آتشسوزی در آستان عسکریین(ع): تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش
(←پانوشت) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۴: | خط ۴: | ||
[[رده:مقالههای در دست ویرایش]] | [[رده:مقالههای در دست ویرایش]] | ||
== رویداد == | ==رویداد== | ||
در سال ۱۱۰۶ق. حادثهای، منجر به آتشسوزی در [[آستان مقدس امامین عسکریین(ع)]] شد. در این رویداد، فرشهای [[روضه]]، ضریح، چوبها و درهای حرم سوخت.<ref name=":0">بحارالأنوار ( ج۵٠، ص٣٣٧) </ref> | در سال ۱۱۰۶ق. حادثهای، منجر به آتشسوزی در [[آستان مقدس امامین عسکریین(ع)]] شد. در این رویداد، فرشهای [[روضه]]، ضریح، چوبها و درهای حرم سوخت.<ref name=":0">بحارالأنوار ( ج۵٠، ص٣٣٧) </ref> | ||
== علت == | ==علت== | ||
[[محمدباقر مجلسی]]، عالم [[شیعه|شیعی]]، بیمبالاتی رومیها و گروهی از اعراب، که سامرا را در اختیار داشته و به روضه آستان عسکریین کمتر اعتنا میکردند دلیل این آتشسوزی دانسته است. به باور او، سادات و بزرگان به واسطه ستمگری، از سامرا کوچ کرده و آستان آن دو امام به دست این افراد افتاده بود. از جمله بیاعتنایی آنها موردی بود که باعث آتشسوزی شد و آن این که یک شب چراغی را در محل نامناسب قرار داده بودند، در داخل روضه، از فتیله آتش به فرش اثر گذاشت. کمکم به چوبها و سرانجام آتش سوزی ادامه یافت. هیچ کس نبود که خاموش کند. فرشها و ضریح و چوبها و درهای حرم تمام سوخت.<ref name=":0" /> | [[محمدباقر مجلسی]]، عالم [[شیعه|شیعی]]، بیمبالاتی رومیها و گروهی از اعراب، که سامرا را در اختیار داشته و به روضه آستان عسکریین کمتر اعتنا میکردند دلیل این آتشسوزی دانسته است. به باور او، سادات و بزرگان به واسطه ستمگری، از سامرا کوچ کرده و آستان آن دو امام به دست این افراد افتاده بود. از جمله بیاعتنایی آنها موردی بود که باعث آتشسوزی شد و آن این که یک شب چراغی را در محل نامناسب قرار داده بودند، در داخل روضه، از فتیله آتش به فرش اثر گذاشت. کمکم به چوبها و سرانجام آتش سوزی ادامه یافت. هیچ کس نبود که خاموش کند. فرشها و ضریح و چوبها و درهای حرم تمام سوخت.<ref name=":0" /> | ||
== حاشیه == | ==حاشیه== | ||
این رویداد، حاشيه هايى را در جامعه وقت به وجود آورد كه شعاع آن، | این رویداد، حاشيه هايى را در جامعه وقت به وجود آورد كه شعاع آن، به باورها نیز رسید. محمدباقر مجلسی، اين آتشسوزى را موجب سستى عقيدۀ برخی از شيعيان ضعيف الاعتقاد و مستمسكى براى دشمنان امامان(ع) دانسته است.{{یادداشت|آنان توقع داشتند، آتشسوزی با معجزه یا کرامت، خاموش شود. این توقع، باعث ایجاد سستی در برخی موافقان، و سرزنش در برخی مخالفان شده بود.}} | ||
اين آتشسوزى موجب سستى عقيدۀ | |||
با آنكه اينها نمىدانستند چنين پيش آمدهايى موجب زيان به مقام ائمۀ گرام نخواهد شد و از جلال و عظمت ايشان نمىكاهد. اين وقايع خشم پروردگار است بر مردم و ضرورتى ندارد كه پيوسته معجزهاى بكنند؛ زيرا اعجاز تابع مصالح كلّى و اسرار بسيار ريز و مهمى است كه ما نميتوانيم پى به موقعيت و يا عدم موقعيت بروز و ظهور معجزه ببريم. اين خود نوعى امتحان و آزمايش براى مردم است.» | با آنكه اينها نمىدانستند چنين پيش آمدهايى موجب زيان به مقام ائمۀ گرام نخواهد شد و از جلال و عظمت ايشان نمىكاهد. اين وقايع خشم پروردگار است بر مردم و ضرورتى ندارد كه پيوسته معجزهاى بكنند؛ زيرا اعجاز تابع مصالح كلّى و اسرار بسيار ريز و مهمى است كه ما نميتوانيم پى به موقعيت و يا عدم موقعيت بروز و ظهور معجزه ببريم. اين خود نوعى امتحان و آزمايش براى مردم است.» |