پرش به محتوا

شبستان: تفاوت میان نسخه‌ها

۲۰۸ بایت حذف‌شده ،  ‏۲۸ اکتبر ۲۰۱۹
←‏واژه‌شناسی و چیستی: اصلاح نویسه‌های عربی، اصلاح ارقام، اصلاح سجاوندی
(←‏واژه‌شناسی و چیستی: اصلاح نویسه‌های عربی، اصلاح ارقام، اصلاح سجاوندی)
خط ۴: خط ۴:
[[پرونده:شبستان مجاور گنبدخانه مسجد امام اصفهان.jpg|بندانگشتی|شبستان کنار گنبدخانه مسجد امام اصفهان.]]
[[پرونده:شبستان مجاور گنبدخانه مسجد امام اصفهان.jpg|بندانگشتی|شبستان کنار گنبدخانه مسجد امام اصفهان.]]


==واژه‌شناسی و چیستی==
== واژه‌شناسی و چیستی ==
برای واژه شبستان، در واژه‌نامه‌های قدیمی، معناهای گوناگون و گاه بدون شباهت اشاره شده که البته در همه آن‌ها ارتباطی با شب وجود دارد؛ این معانی عبارت است از: خوابگاه؛ شب‌خانه؛{{یادداشت|که حرمسرا، خلوتخانه و خوابگاه پادشاهان است.}} بخشی از خانه که جای توقف در شب است و به آن اندرونی و زنانه گویند؛ حرمسرا. برای شبستان در مسجد، دو معنا نقل شده است؛ معنای نخست عبارت است از جایی در مساجد که درویشان و غیر آن‌ها در آن قسمت عبادت کنند و شب‌ها نیز در آن بخوابند. معنای دوم عبارت است از آن بخش از ساختمان مسجد که از هیچ طرف باز نیست و ورود و خروج به آن از درها است، چون در شب‌های سرد، نماز جماعت در آن‌جا خوانده می‌شود.<ref>لغت‌نامه دهخدا، ذیل واژه شبستان، به نقل از ناظم الاطباء، برهان قاطع، فرهنگ نظام؛ فرهنگ فارسی عمید؛ فرهنگ فارسی معین.</ref> عمید، معنای شبستان را گسترده‌تر دانسته و بخش سقف‌دار مسجدهای بزرگ را شبستان دانسته است.<ref>فرهنگ فارسی عمید، ذیل واژه شبستان.</ref>
برای واژه شبستان، در واژه‌نامه‌های قدیمی، معناهای گوناگون و گاه بدون شباهت اشاره شده که البته در همه آن‌ها ارتباطی با شب وجود دارد؛ این معانی عبارت است از: خوابگاه؛ شب‌خانه؛{{یادداشت|که حرمسرا، خلوتخانه و خوابگاه پادشاهان است.}} بخشی از خانه که جای توقف در شب است و به آن اندرونی و زنانه گویند؛ حرمسرا. برای شبستان در مسجد، دو معنا نقل شده است؛ معنای نخست عبارت است از جایی در مساجد که درویشان و غیر آن‌ها در آن قسمت عبادت کنند و شب‌ها نیز در آن بخوابند. معنای دوم عبارت است از آن بخش از ساختمان مسجد که از هیچ طرف باز نیست و ورود و خروج به آن از درها است، چون در شب‌های سرد، نماز جماعت در آن‌جا خوانده می‌شود.<ref>لغت‌نامه دهخدا، ذیل واژه شبستان، به نقل از ناظم الاطباء، برهان قاطع، فرهنگ نظام؛ فرهنگ فارسی عمید؛ فرهنگ فارسی معین.</ref> عمید، معنای شبستان را گسترده‌تر دانسته و بخش سقف‌دار مسجدهای بزرگ را شبستان دانسته است.<ref>فرهنگ فارسی عمید، ذیل واژه شبستان.</ref>


برخی، شبستان را در معمــاری مســجدهای تاریخــی ایران، فضای مسطح و سقف‌دار و از هر چهار سو بسته‌ی مسجدها دانسته‌اند، کــه در آن نماز خوانده می‌شــود و دسترســی نمازگــزاران به آن بــا اســتفاده از یــک یا چنــد در صورت می‌گیرد.<ref>گونه‌شناسی شبستان‌محور مسجدهای تاریخی ایران، نشریه هنرهای زیبا-معماری و شهرسازی، دوره ۲۳، ص۱۹، به نقل از تحلیل متون تاریخی به قصد بازشناسی مدلول‌هــای معمــاری واژه شبســتان.</ref> هرچند استفاده از واژه‌ی شبستان برای دلالت بر چنین فضاهایی در مســجدها، امــری دیرینــه نیســت و از حــدود ســده‌ی دوازدهم قمری در متــون تاریخــی، واژه‌ی شبســتان را در معنــای فضــای نمازخانــه‌ای مســجدها بــه کار برده‌انــد. در واقــع واژه‌ی شبستان در گذر زمان، معانی متفاوتی به خود گرفته است؛ ازجملــه ســرای زنان، حرمســرا، گرمخانه، جای دلگیــر، خوابگاه، خانــه، جــای تاریــک، غــار، نمازخانــهی مســجدها، خلوتخانــه )طاهــری، ۱۳۹۶<ref>گونه‌شناسی شبستان‌محور مسجدهای تاریخی ایران، نشریه هنرهای زیبا-معماری و شهرسازی، دوره ۲۳، ص۱۹.</ref>
برخی، شبستان را در معماری مسجدهای تاریخی ایران، فضای مسطح و سقف‌دار و از هر چهار سو بستهٔ مسجدها دانسته‌اند، که در آن نماز خوانده می‌شود و دسترسی نمازگزاران به آن با استفاده از یک یا چند در صورت می‌گیرد.<ref>گونه‌شناسی شبستان‌محور مسجدهای تاریخی ایران، نشریه هنرهای زیبا-معماری و شهرسازی، دوره ۲۳، ص۱۹، به نقل از تحلیل متون تاریخی به قصد بازشناسی مدلول‌های معماری واژه شبستان.</ref> هرچند استفاده از واژهٔ شبستان برای دلالت بر چنین فضاهایی در مسجدها، امری دیرینه نیست و از حدود سدهٔ دوازدهم قمری در متون تاریخی، واژهٔ شبستان را در معنای فضای نمازخانه‌ای مسجدها به کار برده‌اند. در واقع واژهٔ شبستان در گذر زمان، معانی متفاوتی به خود گرفته است؛ ازجمله سرای زنان، حرمسرا، گرمخانه، جای دلگیر، خوابگاه، خانه، جای تاریک، غار، نمازخانهی مسجدها، خلوتخانه) طاهری، ۱۳۹۶<ref>گونه‌شناسی شبستان‌محور مسجدهای تاریخی ایران، نشریه هنرهای زیبا-معماری و شهرسازی، دوره ۲۳، ص۱۹.</ref>


در لغت به معنای خوابگاه است، و به قسمتی از مسجد که از هیچ‌طرف باز نیست و ورود و خروج به آن از طریق درها صورت می‌گیرد؛ چون در شب‌های سرد زمستان، نماز جماعت را در آن‌جا می‌خوانند، شبستان نام دارد.<ref>لغتنامه دهخدا و فرهنگ معین.</ref><ref name=":0">فرهنگنامه زیارت، فصلنامه فرهنگ زیارت، شماره ۱۳، ص26.</ref>
به‌طور کلّی به هر فضای سقف‌دار و بزرگی که دارای ستون‌های مرتب و در ردیف‌های موازی است و یک طرف آن به صحن مسجد یا حرم باز می‌شود، شبستان گویند. در زیارتگاه‌ها برای حضور و تجمّع هرچه بیشتر زائران یا نمازگزاران و برای برگزاری مراسم‌های بزرگ و پرجمعیّت، شبستان احداث می‌کنند. مثلاً در حرم حضرت رضا (علیه السلام) در چهارگوشهٔ مسجد گوهرشاد، هفت شبستان وجود دارد و در بخش‌های دیگر، شبستان‌های جدید و وسیعی احداث شده است. از این نمونه‌ها در زیارتگاه‌های دیگر هم وجود دارد.<ref name=":0"/>


در لغت به معناى خوابگاه است، و به قسمتى از مسجد كه از هيچ‌طرف باز نيست و ورود و خروج به آن از طريق درها صورت مى‌گيرد؛ چون در شب‌هاى سرد زمستان، نماز جماعت را در آن‌جا مى‌خوانند، شبستان نام دارد.<ref>لغتنامه دهخدا و فرهنگ معين.</ref><ref name=":0">فرهنگنامه زیارت، فصلنامه فرهنگ زیارت، شماره ۱۳، ص26.</ref>
شبستان تجلیگاه وحدت مسلمانان است که با ورود افراد به آن جا همه امتیازهای دنیوی آنها از میان میرود) کهنمویی و کمالی، ۱۳۸۰ :۱۰۹ .)فضای ساکن و خیالانگیز شبستان با آغاز نماز به صورت حرکتی جمعی از ذکر خفی به جلی تبدیل میشود. وجود ستونهای مکرر داخل آن نیز به تعبیری نمازگزاران است که پشت هم ایستادهاند) ارجح، 1380.<ref>بررسی تطبیقی جهت گیری شبستان در مساجد سنتی و معاصر، فصلنامه شهر ایرانی اسلامی، شماره ۲۴، ص۶۷.</ref>
به‌طور كلّى به هر فضاى سقف‌دار و بزرگى كه داراى ستون‌هاى مرتب و در رديف‌هاى موازى است و يك طرف آن به صحن مسجد يا حرم باز مى‌شود، شبستان گويند. در زيارتگاه‌ها براى حضور و تجمّع هرچه بيشتر زائران يا نمازگزاران و براى برگزارى مراسم‌هاى بزرگ و پرجمعيّت، شبستان احداث مى‌كنند. مثلاً در حرم حضرت رضا (عليه السلام) در چهارگوشۀ مسجد گوهرشاد، هفت شبستان وجود دارد و در بخش‌هاى ديگر، شبستان‌هاى جديد و وسيعى احداث شده است. از اين نمونه‌ها در زيارتگاه‌هاى ديگر هم وجود دارد.<ref name=":0" />


شبســتان تجلیگاه وحدت مسلمانان اســت که با ورود افراد به آن جا همــه امتیازهای دنیوی آنها از میان مــیرود )کهنمویی و کمالی، 1380 :109 .)فضای ســاکن و خیالانگیز شبستان با آغاز نمــاز به صــورت حرکتی جمعــی از ذکر خفی بــه جلی تبدیل میشود. وجود ستونهای مکرر داخل آن نیز به تعبیری نمازگزاران است که پشت هم ایستادهاند)ارجح، 1380.<ref>بررسی تطبیقی جهت گیری شبستان در مساجد سنتی و معاصر، فصلنامه شهر ایرانی اسلامی، شماره ۲۴، ص۶۷.</ref>
شبستان‌ها در معماری مسجدها، گونه‌های مختلف دارد؛ مانند شبستان ستون‌دار که سبک عربی نامیده شده و الگوی آن [[مسجدالنبی]] است، شبستان ایوان‌دار که خود شامل تک‌ایوانه، دو ایوانه و چهار ایوانه است{{یادداشت|یکی از کهن‌ترین مسجدهای ایوان‌دار مسجد جامع تبریز است.}} و شبستان ایوان‌دار و گنبدخانه پشت ایوان.<ref>بررسی تطبیقی جهت گیری شبستان در مساجد سنتی و معاصر، فصلنامه شهر ایرانی اسلامی، شماره ۲۴، ص۶۶.</ref>


شبستان‌ها در معماری مسجدها، گونه‌های مختلف دارد؛ مانند شبستان ستو‌ن‌دار که سبک عربی نامیده شده و الگوی آن [[مسجدالنبی]] است، شبستان ایوان‌دار که خود شامل تک‌ایوانه، دو ایوانه و چهار ایوانه است{{یادداشت|یکی از کهن‌ترین مسجدهای ایوان‌دار مسجد جامع تبریز است.}} و شبستان ایوان‌دار و گنبدخانه پشت ایوان.<ref>بررسی تطبیقی جهت گیری شبستان در مساجد سنتی و معاصر، فصلنامه شهر ایرانی اسلامی، شماره ۲۴، ص۶۶.</ref>
مسجد گوهرشاد در حرم امام رضا (ع)، دارای هفت شبستان وسیع است.<ref>''حرم رضوی به روایت تاریخ،'' ص۱۰۱.</ref> این هفت شبستان را به نام‌های گرم، سبزواری، تبریزی، نهاوندی، میلانی، نجف‌آبادی و علوی خوانده‌اند.<ref>مسجد گوهرشاد مشهد پس از ششصد سال، مشکوة، شماره ۸۶، ص۱۰۳ و ۱۰۴.</ref> این مسجد با تلاش گوهرشاد آغا، دختر امیر غیاث‌الدین ترخان و توسط معمار معروف دوره تیموریان، قوام‌الدین بن زین‌الدین شیرازی، در سال ۸۲۱ق. (۷۹۷ش) با استفاده از آجر و گچ و به شیوه معماری اسلامی در شرق ساخته شد.<ref>مسجد گوهرشاد مشهد پس از ششصد سال، مشکوة، شماره ۸۶، ص۹۷.</ref>
{{سخ}}


مسجد گوهرشاد در حرم امام رضا(ع)، دارای هفت شبستان وسیع است.<ref>''حرم رضوی به روایت تاریخ،'' ص۱۰۱.</ref> این هفت شبستان را به نام‌های گرم، سبزواری، تبریزی، نهاوندی، میلانی، نجف‌آبادی و علوی خوانده‌اند.<ref>مسجد گوهرشاد مشهد پس از ششصد سال، مشکوة، شماره ۸۶، ص۱۰۳ و ۱۰۴.</ref> این مسجد با تلاش گوهرشاد آغا، دختر امیر غیاث‌الدین ترخان و توسط معمار معروف دوره تیموریان، قوام‌الدین بن زین‌الدین شیرازی، در سال ۸۲۱ق. (۷۹۷ش) با استفاده از آجر و گچ و به شیوه معماری اسلامی در شرق ساخته شد.<ref>مسجد گوهرشاد مشهد پس از ششصد سال، مشکوة، شماره ۸۶، ص۹۷.</ref>
<br />
==پانوشت==
==پانوشت==
{{پانویس}}
{{پانویس}}
۱۵٬۶۱۴

ویرایش