بدون خلاصۀ ویرایش
(←مدفن) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱۹: | خط ۱۹: | ||
| اساتید = ملا رحمت‌الله | | اساتید = ملا رحمت‌الله | ||
}} | }} | ||
'''محمد بن سلیمان فضولی'''، که به بغدادی نیز شهرت دارد، یکی از شاعران صوفی‌مسلک و سرشناس ترک در سده دهم قمری و از اندیشمندان [[شیعه|شیعی]] است. او در [[عراق]]، در زمان سلطنت آق قویونلوها، به دنیا آمده، مدتی در [[بغداد]] اقامت داشته و بیشتر زندگی خود را در [[کربلا]] | '''محمد بن سلیمان فضولی'''، که به بغدادی نیز شهرت دارد، یکی از شاعران صوفی‌مسلک و سرشناس ترک در سده دهم قمری و از اندیشمندان [[شیعه|شیعی]] است. او در [[عراق]]، در زمان سلطنت آق قویونلوها، به دنیا آمده، مدتی در [[بغداد]] اقامت داشته و بیشتر زندگی خود را در [[کربلا]] گذرانده است. وی آثار فراوانی مانند کلیات اشعار ترکی، فارسی و عربی، حدیقة السعداء و مطلع الاعتقاد نگاشته است. مهمترین دلیل شهرت او، شعرهای ترکی اوست. برخی از اشعار ترکی او با تعابیر «شورانگیر و حیرت‌آور» یاد کرده‌اند. فضولی، شعرهای فراوانی در ستایش [[امامان(ع)]] به ویژه [[امام علی(ع)]] و [[امام حسین(ع)]] نگاشته است. او بین سال‌های ۹۶۳ تا ۹۷۰ق. درگذشت و در کربلا، نزدیک [[آستان مقدس امام حسین(ع)|حرم امام حسین(ع)]]، کنار [[مقبره عبدالمؤمن دده]] دفن شد. وی آرامگاهی داشت که برای توسعه خیابان اطراف حرم تخریب شد. امروزه سنگ قبری از او وجود دارد. | ||
==تبار== | ==تبار== | ||
محمد بن سلیمان فضولی، فرزند ملا سلیمان حلَی، از عالمان بزرگ و مفتی شهر [[حلّه]] بود.<ref>آذربایجان ادبیات تاریخینه بیر باخیش (نگاهی به تاریخ ادبیات آذربایجان)، ویژه‌نامه مجله «وارلیق»</ref> وی از قبیله [[ایران|ایرانی]]<nowiki/>تبار و ترک‌زبان بیات بود. این قبیله از [[آذربایجان]] به [[عراق]] عرب مهاجرت کرده و در شهر حلّه سکنی گزیده بود.<ref name=":1" /> | محمد بن سلیمان فضولی، فرزند ملا سلیمان حلَی، از عالمان بزرگ و مفتی شهر [[حلّه]] بود.<ref>آذربایجان ادبیات تاریخینه بیر باخیش (نگاهی به تاریخ ادبیات آذربایجان)، ویژه‌نامه مجله «وارلیق»</ref> وی از قبیله [[ایران|ایرانی]]<nowiki/>تبار و ترک‌زبان بیات بود. این قبیله از [[آذربایجان]] به [[عراق]] عرب مهاجرت کرده و در شهر حلّه سکنی گزیده بود.<ref name=":1" /> | ||