←واژه‌شناسی
| خط ۷: | خط ۷: | ||
غری، به معناى زيباروى و بناى زيبا است.<ref name=":0">فرهنگ‌نامه زیارت، فصلنامه فرهنگ زیارت، شماره ۵، ص 14.</ref> | غری، به معناى زيباروى و بناى زيبا است.<ref name=":0">فرهنگ‌نامه زیارت، فصلنامه فرهنگ زیارت، شماره ۵، ص 14.</ref> | ||
== موقعیت == | |||
بسیاری از واژه‌شناسان، «رجلٌ غَرِىٌ» را مرد زیبارو معنا کرده‌اند.<ref>تهذيب اللغة، ج8، ص160؛ المحيط في اللغة، ج5، ص123؛ الصحاح، ج6، ص2446.</ref> ابن فارس لغت شناس، اصل این کلمه را به معنای شگفتی از زیبایی شیئی دانسته است.<ref>معجم مقاييس اللغه، ج4، ص419.</ref> | |||
==موقعیت== | |||
منطقه غری، در پشت كوفه قرار داشته كه پیکر امام على (عليه السلام) براى دفن به آن‌جا برده شد. | منطقه غری، در پشت كوفه قرار داشته كه پیکر امام على (عليه السلام) براى دفن به آن‌جا برده شد. | ||
| خط ۲۶: | خط ۳۵: | ||
| لینک = http://lib.hajj.ir/View/fa/Book/BookView/Image/1279/1/14 | | لینک = http://lib.hajj.ir/View/fa/Book/BookView/Image/1279/1/14 | ||
}} | }} | ||
* '''تهذيب اللغة'''، محمد بن احمد ازهرى، دار احياء التراث العربي، بيروت، 1421ق. | |||
* '''الصحاح: تاج اللغة و صحاح العربية،''' اسماعيل بن حماد جوهرى، دار العلم للملايين، بيروت، 1376ق. | |||
* '''المحيط فى اللغة'''، اسماعيل بن عباد صاحب، عالم الكتب، بيروت، 1414ق. | |||
* '''معجم مقاييس اللغة'''، احمد بن فارس ابن فارس، مكتب الاعلام الاسلامي، قم، 1404ق. | |||
{{پایان}} | {{پایان}} | ||