آستان مقدس امام حسین(ع): تفاوت میان نسخه‌ها
←مناره عبد
(←منابع) |
|||
| خط ۶۴: | خط ۶۴: | ||
==نخستین ساختمان قبر شریف== | ==نخستین ساختمان قبر شریف== | ||
درباره نخستین ساختمان بنا شده بر قبر شریف امام حسین(ع)، در منابع تاریخی معتبر، اطلاع دقیقی در دست نیست. اما نویسندگان معاصر تاریخ کربلا و بارگاه امام حسین(ع)، اقوال و ادعاهایی را درباره تاریخ احداث نخستین بنا روی قبر بیان کرده‌اند که از اعتبار تاریخی، برخوردار نیست. برخی گفته‌اند قبیله بنی‌اسد که امام حسین(ع) و سایر شهیدان را به خاک سپردند، نخستین کسانی بودند که بر قبور آنان، تربتی ساختند. اما به نوشته برخی دیگر، [[مختار ثقفی]]، نخستین کسی بود که به ساخت‌وساز بر قبر مطهر اقدام نمود.<ref> | درباره نخستین ساختمان بنا شده بر قبر شریف امام حسین(ع)، در منابع تاریخی معتبر، اطلاع دقیقی در دست نیست. اما نویسندگان معاصر تاریخ کربلا و بارگاه امام حسین(ع)، اقوال و ادعاهایی را درباره تاریخ احداث نخستین بنا روی قبر بیان کرده‌اند که از اعتبار تاریخی، برخوردار نیست. برخی گفته‌اند قبیله بنی‌اسد که امام حسین(ع) و سایر شهیدان را به خاک سپردند، نخستین کسانی بودند که بر قبور آنان، تربتی ساختند. اما به نوشته برخی دیگر، [[مختار ثقفی]]، نخستین کسی بود که به ساخت‌وساز بر قبر مطهر اقدام نمود.<ref>[[تاریخ کربلاء و حائر الحسین(ع) (کتاب)|تاریخ کربلا و حائر حسینی]]، عبدالجواد الکلیددار، ص208؛ نزهة اهل الحرمین فی عمارة المشهدین، السید حسن الصدر، ص23.</ref> | ||
گرچه هیچ‌یک از این اقوال، مستند نیست و نمی‌توان به راحتی آنها را پذیرفت، اما وجود سقیفه (سایبان) یا گنبد کوچکی روی قبر شریف امام(ع)، در قرن دوم هجری، دور از ذهن نیست؛ زیرا در روایتی از [[امام صادق(ع)]] درباره چگونگی زیارت امام حسین(ع) و بیان زیارتنامه ایشان، آمده است: «اگر از سمت ورودی رو به مشرق آمدی، پس در ورودی بایست و بگو...».<ref>اعیان الشیعه به نقل از کامل الزیارات، ابن‌قولویه.</ref> همچنین در ادامه، پس از بیان زیارتنامه امام(ع) و [[حضرت علی‌اکبر]]، آمده است که «از سقیفه خارج می‌شوی و مقابل قبور شهدا می‌ایستی».<ref>اعیان الشیعه به نقل از کامل الزیارات، ص256.</ref> | گرچه هیچ‌یک از این اقوال، مستند نیست و نمی‌توان به راحتی آنها را پذیرفت، اما وجود سقیفه (سایبان) یا گنبد کوچکی روی قبر شریف امام(ع)، در قرن دوم هجری، دور از ذهن نیست؛ زیرا در روایتی از [[امام صادق(ع)]] درباره چگونگی زیارت امام حسین(ع) و بیان زیارتنامه ایشان، آمده است: «اگر از سمت ورودی رو به مشرق آمدی، پس در ورودی بایست و بگو...».<ref>اعیان الشیعه به نقل از کامل الزیارات، ابن‌قولویه.</ref> همچنین در ادامه، پس از بیان زیارتنامه امام(ع) و [[حضرت علی‌اکبر]]، آمده است که «از سقیفه خارج می‌شوی و مقابل قبور شهدا می‌ایستی».<ref>اعیان الشیعه به نقل از کامل الزیارات، ص256.</ref> | ||
| خط ۱۲۵: | خط ۱۲۵: | ||
در همین سال، سلطان اویس، نیز به بازسازی و توسعه بنای آستان مقدس اقدام نمود و پس از وی، فرزندانش به نام‌های سلطان حسن و سلطان حصین، کار تکمیل بنا و توسعه را ادامه دادند. تاریخ این توسعه بنای آستان، در کتیبه‌ای در محلی که امروزه در حرم امام حسین(ع) به نام «[[نخله مریم]]» شناخته می‌شود، ثبت شده بود. اما در سال 1216 ه. ق، عثمانی‌ها آن را از محل خود برداشتند و اثری از آن، باقی نگذاشتند. | در همین سال، سلطان اویس، نیز به بازسازی و توسعه بنای آستان مقدس اقدام نمود و پس از وی، فرزندانش به نام‌های سلطان حسن و سلطان حصین، کار تکمیل بنا و توسعه را ادامه دادند. تاریخ این توسعه بنای آستان، در کتیبه‌ای در محلی که امروزه در حرم امام حسین(ع) به نام «[[نخله مریم]]» شناخته می‌شود، ثبت شده بود. اما در سال 1216 ه. ق، عثمانی‌ها آن را از محل خود برداشتند و اثری از آن، باقی نگذاشتند. | ||
عبدالجواد کلیددار معتقد است که ساختمان کنونی آستان امام حسین(ع)، مربوط به توسعه بنای آن در دوره سلطان اویس است. اما پس از آن، بارها دولتمردان شیعه و عثمانی‌ها، در آن بازسازی و تغییراتی ایجاد کرده‌اند. در نتیجه، به‌صورت اولیه خود، باقی نمانده است.<ref> | عبدالجواد کلیددار معتقد است که ساختمان کنونی آستان امام حسین(ع)، مربوط به توسعه بنای آن در دوره سلطان اویس است. اما پس از آن، بارها دولتمردان شیعه و عثمانی‌ها، در آن بازسازی و تغییراتی ایجاد کرده‌اند. در نتیجه، به‌صورت اولیه خود، باقی نمانده است.<ref>[[تاریخ کربلاء و حائر الحسین(ع) (کتاب)|تاریخ کربلا و حائر حسینی]]، عبدالجواد کلیددار، ص244 و 247.</ref> می‌گویند در جریان توسعه آل جلایر، دو مناره، مجاور ایوان اصلی حرم ایجاد شد که [[علامه سماوی]]، ماده تاریخ آن را عبارت «دو ستون زرین»، معادل 793 ه. ق، گفته است.<ref>مجالی اللطف بارض الطف، الشیخ محمد السماوی، ص304.</ref> | ||
[[پرونده:123.jpg|بندانگشتی|300px|نمایی از بین‌الحرمین]] | [[پرونده:123.jpg|بندانگشتی|300px|نمایی از بین‌الحرمین]] | ||
| خط ۳۲۷: | خط ۳۲۷: | ||
====مناره عبد==== | ====مناره عبد==== | ||
{{اصلی|مناره عبد}} | |||
در گذشته، افزون‌بر دو گلدسته موجود در دو طرف ایوان اصلی حرم امام حسین(ع)، مناره سومی نیز در ضلع شرقی آستان مقدس وجود داشته که از نظر هنر و معماری اسلامی، بسیار ارزشمند و بااهمیت بوده است. این گلدسته که به نام «[[مناره عبد]]» شناخته می‌شد، در سال 767 ه. ق، به دست مرجان بن عبدالله، حاکم عراق، در دوره سلطان اویس جلایری، ساخته شد. قطر قاعده آن، حدود بیست متر و ارتفاع آن، چهل متر بود و نمای آن با کاشی‌های زیبا، تزیین یافته بود.<ref>[[تاریخ کربلاء و حائر الحسین(ع) (کتاب)|تاریخ کربلا و حائر حسینی]]، ص318؛ تاریخ مرقد الحسین والعباس(ع)، ص179.</ref> | در گذشته، افزون‌بر دو گلدسته موجود در دو طرف ایوان اصلی حرم امام حسین(ع)، مناره سومی نیز در ضلع شرقی آستان مقدس وجود داشته که از نظر هنر و معماری اسلامی، بسیار ارزشمند و بااهمیت بوده است. این گلدسته که به نام «[[مناره عبد]]» شناخته می‌شد، در سال 767 ه. ق، به دست مرجان بن عبدالله، حاکم عراق، در دوره سلطان اویس جلایری، ساخته شد. قطر قاعده آن، حدود بیست متر و ارتفاع آن، چهل متر بود و نمای آن با کاشی‌های زیبا، تزیین یافته بود.<ref>[[تاریخ کربلاء و حائر الحسین(ع) (کتاب)|تاریخ کربلا و حائر حسینی]]، ص318؛ تاریخ مرقد الحسین والعباس(ع)، ص179.</ref> | ||
| خط ۳۵۴: | خط ۳۵۴: | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
== منابع == | ==منابع== | ||
{{منابع}} | {{منابع}} | ||
{{برگرفتگی | {{برگرفتگی | ||