کفشداری: تفاوت میان نسخه‌ها

== واژه‌شناسی ==

کفشداری، به عمل و شغل کفشدار معنا شده و کفشدار، به کسی که در مکان‌های مقدس یا منزل بزرگان مواظب کفش‌ها باشد.<ref>فرهنگ‌نامه دهخدا، ذیل واژه کفش، به نقل از فرهنگ فارسی معین.</ref> برخی از شخصيت‌ها، خادمى به همراه دارند كه مراقب كفش‌هاى آنان و جفت كردن كفش پيش پاى آنان است، که به او كفش جفت كن می‌گويند. به كفشدار، كفشبان، كفش بردار،<ref name=":0">فرهنگ نامه زیارت، فصلنامه فرهنگ زیارت، شماره ۱۸، ص36.</ref> باشماقچى و باشماقدار،<ref>لغت‌نامه دهخدا، ذیل واژه‌های باشماقچی و باشماقدار.</ref> نیز گفته‌اند. به کفشداری، در زبان عربى «كشوانيه» گفته مى‌شود.<ref name=":1">راهنماى جامع اماكن متبركه، ص ۶٠.</ref>

كفشدارى، محل نگه دارى كفش. در مسجدها، حرم‌ها، زيارتگاه‌ها و خانه‌هاى بزرگان است. در مکان‌های زیارتی، كسانى با نام كفشدار، از كفش‌ [[زائر|زائران]] نگه‌دارى مى‌كنند تا آنان به زيارت رفته و برگردند. هدف این کار را، احترام به زائر دانسته‌اند. کفشداری باعث نگهداری مکان‌های مقدس از گرد و غبار و آلودگی‌ کفش‌ها نیز می‌شود.<ref name=":0" /> کفشداری، دارای قفسه‌هایی است که کفش‌ها در آن نگهداری می‌شود.<ref name=":1" />

كفشدارى [[آستان مقدس امام رضا(ع)|آستان امام رضا(ع)]]، بيش از ١٨٠٠ نفر كفشدار ثابت و سيار داشته، كه در دو نوبتِ ١٢ ساعته و با ٨ [[کشیک|كشيك]]، از كفش‌هاى [[زائر|زائران]] نگهدارى مى‌كنند. وظایف کفشداران عبارت است از: پذيرش كفش‌هاى زائران با ادب و احترام، حفظ نظافت و طهارت محدوده كفشدارى، حفظ نظم و آرامش در محل كفشدارى، راهنمایی کردن زائران و نگهدارى و مرتب كردن قرآن‌ها و كتاب‌هاى دعا در مكان‌هاى مخصوص.<ref name=":1" />

 

*'''راهنماى جامع اماكن متبركه حرم مطهر حضرت رضا(ع)'''، روابط عمومى آستان قدس رضوى، ۱۳۸۷ش.