مسجد صاحب حدائق (کربلا): تفاوت میان نسخهها
←مکان
بدون خلاصۀ ویرایش |
(←مکان) |
||
خط ۳: | خط ۳: | ||
[[رده:مقالههای در دست ویرایش]] | [[رده:مقالههای در دست ویرایش]] | ||
==مکان= | {{جعبه اطلاعات بنای مذهبی | ||
| بنيانگذار = [[یوسف بحرانی]] | |||
| تأسیس = سده دوازدهم قمری | |||
| مکان = [[کربلا]]، محله باب الطاق، کوچه زعفرانی، روبهروی [[مدرسه هندی (کربلا)|مدرسه هندی]] | |||
| نامهای دیگر = جامع سلطانیه | |||
| وضعیت = | |||
| بازسازی = دهه شصتم سده چهاردهم میلادی | |||
}} | |||
'''مسجد صاحب حدائق''' یا '''جامع سلطانیه'''، در [[کربلا]]، نزدیک [[آستان مقدس امام حسین(ع)|حرم امام حسین(ع)]]، کوچه زعفرانی و روبهروی مدرسه هندی قرار گرفته و توسط [[یوسف بحرانی]] (م.۱۱۸۶ق)، معروف به صاحب حدائق ساخته شد. | |||
== | ==معرفی== | ||
< | مسجد صاحب حدائق که به جامع سلطانیه معروف است، در کربلا، نزدیک [[آستان مقدس امام حسین(ع)|حرم امام حسین(ع)]]،<ref name=":0">تراث کربلاء، ص۳۶۹.</ref> روبهروی باب سلطانی،<ref>حاشیه و متن حائر حسینی، فصلنامه فرهنگ زیارت، شماره ۳ و ۴، ص۲۳۷.</ref> محله باب الطاق،<ref name=":1">[http://www.mk.iq/view.php?id=1880&ids=1 المساجد القديمة في مدينة كربلاء المقدسة]، مرکز تراث کربلاء.</ref> کوچه زعفرانی،<ref name=":0" /> روبهروی [[مدرسه هندی (کربلا)|مدرسه هندی]] و [[مسجد بهبهانی|مسجد جامع بهبهانی]] قرار گرفته است.<ref>تراث کربلاء، ص۳۸۶؛ عمارة کربلاء، ص۱۷۳.</ref> | ||
مسجد صاحب حدائق، توسط یوسف بحرانی (م.۱۱۸۶ق)، معروف به صاحب حدائق ساخته شد.<ref name=":2">عمارة کربلاء، ص۱۷۳.</ref> این مسجد، برای توسعه خیابان سلطانیه{{یادداشت}} تخریب شده،<ref name=":1" /> و در دهه هشتادم سده بیستم میلادی (دهه شصتم سده چهاردهم قمری)<ref name=":2" /> بازسازی و تجدید بنا شد. امروزه با نام جامع السلطانیه نام گذاری شده است.<ref name=":1" /> | |||
در سال ۱۹۶۵م. شهید سید عمادالدین بحرانی در آن نماز جمعه برگزار میکرد.<ref name=":1" /> | |||
==پانوشت== | ==پانوشت== | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
خط ۲۱: | خط ۳۱: | ||
}} | }} | ||
* '''تراث کربلاء'''، سلمان هادی طعمه، مشعر، تهران، ١٣٩٣ش. | |||
'''عمارة كربلاء: دراسة عمرانية وتخطيطية'''، رؤوف محمد علی انصاری، موسسه الصالحاتی، دمشق، ۲۰۰۶م. | * '''عمارة كربلاء: دراسة عمرانية وتخطيطية'''، رؤوف محمد علی انصاری، موسسه الصالحاتی، دمشق، ۲۰۰۶م. | ||
{{پایان}} | {{پایان}} |