←واژه‌شناسی
| خط ۱۱: | خط ۱۱: | ||
بسیاری از واژه‌شناسان، «رجلٌ غَرِىٌ» را مرد زیبارو معنا کرده‌اند.<ref>تهذيب اللغة، ج8، ص160؛ المحيط في اللغة، ج5، ص123؛ الصحاح، ج6، ص2446.</ref> ابن فارس لغت شناس، اصل این کلمه را به معنای شگفتی از زیبایی شیئی دانسته است.<ref>معجم مقاييس اللغه، ج4، ص419.</ref> | بسیاری از واژه‌شناسان، به صورت ترکیب وصفی «رجلٌ غَرِىٌ» آورده و آن را مرد زیبارو معنا کرده‌اند.<ref>تهذيب اللغة، ج8، ص160؛ المحيط في اللغة، ج5، ص123؛ الصحاح، ج6، ص2446.</ref> برخی واژه‌های دیگر از همین اصل، به معنای زیبایی و نیکویی آمده است.ابن فارس لغت شناس، اصل این کلمه را به معنای شگفتی از زیبایی شیئی دانسته است.<ref>معجم مقاييس اللغه، ج4، ص419.</ref> | ||
| خط ۳۶: | خط ۳۶: | ||
}} | }} | ||
* '''تهذيب اللغة'''، محمد بن احمد ازهرى، دار احياء التراث العربي، بيروت، 1421ق. | *'''تهذيب اللغة'''، محمد بن احمد ازهرى، دار احياء التراث العربي، بيروت، 1421ق. | ||
* '''الصحاح: تاج اللغة و صحاح العربية،''' اسماعيل بن حماد جوهرى، دار العلم للملايين، بيروت، 1376ق. | *'''الصحاح: تاج اللغة و صحاح العربية،''' اسماعيل بن حماد جوهرى، دار العلم للملايين، بيروت، 1376ق. | ||
* '''المحيط فى اللغة'''، اسماعيل بن عباد صاحب، عالم الكتب، بيروت، 1414ق. | *'''المحيط فى اللغة'''، اسماعيل بن عباد صاحب، عالم الكتب، بيروت، 1414ق. | ||
* '''معجم مقاييس اللغة'''، احمد بن فارس ابن فارس، مكتب الاعلام الاسلامي، قم، 1404ق. | *'''معجم مقاييس اللغة'''، احمد بن فارس ابن فارس، مكتب الاعلام الاسلامي، قم، 1404ق. | ||
{{پایان}} | {{پایان}} | ||