مدرسه صدر اعظم (نجف): تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
جز (جایگزینی متن - ' <ref>' به '<ref>')
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۲۸: خط ۲۸:
مدرسه صدر طی سال‌های طولانی در حوزه علمیه نجف محوریت داشت و محل سکونت و تدریس بسیاری از بزرگان، مراجع و علمای اعلام از جمله [[آیت‌الله سیدابوالحسن اصفهانی]] بوده است.
مدرسه صدر طی سال‌های طولانی در حوزه علمیه نجف محوریت داشت و محل سکونت و تدریس بسیاری از بزرگان، مراجع و علمای اعلام از جمله [[آیت‌الله سیدابوالحسن اصفهانی]] بوده است.


==مکان مدرسه==
==مکان==
مدرسه صدر اعظم، در [[نجف]]، در ضلع شرقی [[حرم امیرالمؤمنین(ع)|حرم امام علی(ع)]]، انتهای بازار بزرگ نجف، مشهور به سوق الکبیر، کنار باب السیف قرار دارد. در اصلی مدرسه به سوق الکبیر گشوده شده و در دیگر، از پشت مدرسه به خیابان [[امام سجاد(ع)|امام زین‌العابدین(ع)]] باز می‌شود.<ref name=":0">المفصل فی التاریخ النجف الاشرف، ج16، ص24.</ref>


مدرسه صدر اعظم یکی از مدارس مهم، بزرگ و قدیمی حوزه علمیه [[نجف اشرف]] به‌شمار می‌آید.<ref>ماضی النجف و حاضرها، ج1، ص128؛ موسوعة النجف الاشرف، ج6، ص389.</ref> این مدرسه در ضلع شرقی [[حرم امیرالمؤمنین(ع)]] انتهای بازار بزرگ نجف (سوق الکبیر) کنار باب السیف قرار دارد. درب اصلی مدرسه به‌همین بازار گشوده می‌شود. درب دیگری هم دارد که از پشت به خیابان امام زین‌العابدین(ع) باز می‌شود. در ابتدای تاسیس دارای سی حجره و نهصد متر مربع زمین بود که بعدها در تعمیرات به مساحت و حجرات آن افزوده شد.<ref>المفصل فی التاریخ النجف الاشرف، ج16، ص24.</ref>
==پایه‌گزار==
==بانی و مؤسس==
پایه‌گزار این مدرسه، [[محمدحسین‌خان اصفهانی]] است. او در سال 1174ق. به‌دنیا آمد. بعدها حاکم اصفهان شده و پس از پشت سر گذاشتن مقامات حکومتی، در سال 1234ق، در زمان [[فتح‌علی‌شاه قاجار]] به صدارت رسید و لقب «صدر اعظم» گرفت. لقب دیگر او «نظام الدوله» بود.<ref>تاریخچه اوقاف اصفهان، ص402 و 389.</ref> وی املاک گسترده‌ای را در [[اصفهان]] و [[عراق]] [[وقف]] کرده{{یادداشت|متن کامل برخی از وقفنامه‌های او در آخر کتاب «تاریخچه اوقاف اصفهان» ثبت شده است.}} و سه مدرسه نیز در پاقلعه و فتح آباد اصفهان ساخت.<ref>همان، ص404.</ref> علاوه بر موقوفاتی که وی در اصفهان و نجف به مدرسه صدر اعظم اختصاص داده بود، موقوفات دیگری نیز در نجف داشت؛ از جمله یک کاروانسرای بزرگ، معروف به «سیف بلال»، که از طرف فرزند وی امین الدوله‌خان وقف مدرسه شد، تا از درآمد آن، شب‌های جمعه غذا داده شود و آب سقاخانه کنار مدرسه، تامین شود.<ref>المفصل، همان، ص23.</ref>
بانی و مؤسس این مدرسه، شخص نیکوکاری به نام [[محمدحسین‌خان اصفهانی]] است. او در سال 1174 قمری به‌دنیا آمد. بعدها به حکومت اصفهان دست یافت و پس از پشت سر گذاشتن مقامات حکومتی، در سال 1234 قمری، در زمان [[فتح‌علی‌شاه قاجار]] به صدارت رسید و لقب «صدر اعظم» گرفت. لقب دیگر او «نظام الدوله» بود.<ref>تاریخچه اوقاف اصفهان، ص402 و 389.</ref> او در این مدت خدمات بسیاری انجام داد. املاک وسیعی را در مناطق اصفهان و [[عراق]] [[وقف]] کرد و سه مدرسه نیز در پاقلعه و فتح آباد اصفهان ساخت.<ref>همان، ص404.</ref> متن کامل برخی از وقفنامه‌های او در آخر کتاب «تاریخچه اوقاف اصفهان» ثبت شده است.


محمدحسین‌خان در سال 1226 مدرسه صدر نجف را تاسیس کرد و همزمان با آن، دیوار و حصاری نیز در اطراف شهر نجف بنا کرد که هزینه این دیوار و مدرسه، مبلغ 95 هزار تومان شد.<ref>المفصل، فی التاریخ النجف الاشرف، ج16، ص23.</ref> به‌علاوه، موقوفاتی برای آن قرار داد تا از درآمد آن چند شب در هفته و چند روز در ماه، طلاب ساکن را اطعام کنند.<ref>همان.</ref>
محمدحسین‌خان اصفهانی، در سال 1239ق. به بیماری یرقان چشم دچار شده و درگذشت. جنازه‌اش به [[نجف]] منتقل و طبق وصیت خود، در زیرزمین مدرسه‌ای که ساخته بود، مدرسه‌ صدر اعظم دفن شد.<ref>تاریخچه اوقاف اصفهان، ص403؛ ماضی النجف و حاضرها، ج1، ص128.</ref> فرزندان و سایر اعضای خاندان او نیز در همین مکان دفن شدند.<ref>ماضی النجف، همان.</ref>


مؤسس مدرسه صدر در سال 1239قمری در اثر بیماری یرقان چشم از جهان فروبست. جنازه‌اش به نجف اشرف منتقل و در زیرزمین مدرسه که قبلاً توسط خود وی تعیین شده بود، به خاک سپرده شد.<ref>تاریخچه اوقاف اصفهان، ص403؛ ماضی النجف و حاضرها، ج1، ص128.</ref> بعدها، فرزندان و سایر اعضای خاندان او در همین محل دفن شدند.<ref>ماضی النجف، همان.</ref>
== ساخت ==
محمدحسین‌خان، در سال 1226ق، مدرسه صدر [[نجف]] را ساخت و همزمان با آن، دیوار و حصاری نیز در اطراف شهر نجف بنا کرد که هزینه این دیوار و مدرسه، مبلغ 95 هزار تومان شد.<ref>المفصل، فی التاریخ النجف الاشرف، ج16، ص23.</ref> افزوده بر آن، موقوفاتی برای مدرسه قرار داد تا از درآمد آن چند شب در هفته و چند روز در ماه، طلاب ساکن را غذا بدهند.<ref>همان.</ref>


علاوه بر موقوفاتی که مؤسس در شهر اصفهان و نجف به مدرسه صدر اختصاص داده بود، موقوفات دیگری نیز در شهر نجف داشت؛ از جمله یک کاروانسرای بزرگ معروف به «سیف بلال» از طرف فرزند مؤسس به‌نام «امین الدوله‌خان» وقف مدرسه شد تا از درآمد آن، شبهای جمعه اطعام داده شود و آب سقاخانه در جنب مدرسه نیز تامین شود.<ref>المفصل، همان، ص23.</ref>
== بنا ==
==خاطره‌ای از مدیریت مدرسه==
در آغاز پایه‌گزاری، ۹۰۰ متر مربع مساحت و ۳۰ حجره داشته و در بازسازی‌ها به مساحت و حجره‌های آن افزوده شد.<ref name=":0" />
حجت‌الاسلام‌والمسلمین سیدمحمدرضا حسینی جلالی پژوهشگر و استاد حوزة علمیه قم که از سال 1384 تا 1400 قمری در این مدرسه سکونت داشته، می‌گوید:


ایامی که ما در این مدرسه ساکن بودیم، مرحوم حجت‌الاسلام‌والمسلمین سیدسعید حسینی تولیت و مدیریت آن را برعهده داشت. او عالم بسیار شریف و باابهتی بود و برای طلاب و فضلا دلسوز و در عین‌حال قاطع بود. مدیریت قوی داشت. رفت‌و‌آمد و حرکات و سکنات ساکنین و مهمانان را کنترل می‌‌‌‌کرد. نظم خاصی به مدرسه داده بود. هر روز وقت معینی به مدرسه می‌آمد در حجره خود که کنار درب ورودی مدرسه قرار داشت، می‌نشست و همه را می‌پایید.
==مدیریت==
تولیت این مدرسه، میان سال‌های 1384 و 1400ق. سید سعید حسینی برعهده داشت. وی را عالمی با ابهت و با مدیریت قوی، منظم، دلسوز و به همان سان قاطع معرفی کرده‌اند، که رفت و آمد ساکنان و مهمانان را کنترل می‌کرد. وی هر سال به اصفهان رفته؛ موقوفات مدرسه را گردآوری کرده و برای مدرسه و طلاب هزینه می‌کرد. او هر سال ماه‌های [[محرم]] و [[صفر]]، مراسم عزاداری در مدرسه برگزار کرده و اطعام می‌داد.{{یادداشت|به نقل از سیدمحمدرضا حسینی جلالی، پژوهشگر و استاد حوزه علمیه قم، که از سال 1384 تا 1400ق. در این مدرسه سکونت داشته است.}}<ref name=":1">مصاحبه در منزل حجت‌الاسلام‌والمسلمین سید محمدرضا جلالی حسینی، یکشنبه 18/10/1391.</ref>


آقا سیدسعید هر سال به اصفهان می‌رفت؛ موقوفات مدرسه را جمع‌آوری کرده و می‌آورد و برای مدرسه و رفاه حال طلاب و فضلا هزینه می‌نمود. هر سال 2 ماه ([[محرم]] و [[صفر]]) مراسم عزاداری در مدرسه برگزار می‌کرد و اطعام می‌داد.<ref>مصاحبه در منزل حجت‌الاسلام‌والمسلمین سی محمدرضا جلالی حسینی، یکشنبه 18/10/1391.</ref>
در هر حجره، دو نفر، یکی مجرد و دیگری متاهل ساکن می‌شدند. این چینش دو علت داشت؛ در طول روز، هر دو کنار هم بوده و طلاب مجرد از علم، اخلاق و تجربیات طلاب متاهل بهره می‌بردند و شب‌ها متاهلین به منزل خود رفته و طلاب مجرد از خلوت حجره برای پژوهش، مطالعه و تهذیب نفس استفاده می‌کردند.<ref name=":1" />
 
مدرسه صدر نجف به دلیل امکانات و مدیریت خوبی که داشت، محل سکونت و درس و بحث و رفت و آمد بسیاری از علما بود. در هر حجره مدرسه دو نفر، یکی مجرد و دیگری متاهل ساکن می‌شدند. در طول روز، هر دو در کنار هم بودند و طلاب مجرد از علم، اخلاق و تجربیات فضلای متاهل بهره می‌گرفتند. شب‌ها متاهلین به منزل خود می‌رفتند و طلاب مجرد از خلوت حجره استفاده کرده و به تحقیق و مطالعه و تهذیب نفس می‌پرداختند.<ref>همان.</ref>
==علمای ساکن در مدرسه==
==علمای ساکن در مدرسه==
مدرسه صدر طی سال‌های طولانی در حوزه علمیه نجف محوریت داشت و محل سکونت و تدریس بسیاری از بزرگان، مراجع و علمای اعلام بوده است.
مدرسه صدر اعظم را یکی از مدرسه‌های مهم، بزرگ و کهن [[حوزه علمیه نجف]] شمرده‌اند.<ref>ماضی النجف و حاضرها، ج1، ص128؛ موسوعة النجف الاشرف، ج6، ص389.</ref> این مدرسه، به دلیل امکانات، مدیریت خوب<ref name=":1" /> و محوریت در حوزه نجف، محل سکونت و تدریس بسیاری از مراجع و عالمان بود. برخی از عالمان مدرسه صدر عبارتند از:


[[آیت‌الله سید ابوالحسن اصفهانی]] از جمله مراجع بزرگی است که در سال 1308 قمری در سن بیست‌ و چهار سالگی، وقتی از اصفهان به نجف اشرف هجرت کرد، چند سالی در مدرسه صدر سکونت اختیار کرد و در درس اساتید نجف حاضر شد.<ref>دائرة المعارف بزرگ اسلامی، ج9، ص212.</ref>
[[آیت‌الله سید ابوالحسن اصفهانی]]، مرجع [[شیعه|شیعی]]، در سال 1308ق. در سن ۲۴ سالگی، وقتی از [[اصفهان]] به [[نجف]] هجرت کرد، چند سالی در مدرسه صدر ساکن شده و از درس استادان نجف بهره برد.<ref>دائرة المعارف بزرگ اسلامی، ج9، ص212.</ref>


آیت‌الله شهید [[سیدحسن مدرس]] پس از اتمام تحصیلات در حوزه اصفهان، در سال 1311 عازم نجف اشرف شد و در همین مدرسه صدر ساکن گردید و با عارف نامدار [[شیخ حسینعلی اصفهانی]] هم‌ حجره بود.<ref>گلشن ابرار، ج2، ص563.</ref>
شهید [[سیدحسن مدرس]]، پس از پایان تحصیلات در حوزه علمیه اصفهان، در سال 1311ق. به نجف کوچ کرده و در مدرسه صدر، با [[شیخ حسینعلی اصفهانی|حسینعلی اصفهانی]]، عارف سرشناس هم‌حجره شد.<ref>گلشن ابرار، ج2، ص563.</ref>


آیت‌الله شیخ مجتبی لنکرانی از علمای مورد احترام نجف که از شاگردان بارز حضرات آیات سیدابوالحسن اصفهانی، [[آقاضیاء عراقی]] و شیخ محمدحسین اصفهانی به‌شمار می‌آید، در این مدرسه سکونت و تدریس داشت و شاگردان بسیاری تربیت کرد. او هر روز به‌مدرسه صدر می‌آمد. عبایش را کنار حوض بر زمین می‌انداخت و روی آن می‌نشست. بلافاصله طلبه‌ها اطرافش را می‌گرفتند و سؤال و اشکال درسی می‌پرسیدند. ایشان نیز با روی گشاده جواب می‌داد. بحث علمی تا ساعت‌ها ادامه پیدا می‌کرد. ایشان گاهی طنز و مزاحی هم مطرح می‌نمود و بدین‌وسیله از طلاب و فضلا رفع خستگی می‌کرد.<ref>ستارگان حرم، ج10، ص16و20.</ref>
مجتبی لنکرانی، که از شاگردان برجسته [[سید ابوالحسن اصفهانی]]، [[آقاضیاء عراقی]] و محمدحسین اصفهانی بود، در این مدرسه سکونت و تدریس داشته و شاگردان بسیاری تربیت کرد. او هر روز به‌مدرسه صدر آمده، عبایش را کنار حوض پهن می‌کرد و روی آن می‌نشست. طلبه‌ها اطرافش را می‌گرفتند و سؤال درسی می‌پرسیدند. بحث علمی تا ساعت‌ها ادامه پیدا می‌کرد. وی گاهی با مزاح از طلاب رفع خستگی می‌کرد.<ref>ستارگان حرم، ج10، ص16و20.</ref> او در سال 1348ش. (۱۳۸۹ق) در اثر فشار نظام [[حزب بعث|بعث]] به [[ایران]] آمده و در اصفهان ساکن شد. مدرسه صدر، چون منسوب به اصفهانی‌هاست و بیشتر ساکنان آن از طلاب و فضلای اصفهانی بودند، به‌همین سبب ارتباط مرحوم آقای لنکرانی با آنان بسیار صمیمی و قوی بود. وقتی وارد ایران شد، علمای اصفهان از وی دعوت کردند و ایشان نیز پذیرفت و تا سال 1365 که درگذشت، در این شهر سکونت داشت. پیکر آن مرحوم را به قم منتقل کردند و در حجره 25 صحن بزرگ حرم مدفون شد.


او در سال 1348 شمسی در اثر فشار رژیم بعثی عراق به [[ایران]] آمد و در اصفهان ساکن شد. مدرسه صدر، چون منسوب به اصفهانی‌هاست و بیشتر ساکنان آن از طلاب و فضلای اصفهانی بودند، به‌همین سبب ارتباط مرحوم آقای لنکرانی با آنان بسیار صمیمی و قوی بود. وقتی وارد ایران شد، علمای اصفهان از وی دعوت کردند و ایشان نیز پذیرفت و تا سال 1365 که درگذشت، در این شهر سکونت داشت. پیکر آن مرحوم را به قم منتقل کردند و در حجره 25 صحن بزرگ حرم مدفون شد.
حسن صافی اصفهانی، از عالمان برجسته اصفهان، در این مدرسه ساکن بود؛ وی از سمت درب بازار بزرگ، سمت چپ، حجره دوم، بالای مقبره پایه‌گزار مدرسه، سکونت داشت.<ref>سایت آیت‌الله صافی اصفهانی.</ref>


همچنین آیت‌الله حاج شیخ حسن صافی اصفهانی از علمای برجسته اصفهان نیز در همین مدرسه ساکن بود و از سمت درب بازار بزرگ، سمت چپ، حجره دوم، بالای مقبره مؤسس مدرسه، سکونت داشت.<ref>سایت آیت‌الله صافی اصفهانی.</ref>
سیدحسن مرتضوی (ت.۱۳۱۱ش/۱۳۵۲ق)، که اکنون (۱۳۹۱ش) در [[حوزه علمیه مشهد]] تدریس خارج دارد، در مدرسه صدر حجره داشت و سید محمدرضا جلالی حسینی با وی هم‌حجره بود.  


از شخصیت‌های بزرگ دیگر، آیت‌الله سیدحسن مرتضوی که اکنون در حوزه مشهد تدریس خارج دارد، در مدرسه صدر حجره داشت و استاد سیدمحمدرضا جلالی حسینی با ایشان هم حجره بود. همچنین مرحوم آیت‌الله شیخ احمد دشتی نجفی، شیخ محمدرضا اصفهانی جرقویه‌ای، استاد محمد رجائی و شیخ محمد دهاقانی از جمله ساکنین در این مدرسه بودند.<ref>مصاحبه با استاد حسینی جلالی.</ref>
احمد دشتی نجفی، شیخ محمدرضا اصفهانی جرقویه‌ای، استاد محمد رجائی و شیخ محمد دهاقانی از دیگر ساکنان این مدرسه بودند.<ref>مصاحبه با استاد حسینی جلالی؛ مدرسه صدر اعظم، فصلنامه فرهنگ زیارت، شماره ۱۳، ص۱۴۵.</ref>
==توصیف مدرسه==
==توصیف مدرسه==
شخصی که در سال 1390ش از مدرسه دیدن کرده است آنجا را اینطور توصیف می‌کند: مساحت حجره‌ها تقریباً 2 در 3 متر مربع بود و یک مَدرَس بزرگ به مساحت 250متر مربع داشت. از درب ورودی سمت شارع زین‌العابدین، مدرسه دارای حیاطی نسبتاً کوچک و بعد حیاطی وسیعی بود که در قسمت کوچک آن دیگ گذاشته و غذا می‌پختند. مدرسه حدود پنجاه حجره داشت و طلاب ساکن در آن نیز به همین تعداد بودند. آقای شیخ محمد کعبی یکی از روحانیون از طرف [[آیت‌الله سیستانی]] مدیریت مدرسه را برعهده داشت.
شخصی که در سال 1390ش از مدرسه دیدن کرده است آنجا را اینطور توصیف می‌کند: مساحت حجره‌ها تقریباً 2 در 3 متر مربع بود و یک مَدرَس بزرگ به مساحت 250متر مربع داشت. از درب ورودی سمت شارع زین‌العابدین، مدرسه دارای حیاطی نسبتاً کوچک و بعد حیاطی وسیعی بود که در قسمت کوچک آن دیگ گذاشته و غذا می‌پختند. مدرسه حدود پنجاه حجره داشت و طلاب ساکن در آن نیز به همین تعداد بودند. آقای شیخ محمد کعبی یکی از روحانیون از طرف [[آیت‌الله سیستانی]] مدیریت مدرسه را برعهده داشت.
خط ۸۳: خط ۸۲:
{{پانویس}}
{{پانویس}}


==منابع ==
==منابع==


{{منابع}}
{{منابع}}
۱۵٬۶۱۴

ویرایش