٩٩١م) شکل گرفت و مراکز حکومتی به سرعت در برابر موج مردم، شکست خورده و اسلحه‌ها به دست مردم افتاد. مجاهدان، [[آستان مقدس امام علی(ع)|حرم امام علی(ع)]] را به عنوان مقر فرماندهی خود انتخاب کردند. در روز بعد، هیئت‌های حسینی با شعارهای خون‌خواهی برای اهل بیت(ع) درحالی که برخی از آن‌ها مسلح بودند، وارد خیابان‌های اصلی شدند و استانداری را گرفتند.<ref name=":2">مجله پژوهش و حوزه، به نقل از محمد یعقوبی،مسئول حزب فضیله و از نزدیکان سید محمد صدر.</ref> | ||