نهر غازانی: تفاوت میان نسخه‌ها

۲٬۳۵۵ بایت اضافه‌شده ،  ‏۳۰ نوامبر ۲۰۱۹
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{جا:ویرایش}} ==پانوشت== {{پانویس}} ==منابع== {{برگرفتگی | پیش از لینک = مقاله | منبع...» ایجاد کرد)
 
خط ۲: خط ۲:


[[رده:مقاله‌های در دست ویرایش]]
[[رده:مقاله‌های در دست ویرایش]]
== پایه‌گذار ==
«غازان‌خان» از آل چنگيز و پنجمين پادشاه تاتارها به حساب مي‌آيد که بر [[عراق]]، پس از سقوط خلافت [[بنی‌عباس|عباسي]]، حکومت کردند. امير نوروز، يکي از پادشاهان بزرگ اقليم [[خراسان]] آن روزها، که بسيار پهناور بود، به غازان‌خان قول داد که از او حمايت کند و کمکش کند تا به مقامات بالای خلافت دست يابد؛ ولي به اين شرط که به دين اسلام گردن نهد.<ref>الحوادث الجامعة، ص315.</ref> او نيز گرويدنش به اسلام را اعلام کرد و تمام امور برايش آماده و مهيا شد و گروه زيادي از مغول او را همراهي کردند و اين اتفاقات در سال 694 قمري رخ داد. غازان‌خان پس از اينکه مسلمان شد در عالم خواب ديد که [[حضرت محمد(ص)]] ميان او و [[امام علي(ع)]] صغيه برادري خوانده است و با اين خواب با [[شيعه‌|شيعه‌ها]] به مهرباني برخورد مي‌کرد و از ايشان تفقد مي‌کرد و احوالشان را جويا بود و در اکرام و احترامشان بسيار مي‌کوشيد و دستور داد که در اقصا نقاط کشور برايشان خانه ساخته شود و اسم اين خانه‌ها را دارالسيادة، يعني خانه بزرگان، گذاشت و اين غير از اهتمامي بود که براي کار حرم‌هاي مطهر اهل‌بيت(ع) و زيارت اين حرم‌ها داشت.<ref>بغیة النبلاء فی تاریخ کربلاء، ص۱۰۹.</ref>
ّرفت و هدفش زيارت حرم  هاي مطهر بود و در سال 698قمري سلطان غازان به حل دستور داد به شيعيان و ساکنان شهرهاي مقدس، هداياي زيادي دادند. پس دستور داد نهري ّه کشيده شود. پس نام آن نهر، نهر غازاني شد و متولي آن هم شخصي بود که از باالي حل شمسالدين صواب نام داشت و به غرسالدولة هم معروف بود. )بجلي، ص479)


==پانوشت==
==پانوشت==
خط ۱۳: خط ۱۸:
| لینک =
| لینک =
}}
}}
*'''بغیة النبلاء فی تاریخ کربلا'''، عبدالحسین الکیدار آل طعمة، تحقیق سید عادل عبدالصالح الکیدار، مراجعة و تعلیق عبد الامیر عزیز القریشی، طارق نافع الحمدانی، توسط الامانة العامة للعتبة الحسینیة المقدسة، مرکز کربلاء للدراسات، ۱۴۳۵ق.
*'''بغیة النبلاء فی تاریخ کربلا'''، عبدالحسین الکیدار آل طعمة، تحقیق سید عادل عبدالصالح الکیدار، مراجعة و تعلیق عبد الامیر عزیز القریشی، طارق نافع الحمدانی، توسط الامانة العامة للعتبة الحسینیة المقدسة، مرکز کربلاء للدراسات، ۱۴۳۵ق.
{{پایان}}
{{پایان}}
۱۵٬۶۱۴

ویرایش