زیارت امین الله: تفاوت میان نسخهها
←در سیره بزرگان
(←پانوشت) |
|||
خط ۶: | خط ۶: | ||
امام زينالعابدين (عليه السلام) در اوج عرفان، خطاب به امير مؤمنان على (عليه السلام) آن را انشاء فرموده | امام زينالعابدين (عليه السلام) در اوج عرفان، خطاب به امير مؤمنان على (عليه السلام) آن را انشاء فرموده | ||
== در سیره بزرگان == | <br /> | ||
امام خمينى | |||
== اعتبار == | |||
زيارت امينالله, زيارتى است در اوج اعتبار؛ هم از جهت سند و هم از حيث متن و محتوا، كه جابر بن عبدالله انصارى آن را از امام باقر (عليه السلام) نقل مى كند. | |||
==در سیره بزرگان== | |||
[[امام خمينى]]، در مدت 14 سال اقامت در [[نجف]]، هر شب براى زيارت امام علی(ع) به [[آستان مقدس امام علی(ع)|حرم وی]] مشرف شده، روبهروى صورت و محل دو انگشت او ایستاده و زيارت امينالله مىخواند.<ref>محمدحسن رحيميان، در سايه آفتاب (يادها و يادداشتهايى از زندگى امام خمينى) , ص ٢.</ref> محمدتقی بهجت، عارف و فقیه شیعی زیارت امین الله را مهم خوانده است.<ref>رضا باقيزاده، برگى از دفتر آفتاب, ص ١٣.</ref> | |||
== محتوا == | |||
زيارت امينالله, زيارتى است كه زائر با دو سلام بر ولى خدا، صاحب ولايت مطلقه محمديه (صلى الله عليه و آله) كه به منزله كليدهاى ورود به درياى معرفت است، از طريق باب ولايت، به درياى موّاج معرفت حق پا مىگذارد و ديرى نمى پايد كه خود را در آغوش لطف حق مىيابد و والاترين خواستههاى ماورايى را از خدا طلب مىكند.<br />زيارت امينالله, زيارتى عرفانى است كه گرچه مخاطب نخست آن، على (عليه السلام) است، اما در اين زيارت، از آن بزگوار جز با لقب «اميرالمؤمنين» كه لقب ويژه و نشان برجسته اوست، ياد نمىشود؛ زيرا به حقيقت و به طور مطلق، كسى جز او امير مؤمنان نيست و اطلاق اين لقب بر ديگران از حاكمان و زمامداران مسلمانان، استعمال لفظ در معنايى بوده كه براى آن وضع نشده است. | |||
==پانوشت== | ==پانوشت== | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} |