پرش به محتوا

گنبد: تفاوت میان نسخه‌ها

۳٬۵۲۳ بایت اضافه‌شده ،  ‏۱۲ نوامبر ۲۰۱۹
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{جا:ویرایش}} ==پانوشت== {{پانویس}} ==منابع== {{برگرفتگی | پیش از لینک = مقاله | منبع...» ایجاد کرد)
 
خط ۲: خط ۲:


[[رده:مقاله‌های در دست ویرایش]]
[[رده:مقاله‌های در دست ویرایش]]
قُبِّه و برآمدگی که بر بالای معابد و مساجد می سازند.
<ref>فرهنگ فارسی معین، ذیل واژه گنبد.</ref>
سقف یا ساختمان بیضی‌شکل که غالباً با آجر بر فراز معابد و مساجد و یا قبور و آرامگاه‌ها می‌سازند. در گذشته به مجاز، به آسمان گنبد کبود و به غنچه گل، گنبد گل گفته‌ می‌شد.<ref>فرهنگ فارسی عمید، ذیل واژه گنبد.</ref>
گنبد. [ گُم ْ ب َ ] (اِ) پهلوی گومبت (گنبد، قبه )<ref>لغت‌نامه دهخدا، ذیل واژه گنبد.</ref>
جستن و خیز کردن،<ref>لغت‌نامه دهخدا، ذیل واژه گنبد، به نقل از برهان.</ref> نوعی از جستن است چناچه به چهار پا جستن آهو و است.<ref>لغت‌نامه دهخدا، ذیل واژه گنبد، به نقل از غیاث اللغات.</ref>
به سقف مدوّر و برجسته‌اى كه از خشت، گل، آجر، سيمان و آهن يا مصالح ديگر ساخته مى‌شود، «گنبد» گويند كه مترادف با قبه است كه حالت نيم كره دارد و تجلّى مفهوم آسمان است. سقف‌هاى بسيارى از مساجد و حرم‌ها و برج‌هاى قديمى و برخى معابد و كليساها، گنبدى شكل مى‌باشند و به آسمان نيز گنبد كبود و گنبد دوار گويند.
زيارتگاه‌ها اغلب گنبدى دارند كه كاشى كارى يا طلا كارى است. قبة الخضراء، به گنبد سبز رنگ مرقد پيامبر اكرم (ص) در مدينه گفته مى‌شود و به برج‌ها و مقبره‌هايى كه روى قبور بعضى از بزرگان و مشاهير است نيز گنبد و بارگاه گفته مى‌شود.
در تحليل ذوقى و عرفانى دربارۀ گنبد مساجد و معابد و حرم‌ها، آسمان به طور نمادين به فضاى مسقف مساجد متصل مى‌شد و اتصال گنبد به فضاى مربع زيرين، نمادى از اتصال آسمان به زمين و ناسوت به لاهوت است و نيز بيان معمارانه اين امر است كه در اسلام، عالم مادّه و معنى، متصل و پيوسته به يكديگرند.
از آن جا كه گنبد، نماد آسمان است، گنبد معابد، مقابر، مساجد بزرگ، تالارهاى غسل تعميد، تالارهاى مجالس ترحيم و قبه‌هاى كوچك، اغلب به صورت تصاوير آسمان، فرشتگان، ستاره‌ها و پرندگان، ارابۀ خورشيد و غيره مرصع يا زينت مى‌شوند. اين تزيينات، بنا را به صورتى آسمانى در تمام كائنات عرضه مى‌كنند. گنبد كه اغلب بر پايه اى مربع قرار مى‌گيرد، خطوط منحنى و خطوط مستقيم پايه را به هم مى‌آميزد و نماد وحدت آسمان و زمين است.<ref>حرم در واژه‌ها، ص ۴٣؛ به نقل از افق آينده، ج ٢، ص ۴۴۵؛ فرهنگ نمادها، ج ۴، ص ٧۵٣.</ref>


==پانوشت==
==پانوشت==
خط ۱۳: خط ۳۰:
| لینک = http://lib.hajj.ir/View/fa/Book/BookView/Image/1365/1/37
| لینک = http://lib.hajj.ir/View/fa/Book/BookView/Image/1365/1/37
}}
}}
'''حرم در واژه‌ها'''، از مجموعه «رهنما»، سید ابراهیم موسوی‌پناه، آستان قدس رضوی، ۱۳۹۱ش.
{{پایان}}
{{پایان}}
۱۵٬۶۱۴

ویرایش