سید اسماعیل صدر: تفاوت میان نسخه‌ها
←مقابله با تجاوز روس‌ها
(←ولادت) |
|||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{در دست ویرایش|ماه=[[آبان]]|روز=[[۱۵]]|سال=[[۱۳۹۸]]|کاربر=Abbasahmadi1363 }} | {{در دست ویرایش|ماه=[[آبان]]|روز=[[۱۵]]|سال=[[۱۳۹۸]]|کاربر=Abbasahmadi1363 }} | ||
'''سید اسماعیل صدر''' (1255-1338ق)، معروف به سید الصدر، فرزند [[سید صدرالدین]]، از خاندان صدر، زاده [[اصفهان]] و از عالمان و مراجع سرشناس [[شیعه]] بود. او یکی از شاگردان برجسته [[میرزای شیرازی]] است، که پس از او، مرجعیت را به عهده گرفت. او در [[اصفهان]]، [[نجف]] و [[سامراء|سامرا]] از استادانی مانند محمدباقر نجفی و مهدی کاشف‌الغطاء بهره برده و شاگردان فراوانی مانند [[میرزا علی شیرازی]]، [[محمدحسین نائینی]]، [[عبدالحسین آل‌یاسین]] و [[سید علی سیستانی]] تربیت کرد. وی در بیشتر تحولات سیاسی جامعه وارد نشده، با این همه، به هنگام ضرورت دخالت می‌کرد؛ حمایت از تولید داخلی، وحدت شیعه و [[اهل سنت|سنی]] و مقابله با تجاوز [[روسیه|روس‌ها]] به [[ايران|ایران]]، از جمله فعالیت‌های سیاسی اوست. | '''سید اسماعیل صدر''' (1255-1338ق)، معروف به سید الصدر، فرزند [[سید صدرالدین]]، از خاندان صدر، زاده [[اصفهان]] و از عالمان و مراجع سرشناس [[شیعه]] بود. او یکی از شاگردان برجسته [[میرزای شیرازی]] است، که پس از او، مرجعیت را به عهده گرفت. او در [[اصفهان]]، [[نجف]] و [[سامراء|سامرا]] از استادانی مانند محمدباقر نجفی و مهدی کاشف‌الغطاء بهره برده و شاگردان فراوانی مانند [[میرزا علی شیرازی]]، [[محمدحسین نائینی]]، [[عبدالحسین آل‌یاسین]] و [[سید علی سیستانی]] تربیت کرد. وی در بیشتر تحولات سیاسی جامعه وارد نشده، با این همه، به هنگام ضرورت دخالت می‌کرد؛ حمایت از تولید داخلی، وحدت شیعه و [[اهل سنت|سنی]] و مقابله با تجاوز [[روسیه|روس‌ها]] به [[ايران|ایران]]، از جمله فعالیت‌های سیاسی اوست. وی به جز رساله‌های عملیه و حاشیه بر کتاب‌ها، اثر خاصی تألیف نکرده است. برخی شاگردان او کتاب‌های بر پایه تقریرات درس او نگاشته‌اند. او را اهل سیر و سلوک، اخلاص، فروتنی و ساده‌زیستی دانسته‌اند. وی در کاظمین درگذشته و در در بخش شرقی [[آستان مقدس کاظمین|حرم امام کاظم(ع)]]، روبه‌روی حجره‌ای که [[ابن قولویه قمی]] در آن مدفون است، در مقبره خانوادگی صدر دفن شد. | ||
<br /> | <br /> | ||
| خط ۱۴۱: | خط ۱۴۱: | ||
====مقابله با تجاوز روس‌ها==== | ====مقابله با تجاوز روس‌ها==== | ||
سيد اسماعيل صدر، در ۱۵ [[ذى‌الحجه]] ١٣٢٩ق. پس از دريافت تلگراف رئيس وقت مجلس شوراى ملى [[ايران]] درباره اولتيماتوم و تجاوز [[روسيه]] به ايران، به [[نجف]] رفت تا [[آخوند خراسانى]] و [[سيد محمدكاظم يزدى]] را با يكديگر هماهنگ و سپس روحانيت شيعه را در راه دفاع از تماميت ارضى كشور بسيج كند. در ۱۷ ذى‌الحجه، مراجع بزرگ نجف در منزل سید اسماعیل اجتماعی تشکیل داده و حركت عالمان شيعه به سمت [[كاظمين]] براى فراهم‌سازى زمينه مقاومت عمومى، عليه تجاوز روس‌ها طراحى و تصميم‌گيرى شد. نزديك به ۳۰ تن از مراجع و عالمان شيعه، با وجود درگذشت ناگهانى [[آخوند خراسانى]]، در ۱۱ [[محرم]] ١٣٣٠ق. عازم كاظمين شدند؛ برخی از اهداف این حرکت عبارت بود از: هدف نشان دادن اتحاد و اقتدار مرجعيت شيعه، حمایت از دولت ايران در برابر تجاوز روس‌ها، بسیج کردن مردم در دفاع از كشور، ترغیب دولت‌هاى خارجى به واكنش در برابر تجاوز روس‌ها به ايران و تجاوز [[ايتاليا]] به [[ليبى]]. رهبرى اين حركت با سيد اسماعيل صدر، عبدالله مازندرانى، [[شيخ‌الشريعه اصفهانى]]، [[ميرزا محمدتقى شيرازى]] و محمدحسين حائرى بود كه تا اواسط [[ربيع‌الثانى]] همان سال طول کشید.<ref>حسن نظام‌الدين‌زاده، هجوم روس و اقدامات رؤساى دين براى حفظ ايران، ص۵ و ۶ و ٣٣ - ۶٣ و ۵٠٩۴٧ و ٢٨ و ۴٧ و ۴٨؛ تشيع و مشروطيت در ايران، ص١۶٣و١۶۴.</ref> | |||
این حرکت را در تقویت دولت و ملت ایران برای دفع تجاوز روس‌ها و نیز در جلوگیری از بازگشت [[محمدعلى شاه]] قاجار به قدرت، كه عليه مشروطه‌خواهان با روس‌ها هم‌پيمان شده بود، تأثیرگذار دانسته‌اند.<ref>تشيع و مشروطيت در ايران، ص ١١٢ و ١۶٣.</ref> | |||
==ویژگی‌ها== | ==ویژگی‌ها== | ||
| خط ۱۶۵: | خط ۱۶۵: | ||
==درگذشت== | ==درگذشت== | ||
سید اسماعیل صدر، در سال 1334ق. بیمار شده و برای درمان و شاید نیز مجاورت، به [[کاظمین]] هجرت کرد. پس از مدتی، اندکی بهبودی یافت؛ ولی سلامتی مجدد وی، به سبب رویدادهای ناگوار، کهولت سن و ضعف مزاج طولی نکشید. وی پس از چهار سال سکونت در کاظمین، در روز ۱۲ و به نقلی ۱۸ [[جمادی‌االولی]] ۱۳۳۸ق. در کاظمین درگذشت. برخى از سرگذشت‌نگاران، مانند [[سید محسن امین]]، درگذشت او را در سال ١٣٣٧ق. و حتی سال ١٣٣٩ق. دانسته‌اند.<ref>اعيان‌الشيعه، ج۵، ص٢١٩؛ ريحانةالادب، ص۴٢٣</ref> با این همه، بیشتر تاریخ‌نگاران، بر سال ١٣٣٨ق. اتفاق نظر دارند. معلم در مكارم‌الآثار، گفته سید محسن امین را نادرست دانسته و به گفته او، خبر درگذشت سید اسماعیل صدر پس از چند روز در [[اصفهان]] به او رسیده است.<ref>مكارم‌الآثار، ج۵، ص١۵۶۶.</ref> | سید اسماعیل صدر، در سال 1334ق. بیمار شده و برای درمان و شاید نیز مجاورت، به [[کاظمین]] هجرت کرد. پس از مدتی، اندکی بهبودی یافت؛ ولی سلامتی مجدد وی، به سبب رویدادهای ناگوار، کهولت سن و ضعف مزاج طولی نکشید. وی پس از چهار سال سکونت در کاظمین، در روز ۱۲ و به نقلی ۱۸ [[جمادی‌االولی|جمادی‌الاولی]] ۱۳۳۸ق. در کاظمین درگذشت. برخى از سرگذشت‌نگاران، مانند [[سید محسن امین]]، درگذشت او را در سال ١٣٣٧ق. و حتی سال ١٣٣٩ق. دانسته‌اند.<ref>اعيان‌الشيعه، ج۵، ص٢١٩؛ ريحانةالادب، ص۴٢٣</ref> با این همه، بیشتر تاریخ‌نگاران، بر سال ١٣٣٨ق. اتفاق نظر دارند. معلم در مكارم‌الآثار، گفته سید محسن امین را نادرست دانسته و به گفته او، خبر درگذشت سید اسماعیل صدر پس از چند روز در [[اصفهان]] به او رسیده است.<ref>مكارم‌الآثار، ج۵، ص١۵۶۶.</ref> | ||
او را پس از تشییع و اقامه نماز توسط فرزند بزرگ وی سید محمدمهدی صدر، در بخش شرقی [[آستان مقدس کاظمین|حرم امام موسی کاظم(ع)]]، روبه‌روی حجره‌ای که [[ابن قولویه قمی]] در آن مدفون است، در مقبره خانوادگی صدر دفن شد.<ref>زندگى و افكار شهيد صدر، ص٢٣.</ref> | او را پس از تشییع و اقامه نماز توسط فرزند بزرگ وی سید محمدمهدی صدر، در بخش شرقی [[آستان مقدس کاظمین|حرم امام موسی کاظم(ع)]]، روبه‌روی حجره‌ای که [[ابن قولویه قمی]] در آن مدفون است، در مقبره خانوادگی صدر دفن شد.<ref>زندگى و افكار شهيد صدر، ص٢٣.</ref> | ||